|
|
دي 83 پيشبرد گفت و گوي تمدنها در گرو ثبات نظر است «آرش آبائي» مشاور فرهنگي انجمن كليميان تهران معتقد است پيشبرد نظريه گفت و گوي تمدنها در گرو ايجاد ثباتنظر در مفاهيم اوليه فرهنگي، اجتماعي و حقوقي است. وي در گفت و گو با خبرنگار سياسي ايرنا گفت: دولت اصلاحات خاتمي با استفاده از امكان تبلور حركت اصلاحي خود مهمترين نقش را در طرح ايدة گفت و گوي تمدنها و تحرك اوليه آن ايفا كرد و آيندگان از اين اقدام به عنوان نقطة عطفي در تاريخ فرهنگي و اجتماعي ايران ياد ميكنند. آبائي، محصور شدن جوامع در چارچوبهاي جدايي طلبانه و نيست انگاري يا پوچانگاري ديگر عقايد و فرهنگها را از مهمترين عوامل استبداد، تعدي و عقبماندگي اجتماعات ذكر كرد. وي افزود: نفس گفت و گوي تمدنها يا گفتوگوي اديان، حقايق موجود در وراي ديوارها را نمايان ميسازد و تعصب و تصلب فكري را خلع سلاح ميكند. به اعتقاد اين پژوهشگر و روزنامهنگار، گفت و گوي تمدنها احترام متقابل به ارزشهاي ملل و جوامع را اگر چه در تضاد و تنافر با باورهاي بومي باشند، جايگزين نفرت از بيگانگان ساخته و حق را عادلانه در ميان متفكران و شهروندان جهان توزيع ميكند. آبائي تاكيد كرد كه «حاصل اين اتفاق تعديل نيروهاي فكري و كاهش اثرات تلقيني بر انديشهها و رشد عدالت و آگاهي از واقعيات جهاني خواهد بود». مشاور فرهنگي انجمن كليميان تهران اظهار داشت: گفت و گوي تمدنها، مقولهاي تخصصي است كه به اندازه تنوع زيرشاخههاي عنوان «تمدن» تنوع دارد و نميتوان آن را مختص به طبقهاي ويژه كرد. آبائي ادامه داد: به همان اندازه كه ملت، دولت، روشنفكران، متدينان و ديگر گروههاي صاحبنظر در مقولات فرهنگي و اجتماعي دخيل هستند با تسامح ميتوان آنها را با رعايت پيششرطهايي در امر گفت و گوي تمدنها نيز وارد كرد. وي با بيان اين كه «گفت و گوي تمدنها جايگزين شناخت تمدنها شده و حاصل آن غير از جنس گفت و گو خواهد بود»، توضيح داد: گفت و گوي فرهنگي – تمدني آمادگي براي داد و ستد فرهنگي و عقيدتي است. «گفت و گوي تمدنها به معناي به ميدان آوردن آن چه كه در چنته فرهنگ و تمدن يك جامعه ميباشد و محك زدن نقاط قوت و ضعف آن، زدودن زنگارها و پر كردن خلاءها با ارزشهاي متناسب ديگر فرهنگها و عرصه افتخارات تمدني خود جهت بهرة ديگران است». آبائي تاكيد كرد كه چنين تعاملي، ضمن طلب دانش و شناخت متقابل در سطح عالي، نيازمند ظرفيت بالا و توان انعطافپذيري عقيدتي بسيار قابل ملاحظهاي است كه حتي اگر نگوييم در جامعه بلكه بايد در طبقه رهبران و نخبگان ايجاد شود. آبائي، توجه جامعه ايراني به سوي احترام متقابل به ارزشهاي ملل، خنثي كردن روحيه انجمادي، گسترش عدالت و آگاهي و توزيع عادلانه حق، تعديل نگرش جهانيان به ايران انقلابي و ايجاد بستر مناسب براي حضور اقليتهاي فكري و عقيدتي در جامعه اكثريت را از جمله دستاوردهاي مهم طرح نظرية گفت و گوي تمدنها به جاي برخورد آنها دانست و توجه به معضلات اقليتهاي ديني كشور را شاهدي بر سخن خود عنوان كرد. |
|