انجمن کلیمیان تهران
   

حالا و همیشه

   

 

شرگان انورزاده
فعال اجتماعی
بهار 1396


قدر زمان حال را بدانید که گذشته بر نمی گردد و آینده شاید نیایدگاهی که به زندگی فکر می کنم، گاهی که به افکار و رفتارم فکر می کنم، گاهی که اندیشه ام مثل پلی از روی سال ها می گذرد، گاهی که خاطراتم را مرور می کنم، نقطه ی  مشترکی پیدا می کنم. نقطه ی مشترکی که زندگی اکثر انسان ها را شامل می شود.
نقطه ی مشترکی که اغلب به آن فکر نمی کنیم و در رویاهای مان به دنبال آن می گردیم و آن را جستجو می کنیم.
بله، ما به زمان «حال» کمتر فکر می کنیم و کمتر فکر می کنیم و بیشتر اوقات، زندگی را در لحظه فراموش می کنیم.
بعضی وقت ها، به گذشته فکر می کنیم و خودمان را سرزنش می کنیم و نمی بخشیم.
گاهی در فکرمان، دیگران را هم سرزنش می کنیم و نمی بخشیم و با این احساس، پیش می رویم و در نتیجه، حال خوشی هم نصیبمان نمی شود.
به گذشته، فکر می کنیم، در حالی که می دانیم، گذشته، گذشته و برای تغییر آن، کاری از دست ما ساخته نیست.
یا گاهی، فقط در فکر آینده ایم. آینده ای دور و دراز. یا بعضی وقت ها، به قول قدیمی ها،«روزمبادا. »
با فکر کردن به «روز مبادا» خوشحال و راحت زندگی نمی کنیم و فکر نمی کنیم که شاید، این روز، هرگز نیاید و در کشاکش افکار، بین گذشته ای که گذشت و آینده ای که هنوز نیامده، «زمان حال» را فراموش می کنیم و گاهی از یاد می بریم که زندگی، این زندگی زیبا، مجموعه ای بی نظیر، از همین لحظات حال است.
همین ثانیه ها و لحظات زیبایی که با بی تفاوتی از کنار آن می گذریم و خودمان را غرق در گذشته و یا آینده می کنیم. زندگی در لحظه، بدون غصه خوردن از آنچه گذشت، یا بدون نگرانی از آنچه که پیش خواهد آمد، دلپذیرتر خواهد بود .
البته منکر برنامه ریزی و کشیدن نقشه های طلایی برای آینده ای بهتر، نیستم. اما برنامه ریزی، بدون نگرانی و با نهایت شادی و خوش بینی.
نگذاریم خاطرات تلخ گذشته، آزارمان دهد.
زندگی در «حال» را از دست ندهیم و حداکثر استفاده را از همین دقایق ارزشمند ببریم.
دقایق ارزشمند زندگیمان را به سمت احساس خوب، هدایت کنیم، با شکر و سپاسگزاری به درگاه خداوند مهربان، به خاطر فراوانی نعمتهایش، به خاطر لطف بی کرانش.
با فکر کردن به تمامی نکات مثبت و خوبی که در زندگی داریم، فقط باید به آنها توجه کنیم. توجه به عزیزانمان، خانواده مان، فرزندان، همسر، خواهر، برادر و بالاتر از همه، توجه به پدر و مادر خوبمان که دنیای بی پایان محبتند و همین حالا سپاسگزاری کنیم. همین حالا بگوییم که قدرشان را می دانیم. همین حالا بگویبم که دوستشان داریم. احترام شان را نگه می داریم و می دانیم که ستاره های بی نظیر زندگیمان هستند.
همین حالا با خودمان و دیگران در صلح به سر می بریم. همین حالا از افکار نگران کننده و آزاردهنده رها می شویم . و با شکر به درگاه خداوند مهربان، و محبتی که در قلبمان، نسبت به همگان داریم ، با شادی، لحظات «حال» را سپری می کنیم.
«همین حالا و همیشه » 

 

 



 

 

 

Back Up Next 

 

 

 

 

استفاده از مطالب اين سايت تنها با ذكر منبع (بصورت لینک مستقیم) بلامانع است.
.Using the materials of this site with mentioning the reference is free

این صفحه بطور هوشمند خود را با نمایشگرهای موبایل و تبلت نیز منطبق می‌کند
لطفا در صورت اشکال، به مسئولین فنی ما اطلاع دهید