فرانک عراقی
کارشناس ارشد روزنامه نگاری
زمستان 1400
روزهای
پایان سال شور وحال عجیبی دارد.
انگار لحظات، خودشان هم عجله دارند...کوچه ها وخیابان ها هم حال وهوای دیگری دارند.
سبزه ها و درختان تازه جوانه زده رنگ و بوی دیگری به شهر داده اند... عابران را که
نگاه می کنی انگار همه عجله دارند... تندتر راه می روند و انگار همه به نوعی دلواپس
زمان هستند که کم بیاورند.
حال و هوای مجله هم وقتی به آخرسال می خورد جور دیگری می شود... دور تند هم که کار
کنی باز هم نگرانی که نکند بعد از این همه مدت نشریه به موقع به چاپ نرسد... اما در
تمامی این سال ها به لطف دوستان همراه، بالاخره کار به نتیجه رسیده و همیشه در یکی
از موعد (عید) های مهم ، نشریه به دست همکیشان رسیده... خودشان هم می دانند و وقتی
من را می بینند سراغ بینا را می گیرند: انشالله برای موعد چاپ میشه دیگه؟
من هم با لبخند تایید می کنم. خوشحالم که بینا انقدر در جامعه جا افتاده که سراغش
را می گیرند و بابت هر مطلبش نظر می دهند. خوشبختانه دوستان و خوانندگان غیر همکیش
و حتی خارج نشینان هم نسبت به نشریه ابراز لطف می کنند و پیام هایی که از طریق فضای
مجازی به دستمان می رسد ما را به کارمان دلگرم تر می کند.
در این دوران همه گیری کرونا متاسفانه نتوانستیم جلسه ای برای هیئت تحریربه برگزار
کنیم، اما با استفاده از فضای مجازی توانستیم از اندیشه های یکدیگر استفاده کنیم و
کار را پیش ببریم.
دو سال سخت را با وجود این بیماری همه گیر از سر گذراندیم، بدون دیدار همدیگر و یا
گاهی با رعایت فاصله و ماسک ، کوتاه وگذرا ... اما خوشبختانه سختی ها هم دوران
زوالی دارند.
با رسیدن سال جدید خورشیدی که موعد پسح را نیز در پی خود دارد، امیدوار هستیم که
روزهای خوب عاری از بیماری در راه باشد و بتوانیم دوباره زندگی عادی را از سر
بگیریم.
برایتان سالی خوش ، همراه با آرامش و آسایش آرزو داریم.
