-

بهار 1402

به دنبال هتک حرمت به قرآن کریم و اهانت به مقدسات اسلامی در چند کشور اروپایی، وبینار بین‌المللی «بررسی راهبرد جاهلیت مدرن در مواجهه با عقلانیت رهایی‌بخش توحیدی»، ۱۲ بهمن، از سوی خبرگزاری بین‌المللی قرآن (ایکنا) برگزار ‌شد.
این نشست با حضور حاخام یونس حمامی لاله‌زار؛ رهبر دینی کلیمیان ایران؛ سهراب انبارکی؛ رئیس بسیج حقوقدانان کشور و سخنرانی چند شخصیت بین‌المللی برگزار ‌شد.
حاخام یونس حمامی لاله‌زار رهبر دینی کلیمیان ایران در این وبینار هتک حرمت و سوزاندن قرآن را محکوم نمود.
متن سخنان حاخام یونس حمامی لاله‌زار، رهبر دینی کلیمیان ایران، به شرح ذیل است:
متأسفانه توهین به مقدسات در چند سال اخیر وجود داشته و ادیان توحیدی سوزاندن کتاب مقدس قرآن در اروپا را برخلاف هر دین و باوری می‌دانند. نام خداوند برای ما تقدس دارد.
چون نام خدای یگانه و یکتا در کتب دیگر ادیان آمده، هرگونه اهانت به آن کتاب مقدس اهانت به خداست و از فردی که ادعا می‌کند خداپرست هست این بعید است، چون انسانی که به خدا اعتقاد دارد حاضر نیست به کتابی که در آن نام خداوند آورده شده اهانت کند حتی اگر به آن کتاب ایمان نداشته باشد.
در تورات تأکید شده مکان‌های بت‌پرستی در سرزمین‌های مختلف نابود شود و در این کتاب هرگونه اهانت به نام خدا و حتی نوشته‌ی ساده ممنوعیت دارد چه برسد به اینکه مجموعه‌ای از اسامی متبرکه و اسماء الهی در کتاب مقدس قرآن وجود دارد، پس نباید به آن توهین شود.
ادیان ابراهیمی و توحیدی در رابطه با اعتقاد به خدای یگانه، بحث نبوت، بحث معاد و منجی موعود اشتراکات فراوانی با یکدیگر دارند و فقط در نوع اجرای احکام دینی تفاوت‌هایی در آنها مشاهده می‌شود ولی به طور کلی همه‌ی ما به خدای یگانه باور داریم و به سمت او نماز می‌خوانیم. اگر اختلاف نظری هم هست باید علمای ادیان با هم بحث کنند.
اتفاقات اخیر ما را به یاد رفتارهای دوران بربریت و جاهلیت می‌اندازد. چون توان مقابله با یک کتاب، یک ایده و ایدئولوژی را ندارند، فکر می‌کنند با پاره کردن و سوزاندن کتاب آن ایدئولوژی را از بین می‌برد، درصورتی‌که مسلماً معتقدان به آن کتاب را مصمم‌تر می‌سازد و جز ایجاد نفاق، آتش‌افروزی و دشمنی میان ادیانی که اشتراکات بسیار زیادی دارند، نتیجه‌ای حاصل نخواهد شد.
درست است که یهودیت و اسلام تفاوت‌هایی با هم دارند ولی از نظر مقابله با دنیای کفر اشتراکات بسیار زیادی دارند و دشمن مشترک دارند. دنیای امروز نیازمند هم‌زیستی مسالمت‌آمیز و هم‌فکری است و باید با حفظ اعتقادات خویش، اختلافات را هم پذیرفت و سعی کنیم این اختلافات را به حداقل برسانیم.
اقدام اخیر مصداق آن است که فردی در برابر یک ایده کم آورده و از پای میز مذاکره برمی‌خیزد و مشتی بر صورت طرف مقابل می‌زند، این مشت زدن نشانه‌ی پیروزی نیست! بلکه این نشان‌دهنده‌ی آن است که از نظر گفتاری و مبانی و منطق دچار کمبود است و چون نمی‌تواند آن را جبران کند چنین رفتاری از او سر می‌زند. فردی که ادعای عالم بودن دارد و خود را روحانی دینی تلقی می‌کند، اقدام اخیر او به نوعی تحقیرآمیز و توهین‌آمیز بوده و نه‌تنها از دیدگاه ادیان بلکه از منظر هر عقل سلیمی قابل قبول نیست.
سوزاندن کتاب، ایده‌ها را از بین نمی‌برد و اگر فردی ادعا می‌کند عالم و آگاه هست بیاید صحبت کند و بگوید مبانی که من به آن اعتقاد دارم درست است و مبانی شما ایراد دارد.
اشتراکات ادیان توحیدی آنقدر زیاد است که نقاط اختلاف کمرنگ به چشم می‌خورد. در هر دینی مذاهب و مسلک‌های بسیاری وجود دارد و شاید در یک سری از مراسمات میان آنها تفاوت‌هایی به چشم بخورد اما هیچ‌یک اصل دین را زیرسؤال نمی‌برند. درواقع اصل دین، اعتقاد به خدا و تسلیم شدن در برابر امر خداست.
توهین کردن به دینی که پیروان بسیار زیادی دارد منطقی نیست، فردی که دین متفاوت دارد نباید به ادیان دیگر توهین کند، زیرا آن دین توانسته بسیاری از افراد را به خدوند نزدیک‌تر سازد. توهین به ادیان دیگر چه مسلمان باشد، چه مسیحی و یهودی جز ابلهی و جاهلیت تعبیر دیگری ندارد و انسان را یاد دوران بربریت و جانشینان اسکندر مقدونی که به بت‌ها و الهه‌های مختلف یونانی اعتقاد داشتند، می‌اندازد، دورانی که وقتی با یهودیت مواجه شدند و نمی‌توانستند با منطق و گفتار آن را رد کنند، دستور دادند تومارهای تورات را بسوزانند.
برای این‌که تورات و قرآن را بخوانیم وضو می‌گیریم تا با طهارت دست به کتب مقدس بزنیم، چرا؟ چون نام خداست و کلام هم کلام خدا. صرف اعتقاد به خداوند باید انسان را از رفتارهای غیرمنطقی بازدارد.
دشمنان به دنبال ایجاد تفرقه میان ادیان و اقوام مختلف هستند و منافع و سود آنها در جنگ‌افروزی است. اینگونه رفتارها مصداق شعله‌ور ساختن اختلاف‌هایی است که در اصل مورد پذیرش واقع شده، به عبارت دیگر میان دو برادر که هم‌مسلک و هم‌دین هستند اختلاف نظر وجود دارد و هیچ انسانی شبیه یکدیگر نیست ولی مهم آن است همه به خدا اعتقاد داشته باشیم. اگر چنین باوری وجود داشته باشد هیچ‌کس به خود اجازه توهین به دیدگاه دیگری را نمی‌دهد.

ادیان ابراهیمی و توحیدی در رابطه با اعتقاد به خدای یگانه، بحث نبوت، بحث معاد و منجی موعود اشتراکات فراوانی با یکدیگر دارند

بهترین شیوه‌ی امر به معروف این است که با رفتار و گفتار و عملکردمان افراد را اصلاح کنیم و اهانت به دیگری به ویژه اهانت به کتاب مقدس قرآن که بیش از یک میلیارد انسان به آن باور دارند مسلماً قابل قبول و پذیرش نیست.
جامعه‌ی یهودیان ایران اقدام اخیر را محکوم می‌کند و وظیفه هر انسان آزاده‌ای است که چنین رفتار جاهلانه و دور از باور و اعتقادات الهی را محکوم کند.
نباید به اسم آزادی بیان به دیگر ادیان توهین کرد. این آزادی بیان نیست بلکه این آزادی لجام‌گسیخته برای سوءاستفاده تلقی می‌شود. آزادی تا حدی قابل قبول است که باعث آسیب و آزار دیگران نشود.
در دعای حضرت داوود (ع) آمده: فرد خطاکار از بین نرود بلکه خداوند به هر فردی عقل و فهم و درک صحیح اعطا کند تا بتواند نفس اماره‌اش را رها سازد و در چنین حالتی صلح و دوستی در دنیا برقرار می‌شود و آرزوی جهانیان هم همین است.
طبق باور یهودیان زمانی که منجی موعود ظهور می‌کند همه‌ی افراد دنیا خداپرست می‌شوند ولی باور و ادیان دیگری هم وجود خواهد داشت و یعنی این‌که دین یهودیت باور و ادیان دیگر را پذیرفته است.





	استفاده از مطالب اين سايت تنها با ذكر منبع (بصورت لینک مستقیم) بلامانع است. .Using the materials of this site with mentioning the reference is free این صفحه بطور هوشمند خود را با نمایشگرهای موبایل و تبلت نیز منطبق می‌کند لطفا در صورت اشکال، به مسئولین فنی ما اطلاع دهید