نغمه كدخد.ا
نشریه متانا مهر 1388
براي منفجر كردن يك ساختمان متخصصين مواد منفجره را در چند نقطه ساختمان قرار مي
دهند، اگر برنامه ريزي كامل و درست انجام شده باشد سازه به طور كامل تخريب مي شود.
اولين كار متخصصين انفجار مطالعه نقشه هاي سازه در جهت شناسايي جزييات مي باشد. سپس
با تكيه بر تجربيات گذشته در تخريب ساختمان هاي مشابه، ميزان و مكان استفاده مواد
منفجره مشخص مي شود. گاهي براي انجام اين كار از مدل هاي سه بعدي سازه نيز استفاده
مي شود.
مهم‌ترين چالش در امر تخريب سازه ها كنترل جهت ريزش آن است. به طور مثال براي تخريب
كردن در جهت شمال بايد مواد منفجره را در جهت شمالي ساختمان قرار داد اما اين كار
را تنها زماني مي توان انجام داد كه سازه ديگري در اطراف سازه مزبور واقع نشده
باشد. براي رفع اين مشكل ساختمان را به صورت برج هاي جداگانه اي در نظر مي گيرند و
مواد منفجره را طوري قرار مي دهند كه هر برج به سمت داخل ساختمان تخريب شود. آخرين
مرحله آماده سازي ساختمان براي انفجار است. به اين منظور در جهت منظم فروريختن
سازه، ابتدا ديوارهاي غير باربر را كه سختي سازه را افزايش مي دهند تخريب و يا با
استفاده از دستگاه برش فولاد و چكشِ تخريب، ستون ها را تضعيف مي كنند، سپس مواد
منفجره را داخل ستون‌ها جايگذاري مي كنند.
در ساختمان هاي بتني از ديناميت استفاده مي شود. بدين منظور حفره هايي را در ستون
ها ايجاد مي كنند و مواد منفجره را درون آن حفرات جاسازي مي كنند. موج حاصل از
انفجار بسيار شديد بوده و سبب خرد شدن بتن مي‌شود.
انجام دادن اين كار در سازه هاي فولادي سخت تر است. در اين نوع ساختمان از ماده اي
به نام RDX كه با سرعت 8230 متر در ثانيه افزايش حجم پيدا مي كند استفاده مي شود.
فشار ناشي از اين افزايش حجم به قدري زياد است كه باعث شكسته شدن ستون ها مي شود.
امروزه روش الكتريكي جايگزين روش هاي پيشين شده است، در اين روش، انتهاي سيم ها را
به ماده قابل اشتعال وصل مي كنند، در اثر گرم شدن سيم، ماده قابل اشتعال كه به ماده
منفجره اصلي مرتبط است شعله ور شده و انفجار رخ مي دهد.
لازم به ذكر است كه تنها چند شركت در سراسر دنيا توانايي تخريب سازه را به روش
مذكور دارند!
