نشریه پرواز سال 90 شماره 26
جهانگیر صداقت فر
نوروز نوید نوبهار آورده است
عیدی، خنکای کوهسار آورده است
دلسوختگان فصل بیباران را
امسال دلی امیدوار آورده است
از کوچه شمیم آشنا میآید
این عطر بنفشه از کجا میآید
گلبانگ بهار است مگر، کز البرز
سمت غرب، سوی ما میآید
نوروز عزیز مقدمت گلباران
امسال نوید ابر: باران، باران
فصلی دو سه پاییزی غربت دیدیم
اینک نفسِ بهار، آنک ایران
نوروز و بهار توامان میآیند
عید و گل و سبزه همزمان میآیند
فصل نو و آیین کهنه هر ساله
تا دورترین باغ جهان میآیند
نوروز خوش آمدگویی، صفا آوردی
در شهر چه بوی آشنا آوردی
گل، سبزه، شکوفه، خاک باران خورده
این محشر کبرا از کجا آوردی؟
نوروز بشارت بهاری داری
خوشرنگی متنِ لالهزاری داری
صد خاطره عشق و جوانی با توست
آهنگ سرود بیقراری داری
نوروز هماره سرفرازت بینم
برموج مراد، در فرازت بینم
شصت و سه بهار دیدم، اما ایکاش
صد سال دگر دوباره بازت بینم
شصت و سه بهار اگر چه با ما رفته است
در سینه هزار قصهی ناگفته است
پیری به کمین، اگرچه مان بنشسته است
در دل دو هزار غنچهی نشکفته است
|