انجمن کلیمیان تهران
   

لبخند كه مي زدي

   


نشریه پرواز  شماره 27 شهریور 1390

 

دستانت
انگار
قوي ترين جاذبه هاي
كل عالم اند؛
جدا شدن از آنها
سخت تر از جدا كردن دستهايم است
در چشم هايت
عشق كه
برقرار باشد
پلك زدن
تعليقي است
ناگزير
لبخند كه مي زدي
پر مي شدم
هر بار
حالا
كه نيستي
خالي شدن را
هر روز
ـ تاسف وار ـ
زندگي مي كنم
 



 

 

 

Back Up Next 

 

 

 

 

استفاده از مطالب اين سايت تنها با ذكر منبع (بصورت لینک مستقیم) بلامانع است.
.Using the materials of this site with mentioning the reference is free

این صفحه بطور هوشمند خود را با نمایشگرهای موبایل و تبلت نیز منطبق می‌کند
لطفا در صورت اشکال، به مسئولین فنی ما اطلاع دهید