نویسنده: ریدرز دایجست
ترجمه: پروین گوهری
آذر 1378
پدر و مادری که به جای ستایش انتقاد کند، یا کارفرمایی که منصف نیست و حکم اخراج می
دهد، و همسری که بی مهر و وفاست. همگی کسانی هستند که روح ما را جریحه دار کرده و
رنج و آزادی تحمیل می کنند که سالیان زیادی طول می کشد تا بر آنها چیره شویم. اگر
هم چیره شدیم همیشه سعی می کنیم انتقاد خود را بگیریم ولی برای رهایی از کابوس و
رنج ها وبرخورداری از آرامش بهتر است به جای انتقام روش دیگری را انتخاب کنید.
طرف خود را ببخشید: بخشیدن دیگران به معنای تسلیم شدن نیست بلکه به معنای رها شدن
است یعنی دیگر مغلوب کسی نیستیم که ما را زخمی نموده، خانمی می گوید این که تصمیم
گرفتم دشمنان دوران کودکی ام را ، ببخشم تصمیمی شجاعانه بود که آرامش قلب و روح را
در من ایجاد کرد چون بخشیدن ما را از کابوس دیگری خلاص کرده، فرصتی به ما میدهد که
با افتخار زندگی کنیم. چرا باید این همه بار رنجش و خشم را برای مدتها مدید به دوش
بکشیم عفو دیگران ضعفی را جبران می کند که در زمان و موقعیت تلخی دچار آن شدیم وقتی
که عصبانی می شویم احساس مسئولیت بیشتری می کنم عفو احساس بهتری از قدرت و اراده را
به ما القا میکند که باعث آسایش روح و سبکی ما می شود مردی که همه بستگانش را در
کوره های آدم سوزی از دست داده بود می گوید من همه چیز را عفو نموده و فراموش کردم،
چون نخواستم هیتلر را با خود با آمریکا بیاورم . وقتی شما عفو می کنید ، قدرت
انتخاب خود را احیاء می کنید . مهم نیست که طرف شما مستحق عفو و بخشایش هست یا نه،
ولی شما هستید که مستحقید آزاد شوید. عده ای فکر می کنند بخشیدن نشانه ضعف و تسلیم
ماست، یا دیگری این چنین تصور خواهد کرد عده ای دیگر فکر می کنند بخشیدن به معنای
آنست که حق با دیگری است ما مقصر هستیم و ما اشتباه کرده ایم!
ولی بخشیدن به معنای آن نیست که طرف خود را از مقام اشتباه و گناه پایین بیاوریم
بلکه به وسیله بخشیدن به معنای آن نیست که طرف خود را از مقام اشتباه و گناه پایین
بیاوریم بلکه به وسیله بخشیدن، چاقوی تیز را از باطن خودمان خارج کرده ایم عفو و
بخشش می تواند قلب زنی را که از جانب شوهر خود دچار رنج تلخی شده یا کارگری را که
به علت درخواست اضافه حقوق طرد شده، یا فامیلی را که به عروسی دعوتش نکرده اند،
راحت و آرام کند.
بسیاری از اوقات در حالی که از جانب دیگران دچار تلخی شده ایم طرف مقابل از تلخی ما
خبر ندارد یا آنرا درک نمی کند عفو و بخشش به همان نسبت که برای آرامش روح ضروریست
برای سلامت جسم هم شفابخش است. برجسته نشان دادن مکرر آلام گذشته برای سلامتی ما
خوب نیست آن احساس منفی که باعث فشار روانی می شود موجب بالابردن فشار خون ما و
امراض عروقی قلبی می گردد. در حالی که بخش و آزار طی چند دقیقه تحمیل میشود، بخشیدن
عامل آن سالها طول میکشد در ابتدا ما دچار احساساتی منفی هتل خشم و غصه و خجالت می
شویم بعد شروع به ارزیابی و کیفیت اتفاقی که روی داده می کنیم و به مرور کسی را که
موجب درد و رنج باشد، با دیده و بصیرتی تازه می نگریم. زیرا آن کسی که باعث رنج
روحی ما شد، آن کسی است که نقض و ضعف دارد مریض و نادان است. کسانی که به وسیله
عزیزان خود مورد آزار قرار گرفته انداین مشکل را بهتر درک می کنند به طوری که به
سختی می توانند به مرحله آخر یعنی گذشت و فراموشی برسند.
اگر تصمیم گرفته اید در آینده ای نزدیک برای بخشیدن فردی بردارید، ابتدا رنجش های
کوچک را عفو کنید تا آماده پخش رنج های بزرگتر شوید خودتان را از احساسات بد خالی
کنید و خشم درونی را با صحبت با دوست نزدیک یا مشاور خالی کنید.
هر شخصی میتواند بدون گفتن و انجام دادن هرکاری که بعداً پشیمانش می کند احساسات
خودرا به نوعی بیان کند. اگر به همان درجه که عصبانی هستید، غمگین هم می باشید از
تظاهرات منفی خشم خودتان مثل رانندگی تند و بی پروا، زندن درها به یکدیگر یا شکستن
اشیاء خودداری کنید آرام بنشینید و بدون قضاوت و سرزنش حقیقت آنچه را که تجربه کرده
اید و اتفاق افتاده در نامه برای طرفتان بنویسید اقرار کنید که نمیدانید چه پیش
آمده که باعث برخورد و رفتار نامناسب شما و طرف شما شده و دلتان میخواهد همه چیز را
بدانید! اگر فرصت برای همیشه وجود دارد نامه را پست کنید اما اگر شخصی که باعث رنج
شما شده از این دنیا رفته یا برای درک احساسات شما ناتوان و نالایق است بهتر است
نامه را بسوزانید سوختن نامه می تواند نشانه ای از غضب و تاثر شدید شما باشد که به
درد تبدیل می شود مطمئن باشید بدین وسیله غضب شما خالی میشود.
اگر بخواهید در مقابله آزارها تلافی یا مقابله به مثل کنید بهتر است با شکیبایی همه
چیز را بسنجید . خطا از بشر و بخشش از خداوند است به طرف روحانیت و ایمان خود
برگردید عفو و بخشش بزرگتر از آن چیزی است که ما آن را سر و صورت بدهیم فکر نکنید
بخشیدن یعنی فراموش کردن، مطلقاً چنین چیزی نیست، ما نمی توانیم و نباید لطمات و
تلخی ها را فراموش کنیم. چون خاطرات تلخ و رنج آور است که یادمان می دهد چگونه
دوباره قربانی نشویم یا دیگران را قربانی نکنیم به امید گذشت زمان باشید. همان طور
جراحات جسم به مرور التیام می گیرد. رنج روحی هم برای رهایی به زمان نیاز دارد.
به آینده فکر کنید بدی ها را با خوبی ها و الطاف خود جبران کنید. صبر و شکیبایی
جوهر زندگی است عفو و بخشش ما را به صفای درونی می کشاند. عشق ها و مهرها دوباره
جان تازه می گیرند و خلاص عاطفی جبران میشود. یک بار که خطای دیگری را ببخشید عمیق
تر می خندید و روابط بیشتری با دیگران پیدا می کنید احساس شاد و خوبی به وجود می
آید که تولید کننده آن شما هستید و این کار همه را به سوی آرامشی بهتر می کشاند.
