|
|
بهمن 79 به کوشش : آمنون نتصر ناشر : مزدا - لوس آنجلس با سرمایه و همت بنیاد دانشوران لوس آنجلس
چاپ : 1999
«پادياوند» نه يك كتاب است و نه به معني معمول، يك نشريه يا گاهنامه، بلكه ميتوان گفت «پادياوند» تلاشي پيگير و قابل ستايش براي نوشتن تاريخ طولاني زندگي يهوديان ايران است. دست اندركاران اين مجموعه مخصوصا دكتر «امنون نتصر» با عشق و علاقهاي تحسين برانگيز سعي ميكنند با استفاده از منابع فارسي يا ساير منابع جهاني تصوير روشني از گذشته زندگي يهوديان ايران ترسيم نمايند. در اين مجموعه دو بحث بسيار مهم توسط دكتر «امنون نتصر» پيگيري ميشود، مطلب اول نگارش تحقيقي زير عنوان «سيري در تاريخ يهود ايران» است كه بخش اول آن به «تاريخ زندگي يهوديان در ايران از آغاز تا ظهور اسلام» ميپردازد و اين بحث در مجلدات ديگر «پادياوند» ادامه پيدا ميكند. «سيري در ادبيات يهود ايران» مطلب ديگري است از همين نويسنده كه تحقيقي تازه، جذاب و قابل توجه ميباشد، در همين تحقيق «ادبيات فارسيهود» معرفي ميگردد و در واقع بحث تازهاي در پيشينه تاريخي زندگي يهوديان در ايران شكل ميگيرد كه براي علاقمندان فرهنگ و ادبيات فارسي قابل استفاده فراوان خواهد بود. در مجموعه «پادياوند» مطالب متنوعي دربارة زندگي يهوديان ايران در گذشته، شخصيتهاي ايراني كليمي، گويشهاي كليميان مناطق مختلف ايران، اشعار فراوان از شاعران فارسي گوي يهودي و مطالب بسيار ديگر ميتوان يافت كه راهنماي مفيدي براي محققان خواهد بود. نويسندگان پادياوند در علل و انگيزههاي انتشار اين مجموعه مفيد چنين نوشتهاند: «... درونمايه اين پژوهشنامه منحصر به محدوده جغرافيايي كنوني كشور ايران نيست، بلكه شامل تمام سرزمينهايي است كه در آنها يهوديان ساليان درازي سكونت داشتهاند و يا دارند، و به يكي از زبانهاي ايراني سخن ميگفتهاند يا ميگويند. كردستان ايران كه يهوديان آن به زبان آرامي- يهودي جديد سخن ميگويند مشمول اين محدوده جغرافيايي است. اگر ما اغلب از «يهوديان ايران» سخن ميرانيم، مقصود نهايي ما همان گستره جغرافيايي است كه دامنه آن از مركز چين به مرزهاي عراق كشيده و همه آسياي ميانه و قسمت اعظم قفقاز را تا سرزمينهاي دو طرف خليج فارس و بخشي از اماكن مجاور اقيانوس هند در بر ميگيرد. بديهي است در دو دهه اخير اين گستره جغرافيايي وسعت بيشتري يافته و پراكندگان يهود ايران را در بسياري از نقاط جهان، خصوصا آمريكا، شامل ميگردد... ... پديدهاي ما را با ايران و ايراني پيوند ميدهد و آن پديده ارتباط فرهنگي در مفهوم گسترده آن، و داشتن تجربههاي مشترك و ذهنيتهاي مشترك است. با وجود قرارگيري يهوديان ايراني در صف اقليت از لحاظ ديني، اجتماعي، سياسي و حقوقي، پديدهها در مسير طولاني تاريخ، تصاويري ماندگار در فضاي فكري آنان ايجاد نمودهاند، به طوري كه جايگاه فرهنگي اين مردمي كه دو هزار و هفتصد سال است در ايران زندگي ميكنند در صف مقدم اكثريت قرار گرفته است. چنين مينمايد كه يهوديان ايراني آسانتر و سريعتر از پارهاي اقليتهاي مذهبي توانمندي يكپارچگي ملي و همپيوندي فاعلانه ساخت يك نظم اجتماعي را در وجود خود آماده دارند. «پادياوند» پديد آمد تا اين توانمندي و آمادگي را در فراز و نشيبهاي تاريخي آن نشان بدهد. پادياوند در واقع سرود سدههاي گذشته جامعه يهود ايران و فرزند يك ضرورت تاريخي است كه محتوياتش، بدون بازيهاي لفظي و هنر نماييهاي كلامي، به فارسي زبانان ارايه ميگردد... ... هدف نهايي ما اين است كه پس از مدتي، پادياوند به گنجينهاي آرشيو مانند مبدل گردد، بهطوري كه پژوهندگان آينده دشواريهاي پژوهشگران نسل فعلي را نداشته باشند و بتوانند به راحتي و با سرعت مطالب مورد توجه خود را از لابلاي اوراق پادياوند بيابند. هم اكنون سردبير پادياوند واقف است كه اين نشريه از اين جهت، با وجود گذشت زمان نسبتا كوتاه، تا اندازهاي به هدف خود رسيده است. پارهاي از محققين از جمله پژوهندگان ايراني درون مرزي، در پيشبرد كارهاي تحقيقي خود از مطالب اين نشريه بهره برده و ميبرند. اين همكاري فكري، «و صرفا علمي و بيطرفانه»، موجب خرسندي ماست...» يادآوري اين نكته لازم است كه مواردي از بي توجهي علمي و حق ناشناسي در آنچه مربوط به تاريخ زندگي يهوديان ايران در قرن اخير و مخصوصا بعد از استقرار نظام جمهوري اسلامي در ايران است در جاي جاي كتاب ديده ميشود، ميتوان اين كمبودها را ناديده گرفت و نوشتن تاريخ زندگي يهوديان ايران را در سنوات اخير به آيندگان واگذار كرد ولي اين كمبودها به هيچ وجه از ارزش مجموعه «پادياوند» چيزي كسر نميكند، براي دست اندركاران آن آرزوي موفقيت بيشتري مينماييم. |
|