|
|
در كتب مقدس يهود، احترام به طبيعت كه مظهر قدرت الهي ميباشد بارها مورد تاكيد قرار گرفته است. فرد يهودي طبق دستورهاي ديني مبني بر ذكر دعاي شكر براي نعمات مورد استفاده خود، با ديدن رنگين كمان، رعد و برق، شكوفه، اقيانوس و زيبايي هاي اعجاب آور طبيعت نيز بايد تشكر خود را به بارگاه خدا اعلام نمايد. از آنجا كه در گذشته، شغل بيشتر مردم كشاورزي بود بيشتر اعياد يهوديان با موضوعات كشاورزي ارتباط دارد. در تقويم عبري كه بصورت سال خورشيدي و ماه قمري تنظيم شده است. مناسبت هاي مختلفي براي نمادهاي طبيعي درنظر گرفته شده است. پس از آزادي بني اسرائيل از بندگي مصر، عيد شاووت يا هفته ها به مناسبت اعطاي تورات برگزار ميگردد كه در گذشته با تقديم اولين هديه از محصول گندم همراه بود. ماه تيشري آغاز سال نو عبري با گفتن بركت بر انواع ميوه ها و تشكر از نعمات الهي آغاز ميگردد. عيد سوكا يا سايبانها با بركت گفتن بر چهار نوع محصول درختان – مورد، بيد، نخل و ميوه ترنج - برگزار ميشود. ايلانوت در پانزدهم ماه شواط جشن درختكاري است و سفره اي از انواع محصولات و ميوه جات براي گفتن بركت بر آنها چيده ميشود. در عيد پسح براي نزول شبنم و در عيد شميني عصرت براي نزول باران و رشد محصولات كشاورزي دعاهاي مخصوصي خوانده ميشود. يكي از علماي يهود به نام رباي يوحانان بن زكاي ميفرمايد: اگر نهالي براي كاشتن در دست داري و خبر آمدن ماشيح – منجي موعود – را شنيدي ابتدا نهال را بكار و سپس به استقبال او برو.
در سفر تثنيه –
دواريم: پنجمين جلد تورات – خداوند انسان را به درخت صحرا تشبيه كرده است.
انسان و درخت هر دو ريشه دارند. ريشه انسان ايمان او و ميوه اش اعمال نيكش
ميباشد. هيچ يهودي حق آسيب زدن به گياهان و درختان را ندارد زيرا در شولحان
عاروخ – رساله احكام يهود – دستور داده شده است كه انساني كه به درختي آسيب
برساند زندگي اش را در معرض خطر قرار ميدهد. خداوند پس از آفرينش آدم به او
دستور ميدهد كه به كار در باغ عدن بپردازد و به گياهان و درختان رسيدگي نمايد.
|
|