هارون یشایایی
مدیرمسئول پیشین و بانی نشریه افق بینا
بهار 97
بیست
سالگی انتشار مجله افق بینا یادواره ای فرخنده است، اول به این دلیل که از نخستین
سال های انتشار روزنامه یا مجله ای از طرف جامعه یهودی ایران، افق بینا تنها نشریه
ای است که به سن بیست سالگی می رسد .
از سال های ۱۳۰۰ شمسی تاکنون به جز هفته نامه تموز، ارگان جامعه روشنفکران یهودی
ایران که از سال ۱۳۵۸ به مدت ۱۲ سال بی وقفه منتشر شد، به گواهی بررسی تاریخ
روزنامه نگاری در جامعه یهودی هیچ روزنامه یا نشریه ای بیش از سه سال تداوم انتشار
نداشته است و از این رو عمر بیست ساله افق بینا با همه فرودها و فرازهای آن غنیمتی
بزرگ است که نتیجه همکاری و علاقه نسل جوان یهودی ایران برای اقدام به کارهای
فرهنگی و مطبوعاتی بوده است.
صمیمانه تبریک می گویم به همه کسانی که در این مدت به ادامه انتشار نشریه کمک کرده
اند و مخصوصا نسلی از جوانان یهودی که در واقع کار مطبوعاتی را در این نشریه آغاز
کرده و ادامه داده اند و بی سپاسی است اگر از دوست عزیز و دانشمند خود آقای آرش
آبایی یاد نکرده باشم که با صبر و متانت و علاقه فراوان در شروع و ادامه کار افق
بینا زحمات فراوان کشید و از گروه هیئت تحریریه که خوشبختانه نام بسیاری از آنها
هنوز در همکاران افق بینا دیده می شود با نیک نامی و قدردانی یاد می کنم.
اهمیت انتشار افق بینا با اینکه رابطه ای ارگانیک با خوانندگان یهودی خود نداشت در
این بوده و هست که بدنه جامعه یهودی از معرض سخنرانی های تکراری و بی محتوای بعضی
سخنرانان که گفتارهای خود را با پوشش چند داستان یا نقل قول از منابع دینی یکنواخت
تر می کنند، تا حدودی رهایی می یابد و رفته رفته نه فقط به سخنان این و آن، بلکه به
خواندن مطالب دینی و اجتماعی و قضاوت درباره آنها عادت می کند و خود نه فقط به گفتن
بلکه به نوشتن روی می آورد. اما اهمیت دیگر افق بینا که از اولین شماره انتشار مورد
نظر بوده و بر آن پای فشرده ایم، ایجاد رابطه فرهنگی و آشنایی با اصول و حقوق و فقه
یهود با سایر هم وطنان مخصوصا ایرانیان مسلمان بوده که امیدوارم با توجه مسئولین
کنونی همچنان ادامه یابد. اهمیت انتشار افق بینا در جامعه بزرگ ایران مخصوصا بعد از
سال های انقلاب اسلامی، شناساندن اعتقادات و فرهنگ یهود در سطحی وسیع تر می باشد که
در بعضی موارد از طرف بعضی گروه ها با توجه به موضوعیت شرایط جهان سیاست، سخت مورد
بی مهری وگاهی غرض ورزی قرار گرفته و می گیرد.
بی انصافی است اگر توجه و همکاری نهادهای جمهوری اسلامی ایران را در رابطه با
مشکلات جوامع اقلیت های دینی و مخصوصا یهودیان نادیده بگیریم که در بسیاری از موارد
موجب آسایش خاطر و قدردانی جامعه کوچک یهودیان بوده است. در بسیاری از موارد تا
آنجا که من مسئولیتی در افق بینا داشتم، دوستان و خوانندگان مسلمان با علاقه فراوان
مطالب مطرح شده در نشریه را پیگیری نموده و دیگران را تشویق به خواندن نشریه افق
بینا می نمودند. در بسیاری از موارد در مجلات مختلف از آنچه در افق بینا نوشته شده
بود نقل قول شده است. در مواردی پایان نامه های دانشجویی که در مساله مربوط به
اقلیت های دینی و یا یهودیان نوشته می شد و در چند مورد شخصا حضور داشتم، در موارد
بسیاری مطالبی از افق بینا آورده می شد و این خود نشانگر آن بود که نشریه تاثیر
مطلوب خود را در میان خوانندگان گذاشته و مورد استفاده آنها بوده است و این خود
خدمتی فرهنگی در خور توجه و تحسین است.
اما در مورد خبرهای مربوط به فعالیت های جامعه یهودی به نظر می رسد که انتشار کلیشه
ای خبرها، خواننده ی غیر یهودی را با تاثیر این گونه فعالیت ها آشنا نمی کند. به
نظرم بهتر است که مطالب خبری طوری تنظیم شود که ارتباط جامعه یهودی با جامعه بزرگتر
منعکس شود. به طور مثال وقتی یک مسابقه ورزشی بین جوانان یهودی با گروه های غیر
یهودی برگزار می گردد فقط به انتقال خبر اکتفا نکنند، مثلا ضمن گزارش مسابقه با طرف
های دیگر هم مصاحبه وگفت وگو کنند و با آنها ارتباط برقرار کنند تا احتمال آشنایی
متقابل به وجود آید، یا در مواردی که گفت وگویی بین گروه های مختلف پیش می آید
طرفین را تشویق به ادامه رابطه نماییم و همه چیز را در همان جلسه خلاصه نکنیم.
البته می دانم که این کار به یک اراده جمعی احتیاج دارد که در هر صورت اندک اندک
باید شروع کرد. حرف آخر این که جلسات هیئت تحریریه اهمیت ویژه ای دارد. شرکت در
جلسات هیئت تحریریه، مقدمه ی آشنایی های پایدار خواهد بود، حضور در جلسات را باید
جدی گرفت و محیط را چنان سازمان داد که علاقه به حضور افراد در جلسات به وجود آید،
ارائه دهندگان مطلب فقط فرستادن مطلب خود را کافی ندانند، می توان از پیشکسوتان در
مواردی به عنوان میهمان دعوت نمود تا هیئت تحریریه افق بینا انشالله به یک نهاد
ماندنی تبدیل گردد.
با آرزوی سلامتی و موفقیت برای دست اندرکاران نشریه افق بینا و تبریک مجدد به
مناسبت بیست سالگی انتشار آن.
|