دکتر همایون سامهیح
رئیس انجمن کلیمیان تهران
تابستان 97
اعضاء
محترم جامعه
حدود سه سال و نیم از شروع فعالیت این دورهی انجمن کلیمیان تهران میگذرد و
حدود 7-6 ماه بعد اعضاء جدید هیئت مدیره شروع به کار میکنند. در این چند سال اخیر
انجمن کلیمیان وقایعی را تجربه کرد که بعید میدانم در طی چهل سال گذشته شبیه آن
اتفاق افتاده باشد. بنده به عنوان رئیس و مسئول انجمن کلیمیان تهران نه به عنوان
درد و دل، بلکه بیان تجربههای تلخ و شیرین (که قسمت عمدهای از آن به تلخی
میگراید) برخی از این مسائل را خدمت همکیشان عزیزم بیان میکنم. تمام مسئولین
جامعه در هر پیام و سخنرانی و گفت و گویی اولین راهنمایی خود را به افراد، ایجاد
اتحاد و یکپارچگی در جامعه عنوان میکردند و هماکنون نیز شعار خود را همین
میدانند ولی متأسفانه بزرگترین معضل این است که آن چه میگوئیم به آن عمل نکنیم و
همین تناقض و دوگانگی با کمال تأسف به جامعه نیز کشیده میشود.
از زمان شروع به کار این دورهی انجمن افرادی با سنگاندازی و چوب لای چرخ گذاشتن
در مورد هر فعالیتی در انجمن چنان مشکلتراشی میکردند که برای انجام کار و
تصمیمگیری هر چند بسیار ساده برای جامعه، لازم بود ساعتها بحث و جدل میکردیم که
نتیجهای جز اتلاف وقت و انرژی اعضاء نداشت. به یاد داریم زمانی که اختلاف نظر
مراجع دینی به فضای مجازی کشیده شد و باعث توهین و تهمتها و بیاحترامی به اشخاصی
شد که شأن و منزلتشان مستحق چنین بیاخلاقیهایی نبود و در پی آن همین اختلاف و
یارکشی به اعضاء هیئت مدیره انجمن کلیمیان نیز سرایت کرد و بعضی با پشتیبانی این
افراد بیتجربه و قدرتطلب به سنگاندازیهای خود با شدت بیشتری ادامه دادند بدون
آن که بدانند دود این آتش فقط به چشم جامعه میرود و بس. گوئی برای بعضی اصلا جامعه
مهم نبود. توهین به بزرگان دینی در فضای مجازی بابی شد جهت توهین به مسئولان و
زحمتکشان جامعه، از یاد نمیبرم زمانی که کنیسای باغصبا فرو ریخت و بار عظیمی از
غم و اندوه گریبانگیر جامعه شد و این در حالی بود که این نگرانی و اندوه در دل بنده
و دیگر مسئولان هزاران بار بیشتر سنگینی میکرد چرا که وظیفه ما ساخت کنیسایی در
شرق تهران بود چرا که ساکنان این منطقه را دچار مضیقه کرده بود ولی کسانی هم بودند
که فقط به تخریب انجمن میاندیشیدند و نه به تخریب کنیسا و باز هم فضای مجازی مورد
سوءاستفاده قرار گرفت، تهمتهای بیشماری به مسئولین وارد شد، به یاد دارم که افرادی
در کنیساها حضور پیدا کردند، دم از تخلفات بیشمار میزدند و وعدهی ارائه مستندات
میدادند و حتی افرادی به خاطر تخریب نکردن باج هم میخواستند. به فعالان، خادمان و
افراد فرهنگی جامعه انگ دزدی و کفر زدند (هر چند که بعدها ادعاهای خود را انکار
کردند) که این عمل هدفی جز قدرتطلبی و جاهطلبی نداشت، گوئی که ایجاد شکاف و شقه
شقه کردن جامعه برای آنها مهم نبود ولی با گذشت زمان و در سال آخر فعالیت انجمن بین
افراد فعال انجمن، همفکری و یکپارچگی بیشتری ایجاد شد که خود باعث خوشبختی است.
متأسفانه ما شاهد انجام این روند در دیگر شهرهای یهودینشین شدهایم و ای کاش آنان
از تجربهی انجمن کلیمیان تهران بهره میبردند و در نهایت مردم آگاه و فرهیخته ما
هستند که میاندیشند و نتیجه میگیرند.
انتخابات انجمن کلیمیان تهران در پیش است توصیه بنده به جامعهی گرانقدر این است که
حتما در انتخابات شرکت کنند، مطمئن هستم جامعه کلیمیان در تهران با تفکر و تعقل عمل
کرده و بدون تاثیر گرفتن از شایعات و تهمتها، در کنار صندوقهای رای حضور پیدا
کرده و با تحقیق کامل در مورد کاندیداها و عملکرد آنان طی سالهای گذشته به افراد
صالح رای خواهند داد. بنده با حفظ احترام، از تمامی افرادی که کاندید میشوند تشکر
میکنم زیرا که میدانم و میدانند که باید بیش از سه سال از عمر خود را صرف جامعه
کنند. هدف همهی کاندیداها اعتلای جامعه و یهودیت باید باشد و نه
قدرتطلبی و جاهطلبی، همه باید بدانند که احترام به تمام اقشار جامعه یهودی جزو
وظایفشان هست. برای حفظ احترام جامعه یهودی ایران، احترام به مسئولین و همکارانشان
الزامی است.
در آخر پیشاپیش به تمام منتخبین جامعه تبریک گفته و امیدوارم در خدمت به همکیشان
عزیز موفق باشند.
|