شرگان انورزاده
نشریه متانا فروردین 1388
با آمدن دوباره‌ی بهار، دوباره جوانه زدیم و سبز شدیم. با بهاری دیگر، دوباره،
شکفتن شکوفه‌های امید را در قلبمان تجربه کردیم، که چطور، امید، نرم و آهسته در
قلبمان رخنه کرد و مهمان دلهایمان شد و با آمدنش، آسایش خیال، آرزوهای قشنگ، زیبایی
و افکار خوش و مثبت را به همراه آورد.
ارمغان بهار، زمزمه‌ای ترانه‌ای شاد است، در عمق قلبمان.
ارمغان بهار، رسیدن آب است به لب‌هایمان، بعد از مدت‌ها تشنگی.
ارمغان بهار، گرم شدن دوباره‌ی دلهایمان است، بعد از سرمای رخوت‌زده و بی‌هیجان
زمستان.
ارمغان بهار، ساختن دوباره‌ی کاخ آرزوهای خوب ما، و رسیدن به آن‌هاست.
اما... امسال، تصمیم می‌گیریم که از ابتدای سال تا انتهای سال، بهاری باشیم.
ما با افکار مثبت خود، یک قصه‌ی زیبا و پرامید و آرامش‌بخش، برای سال جدید می‌سازیم
و به یاری پروردگار مهربان، و با توکل به او، موفق می‌شویم.
یک سال پر از شادی، پر از موفقیت و پر از تبدیل رویاهای قشنگ به واقعیت می‌سازیم.
خد.ای مهربانم، در آستانه‌ی سال جدید و موعد پسح، که سمبل تبدیل شدن رویاهای پدران
ما، به واقعیت بود، یاریمان کن که با قلبی پاک و پر محبت و پر امید، سالی پربرکت
توأم با سلامتی داشته باشیم.
