شرگان انورزاده
آذر 94

بعضی وقت‌ها، روزها، آرامش بیشتری دارند. شادمانی، دلت را چنگ می‌زند. بعضی وقت‌ها، بسیار شادتری. انگار تمام دنیا، مال توست.
بعضی وقت‌ها، در جدال با غم‌ها ، پیروز میدانی. غُصه، هیچ مجالی ندارد. جاده‌ی شادی، بی‌انتهاست.
بعضی وقت‌ها، «هفت شهر آرزوهایت، چراغان است.»
بعضی وقت‌ها، آرزوهایت را در اعماق قلبت، دست‌یافتنی می‌بینی.
دوستان و آشنایانت، مهربان‌تر و زلال‌تر و انعطاف‌پذیرتر از همیشه به نظر می‌رسند و همه چیز و همه کس، بر وفق مراد توست.
آه !؟ چه صفایی دارد، روزهایی که، این چنین‌اند. که تو آرامش داری، قلبت ، از شدت شادی، تندتر می‌تپد.
می‌خواهی شادی‌‌هایت را با همه تقسیم کنی و فریاد بزنی: «آی آدم‌ها! دنیا پر از صفاست، پر از شادی است، پر از آرامش است، پر از محبت است.» و دوست داری که انعکاس صدایت بپیچد و اندیشه‌های مثبت و احساسات خوشایند در قلبت و در فکرت، پایان نپذیرد.
و آرزو کنی که ای کاش، همه و همه در احساس خوبت، سهیم باشند. راستی می‌شود، این «بعضی وقت‌ها» را همیشگی کنیم؟
و هیچگاه سپاسگزاری از درگاه خالق یکتا را فراموش نکنیم؟
می‌شود، اگر بخواهیم. همه چیز در نوع نگاه ماست.
آن زمان که مثبت فکر کنیم، دنیای احساسات ما، گلستان است .
فکر کنیم، در برابر هر پیشامدی، «این هم به خیر است»، و خالق یکتا، برای ما، جز خیر، نمی‌خواهد.
آن زمان که به جای انداختن گرهی بر ابروان، لبخندی نثار انسان‌ها می‌کنیم، بدون شک، لبخندی تحویل می‌گیریم.
می‌توانیم هر روز از نو شروع کنیم. هر روز شروعی دوباره است، برای کند و کاو در احساسمان، به زندگی ، به آدم‌ها، به رویدادها. و مطمئن باشیم که برفراز تمامی حال و احوال ما، پروردگاری، حافظ و نگهدار ماست. پروردگاری که هر قدم ما را می‌بیند. نیت قلبی ما را می‌بیند و تا بی‌انتها الطاف بی‌پایانش، شامل حالمان است.
«بعضی وقت‌ها» نه ! – همیشه! روزها و روزها و زندگی، آرامش و شادی بیشتری دارند......
 





	استفاده از مطالب اين سايت تنها با ذكر منبع (بصورت لینک مستقیم) بلامانع است. .Using the materials of this site with mentioning the reference is free این صفحه بطور هوشمند خود را با نمایشگرهای موبایل و تبلت نیز منطبق می‌کند لطفا در صورت اشکال، به مسئولین فنی ما اطلاع دهید