وَييقْرا-فصل بیست و چهارم

 اِمُور-فصل بیست و چهارم

1.      خداوند به مُشه (موسی) چنین سخن گفت:

2.      به فرزندان ییسرائل (اسرائیل) چنین دستور بده، برای روشنایی یعنی برای روشن كردن چراغ دائم، روغن زیتون كوبیده زلال به نزدت بیاورند.

3.      اَهَرُون (هارون) آن را در خارج از پرده‌ی جایگاه (لوحه‌های) ده‌فرمان گواه (بر تجلی خداوند به فرزندان ییسرائل (اسرائیل) در كوه سینَی (سینا)) در چادر محل اجتماع مرتب كند. از شامگاه تا بامداد، دائم در حضور خداوند (روشن) باشد. برای نسل‌اندرنسلتان قانون ابدی است.

4.      چراغ‌ها را همیشه روی چراغدان پاك در حضور خداوند مرتب كند.

5.      آرد نرم بردار و با آن دوازده قرص نان بپز. هر قرص نان دو دهم (ایفا) باشد.

6.      آن‏ها را در دو ردیف شش‌تایی روی آن میز پاك به حضور خداوند قرار بده.

7.      روی هر ردیف كندر پاكیزه بگذار تا (آن كندر) برای آن نان یادبودی به صورت هدیه‌ی طعمه (قربانگاه) برای خداوند باشد.

8.      در هر روز شبات همیشه آن را به حضور خداوند ترتیب دهد. از طرف فرزندان ییسرائل (اسرائیل) باشد، قرار ابدی است.

9.      (آن نان) به اَهَرُون (هارون) و به پسرانش تعلق یابد. آن را در محل مقدس بخورند. زیرا از هدیه‌های (قربانگاه) خداوند برای او فوق‌العاده مقدس است. قانون ابدی است.

10.  پسر زنی یهودی كه پسر مردی مصری بود از میان فرزندان ییسرائل (اسرائیل) بیرون آمد. پسر آن زن یهودی و مردی یهودی در اردوگاه نزاع كردند.

11.  پسر آن زن یهودی، آن نام (یعنی نام خداوند) را بر زبان جاری ساخته ناسزا گفت. وی را كه نام مادرش شِلُومیت دختر دیوری از سبط دان بود، نزد مُشه (موسی) آوردند.

12.  وی را در بازداشتگاه گذاردند تا (نوع مجازات) طبق امر خداوند برای آن‏ها روشن گردد.

13.  خداوند به مُشه (موسی) چنین سخن گفت:

14.  كسی را كه ناسزا گفته است به خارج از اردوگاه ببر و تمام كسانی كه شنیده‌اند دستشان را روی سر وی بگذارند. سپس تمام جماعت وی را سنگ‏باران كنند.

15.  و به فرزندان ییسرائل (اسرائیل) این‏طور اعلام كن. هركس كه خداوندش را ناسزا گوید خطای خود را به گردن می‌گیرد.

16.  و كسی كه نام خداوند را كفر گوید حتماً كشته شود. حتماً تمام جماعت او را سنگ‏باران كنند. چه غریب و چه تابع وقتی كه نام (صریح خداوند) را كفر گوید كشته خواهد شد.

17.  و كسی كه جان آدمی را مورد حمله قرار دهد (و او را بكشد) حتماً كشته شود.

18.  و كسی كه جان چارپایی را مورد حمله قرار دهد (و او را بكشد) (عوض) آن‏را بپردازد.

19.  و كسی كه موجب نقصی در بدن همنوعش گردد آن‏چنان كه كرده است همان‏طور با وی عمل شود.

20.  شكستگی به جای شكستگی، چشم به جای چشم، دندان به جای دندان. اگر موجب نقصی در شخصی بشود، همان عمل را در مورد او انجام دهند[1].

21.  كسی كه چارپایی را بزند (و بكشد) باید عوضش را بپردازد و كسی كه آدمی را (منظور از پدر و مادر است) بزند (كه صدمه ببیند) كشته خواهد شد.

22.  قانون واحد داشته باشید. خواه غریب باشد و خواه بومی، زیرا من خداوند خالق شما هستم.

23.  مُشه (موسی) (امر خداوند را) به فرزندان ییسرائل (اسرائیل) اعلام كرد. پس آن كسی را كه كفر گفته بود بیرون از اردوگاه برده، وی را با سنگ سنگ‏باران نمودند. و فرزندان ییسرائل (اسرائیل) همان‏طور كه خداوند به مُشه فرمان داده بود عمل كردند.