فوت حضرت اسحق

فوت حضرت اسحق

بنزدیک اسحق شد بعد از آن

به مَمُری و قریَتِ اربع روان

به حوران به غربتگه ابرهام

که شد عمر اسحق آنگه تمام

چه یکصد و هشتاد شد سال او

بقومش به پیوست خوش حال او

پس از پیری و کام دل یافتن

اجل کرد ناگه بر او تاختن

اگر بگذرد سال بر کس هزار

به آخر اجل کرد خواهد شکار

نماند به دنیا کسی جاودان

مگر ذاتِ پاک خدای جهان

چو عمرش بپایان شد اسحق را

به اصل و نسب در جهان طاق را

پسر های اسحق هر دو بهم

چه عساو یعقوب با حزن و غم

بخاکش سپردند اسحق را

شد از این جهان سوی دیگر سرا

بکنعان بمانند یعقوبیان

از آن پس نمودند آنجا مکان