امیر فراز نعیموت
کارشناس ارشد حقوق
زمستان 1400
از عادات غلط و اشتباه و بسیار زیانباری که متاسفانه در کشور ما بین مردم رواج
دارد این است که در حین وقوع مشکلات خانوادگی، حقوقی، اجتماعی، جسمی و غیره، افراد
در عوض مراجعه به کارشناس خبره، اقدام به استفاده از نسخههای بیاعتبار افراد
نمعتبر و ناوارد می نمایند. به طور مثال شاید برای اکثر ما این تجربه وجود داشته
باشد که حین بروز مشکلات جسمی مثل سرماخوردگی یا هر بیماری دیگر، با تجویز دارو و
جوشانده و راهکارهای عجیب و غریب آشنایان و فامیل مواجه شویم. لازم نیست به پزشک
مراجعه کنی، یک حبه سیر در آبجوش حل کن با 2 قاشق جوش شیرین شب به شب غر غره کن سر
یک هفته اگر خوب نشدی با من!!! یا به طور مثال فرض کنید در رابطه زناشویی دچار مشکل
شدهاید، پس از مطرح نمودن مشکل از فردای همان صبح به طور ناگهانی کلیه اطرافیان
خاله و عمه و زن عمو و دایی فوق تخصص مسائل خانوادگی میشوند!!! شما به یکباره با
خیل عظیمی از راهکارهای عجیب و غریب اطرافیان مواجه میشوید! خاله جون سه شب جوابش
را ندهی و به او بیمحلی کنی از این رو به آن رو میشود!
اینکه این افراد با توجه به کدام دانش علمی و تخصص این اجازه را به خود میدهند که
در مقام یک پزشک و مشاور راهکار ارائه دهند به جای خود سوال بزرگ و ابهام بیجوابی
است، اما از قدیم هم گفتهاند که شنونده باید خودش عاقل باشد! پس باید این سوال را
از خود بپرسیم که چرا و به چه دلیلی باید به گفتهها و نسخههای نامعتبر افراد فاقد
تخصص اهمیت داد!؟
همانطور که هنگام خرابی اتومبیل یا وسایل برقی خانه سراغ متخصص میرویم، به طریق
اولی و چند مرتبه مهمتر هنگام بروز مشکلات اجتماعی، سلامتی و حقوقی میبایست به
متخصص امر مراجعه کنیم و از هیچ روش من در آوردی و خود سرانهای جهت حل مشکل
استفاده نکنیم.
هدف کلی اینجانب از کتابت این مقاله مختصر آن است که همگی این را در نظر داشته
باشیم که هنگام بروز مشکلات حتما باید به متخصص مراجعه نماییم، اما با توجه به تخصص
نگارنده که حوزه مسائل قضائی و حقوقی میباشد، سعی بر آن شده است که در حد ظرفیت
مجله وزین بینا عزیزان را از «خوددرمانی» در زمان بروز مشکلات حقوقی برحذر دارم.
خوشبختانه امروزه سهولت دسترسی به وکیل و کارشناس حقوقی از گذشته بیشتر شده است،
لذا بهتر است حتما قبل از تصمیمگیری با یک وکیل و حقوقدان مشورت کنیم. متاسفانه
راهکارهای غلط و دردسرساز و برداشت و درک اشتباه از قوانین موجب میشود که یک پروسه
حقوقی ساده به یک جریان پرهزینه زمانبر مبدل گردد. به طور مثال من بارها در جامعه
شاهد آن بودهام که خانواده فرد فوت شده به محض مرگ مورث اقدام به اخذ اثر انگشت از
او در برگههای سفید می کنند یا در صدد آنند که واقعه مرگ شخص فوت شده دیرتر به ثبت
برسد. اینها به علت اطلاعات غلط و کاملا ناآگاهانهای است که معلوم نیست از کجا و
به چه عنوان سینه به سینه نقل شده است که امروز شاهد این اوضاع و احوال هستیم.
عواملی همچون عدم اطلاع از شرایط قانونی انحصار وراثت، نرخ و مبالغ مالیاتی و سایر
قوانین سبب بروز چنین مشکلاتی شده است. موضوع عجیبتر آنکه حتی زمانی هم که به
عنوان یک حقوقدان مسیر صحیح به افراد معرفی می-شود، در اظهار نظری ناباورانه شخص
مخاطب، نسخهی پیچیده شده از سوی اطرافیان ناآگاه را نسبت به مسیر قانونی و درست
ارجح میداند!! یا مثلا عدهای بر این باورند که شخص میتواند قبل از مرگ خود یک یا
چند نفر از وراث را به انتخاب خود گلچین کرده و از ارث محروم سازد! اما باید بدانید
که نه در اسلام و به تبع آن قوانین جاری نه در یهودیت به هیچ عنوان امکان خروج یک
نفر به انتخاب مورث از صف وارثین نیست و این حرفها متعلق به سریالهای زرد
تلویزیونی است! یا به طور مثال اشخاص بر این باورند که دیه انسان در ماههای حرام
(ذی القعده ، ذی الحجه، محرم و رجب ) دو برابر سایر ماهها است، در حالیکه دیه در
این ماهها فقط یک سوم از سایر ماههای سال قمری بیشتر میباشد. یا حتی عدهای بر
این باورند اگر شخص فاقد گواهی نامه مرتکب جرم و تخلف شود و بدون گواهینامه رانندگی
کند و سبب مرگ شخصی بر اثر تصادف گردد به جرم قتل عمد قصاص میشود در حالیکه
چنانچه شخص در این حالت سبب مرگ ناخواسته شخصی گردد علاوه بر پرداخت دیه به مجازات
حبس محکوم میگردد.
در پروندههای حقوق خانواده علاوه بر مسائل حقوقی، مسائل روانشناختی بخش اعظم
مشکلات را شامل میشود و به طور قطع فقدان اطلاع از راهکارهای روانشناسی بزرگترین
معضل در شکلگیری پروندههای طلاق میباشد. حال باید به خود بیاییم و ببینیم که چرا
چه در زمان تصمیم به ازدواج و چه در زمان بروز مشکلات خانوادگی و یا حتی در زمان
صلح و برای شناخت بیشتر از خود و طرف مقابل، در برابر رجوع به متخصص روانشناس و
امور خانواده مقاومت میکنیم، اما توصیههای عمه و دایی و فلان مو سفید و یا
پیشنماز کنیسا را با جان و دل میپذیریم و سر لوحه رفتار خود قرار می-دهیم. تا
زمانی که روانشناس، پزشک، حقوقدان و مشاور در دسترس ما است و ما به جای رجوع به
ایشان و کسب راه حل علمی به توصیههای کودکانه افرادی که خود به شکل دیگری درگیر
مشکلات لاینحل هستند عمل مینماییم، نباید انتظار نتیجه مثبتی داشته باشیم. خود
کرده را تدبیر نیست!
|