نشریه پرواز آذر 1388

بهار از راه مي  رسد و همچون نوروز، جنب  و  جوش و تجديد بقا در طبيعت از سر گرفته مي شود. گياهان با پشت سر نهادن زمستاني سرد، از خواب بيدار شده و جانوران حياتي نو را آغاز مي  کنند. آدميان نيز از اين تغييرات طبيعت بي  بهره نبوده و با اندوختن تجاربي از سال گذشته، قدم در ميدان تلاش سال پيش رو گذاشته و مسير جديدي را درمي  نوردند.
اما بهار همواره براي يهوديان به جز تجديد بقا در طبيعت و نو شدن، پيامي ديگر نيز با خود به همراه داشته است؛ فرارسيدن عيد پسح يا فطير، عيد آزادي يهوديان از يوغ بردگي مصريان.
پسح گرچه به نام  هاي عيد فطير (حگ حمصوت) ، جشن بهار (حگ هاآويو)، جشن آزادي (حگ حروت) خوانده شده، از جمله اعياد سه  گانه يهوديان (شالش رگاليم) به شمار مي  رود و حتي به مثابه هويت يهوديان شناخته مي  شود – چنانکه در نمازهاي روزانه بارها بدان اشاره مي  شود  اما کمتر کنه و عمق مفاهيم آن از سوي افراد جامعه مورد توجه قرار گرفته است.
يهوديان بنا بر سنت ديرينه و برپايه دستورات ديني خود، در ايام پسح از خوردن و آشاميدن هرگونه اغذيه تخمير شده پرهيز کرده و مناسک ويژه  اي را به جاي مي  آورند؛ اما توجه به اين نکته ضروري است که هر فرد يهودي بايد بداند که عيد پسح از آن جهت فطير ناميده شده است که در موسم بهاران و نو شدن طبيعت، فطرت خود را از باد نخوت، خودپرستي و تکبر رها کند و آن را همچون خمير ورنيامده، خالي از تخمير غرور نگاه دارد و ياد دوران بردگي و زيردستي را با خوردن اغذيه ورنيامده و تلخ در ذهن خود زنده نگاه دارد.





	استفاده از مطالب اين سايت تنها با ذكر منبع (بصورت لینک مستقیم) بلامانع است. .Using the materials of this site with mentioning the reference is free این صفحه بطور هوشمند خود را با نمایشگرهای موبایل و تبلت نیز منطبق می‌کند لطفا در صورت اشکال، به مسئولین فنی ما اطلاع دهید