نشریه پرواز -
آذر 1390-
شماره 28
چهارمين همايش جوانان كليمي ايران ششم الي نهم شهريورماه سال جاري در تهران برگزار
گرديد. از جمله برنامه هاي اين دوره برگزاري چند كارگاه آموزشي درروز دوم برنامه ها
در محل سازمان دانشجويان بود. در اين ميان كارگاه اسيميلاسيون كه به همت مهندس پيام
لاله زاري از شيراز و با حضور 13 نفر از شرکت کنندگان همايش تشكيل گرديد؛ از برنامه
هايي بود كه با رضايت چشمگير شركت كنندگان مواجه شد. از نكات جالب توجه اين كارگاه،
شركت دكتر همايون سامه يح، رياست محترم انجمن كليميان تهران بود كه ناخودآگاه فضاي
بحث و گفتگوها را جذاب تر نمود.
"در مانندگري يا اسيميلاسيون فرهنگ يك جمع كوچك و اقليت در فرهنگ يك جمع بزرگ تحليل
مي رود و در جريان آن، گروه كوچك ارزش ها و هنجارهاي فرهنگ مسلط را پذيرا مي گردد."
اين تعريفي بود كه برگزاركننده ي كارگاه از موضوع ارائه داد و بحث خود را با همراهي
حاضرين به پيش مي-برد.
مانندگري با شدت و ضعف هاي زياد از جمله عواملي بوده است كه همواره جوامع كليمي در
سراسر دنيا با آن دست و پنجه نرم كرده اند. اوج اين پديده هنگامي است كه تفاوت هاي
فراواني از نظر فرهنگي و رفتاري ميان جوانان و سالمندان يك جامعه ي كوچك به وجود
بيايد. در اين حالت ساختارهاي فرهنگي جمع اقليت به نحو چشمگيري به ساختارهاي فرهنگي
جمع بزرگتر شباهت يافته و اعضاي جامعه كوچك به راحتي قابل شناسايي نخواهند بود. اين
مشكل در جوامع كليمي كشورهاي اروپايي و آمريكا نمود بيشتري دارد. گاهي مانندگري در
اين كشورها متشكل و سازماندهي شده بوده است و گاهي براساس تجربه هاي شخصي. روند
ازدواج ميان ديني مابين كليميان آمريكا چيزي نزديك به نيمي از كل ازدواج هايي است
كه در جامعه كليميان آمريكا اتفاق مي افتد.
عوامل مختلفي را مي توان براي مانندگري برشمرد؛ فشارهاي سياسي اقتصادي، مهاجرت،
آزادي هاي بي-حد و حصر، عدم آگاهي و شناخت كافي از دين و فرهنگ يهود، نداشتن پاسخ
مناسب براي سوالهاي جوانان از سوي مربيان ديني و نيز تعصبات مذهبي از جمله اين
عوامل هستند. افرادي كه فرهنگ غالب را پذيرا مي شوند را مي توان به چند گروه تقسيم
بندی نمود: گروهي پس از تطبيق با فرهنگ غالب هيچ احساس بدي ندارند، تعدادي احساس
خوشايندي داشته و سعي در اصلاح و بازگشت دارند و تعدادي با وجودي كه احساس
ناخوشايندي دارند ولي سعي مي كنند كه بر اين احساس غالب شده و همچنان در مسير فرهنگ
غالب گام بردارند.
مانندگري خطري است كه همواره در كمين جوامع كوچك است. آگاهي مديران جامعه و انتقال
اين آگاهي به اعضاي جامعه، آن هم با زباني نوين و مورد پسند براي جوانان مي تواند
تا حدي اين مشكل را برطرف سازد؛ گرچه نمي توان نقش خانواده و گروه همسالان را در
اين مهم ناديده پنداشت.
