نشریه پرواز -
مهر 1391-
شماره31
چند ماه پیش برای دیدن سخنرانی استاد مشهوری که از یکی از دانشگاه های معتبر خارج
از کشور به ایران آمده بود به آمفی تأتر دانشگاه رفتم. این گفتگو علاوه بر جنبه ی
علمی، از جهت دیگری نیز برایم جذابیت داشت و آن برخورد با یک استاد غیر ایرانی از
نزدیک و مقایسه او با اساتید داخل کشور بود. علاوه بر اینکه رئیس دانشگاه و چند تن
از اساتید مشهور دانشگاه های داخلی نیز در این مراسم حضور داشتند.
پس
از خوشامدگویی و پایان سخنرانی های مرسوم اینگونه مراسم، نهایتاً از استاد مربوطه
دعوت شد به روی صحنه برود. اما به روی سن رفتن ایشان همان و تعجب بنده و افرادی که
در اطرافم نشسته بودند همان. چرا که جناب استاد که انتظار می رفت یک لباس رسمی
مانند کت و شلوار به تن داشته باشد، با پیراهن و کفش ورزشی تشریف آورده بود. پوشیدن
چنین لباسی در چنین موقعیتی همان قدر عجیب بود که پوشیدن کت و شلوار برای بازیکنان
در یک باشگاه ورزشی. البته صحیح است که نباید از روی ظاهر افراد راجع به شخصیت یا
معلومات آن ها قضاوت کرد (که البته در واقعیت اکثراً این کار را انجام می دهیم)؛
اما حداقل می توان دریافت که او از موقعیتی که در آن قرار دارد، شخصیت افرادی که در
آن مکان حضور دارند و همچنین نحوه ی پوشش هماهنگ با آن درک صحیحی دارد یا خیر.
البته این عمل استاد حداقل یک فایده برای من داشت و آن این بود که به اساتید داخلی
بیش از پیش امیدوار شدم؛ چراکه تا به حال هیچ یک از آن ها را با چنین پوششی ندیده
ام.
عدم هماهنگی پوشش مسئولان یا شخصیت هایی که از جایگاه خاص علمی، اجتماعی و یا مذهبی
برخوردارند با مرتبه و موقعیت آن ها، مسئله ای است که متأسفانه در جامعه ی ما نیز
به چشم می خورد. نحوه ی انتخاب پوشش می تواند نشانگر نگاه شخص به جمعی که در میان
آن ها حضور دارد باشد و به نوعی معیاری است از میزان احترامی که برای جایگاه خود و
افراد حاضر قائل می شود. البته انتخاب نوع پوشش یک مسئله ی شخصی است، اما نباید
اصول و هنجارها را به این بهانه زیر پا گذاشت. لباس های ما درباره ی ما حرف می
زنند و این اتفاق، کار انتخاب لباس را سخت تر وسخت تر می کند.
در اینجا باید یادآور شد که منظور از پوشش مناسب به هیچ عنوان گران قیمت بودن یا
مُد روز بودن آن نیست، بلکه صرفاً نوع و تمیز و آراسته بودن آن اهمیت دارد. لباس
باید با سن و طبیعت ظاهری هر فرد و موقعیت زمانی و مکانی سازگار و هماهنگ باشد.
شاید ظاهر زیبای افراد نتواند فرهنگ و شخصیت آنها را از آنچه که هست بالاتر ببرد
(که البته در مواردی برای مدتی کوتاه ممکن است این اتفاق بیفتد)، اما نمی توانیم
این امر را انکار کنیم که ظاهر فرد در نگاه اول بر روی قضاوت دیگران تأثیر می گذارد
و شاید این قضاوت هیچ گاه دستخوش تغییر نشود. در انتخاب پوشش باید همواره نوع تفکری
که دوست داریم دیگران درمورد ما داشته باشند را مدنظر قرار دهیم.
انتخاب نوع پوشش برای افرادی که به عنوان نماینده در جمعی حضور می یابند بسیار مهم
تر از یک موضوع شخصی است؛ چراکه پوشش آن ها همانند رفتار و گفتارشان می تواند نمودی
از کل جامعه باشد. بنابراین از افرادی که از جایگاه و مسئولیت خاصی برخوردارند و به
نوعی نماینده ی جامعه ی ما هستند انتظار می رود با ظاهری مناسب و درخور جایگاهشان
در مجامع عمومی و به ویژه جامعه ی اکثریت حضور یابند تا پوشش آنان قضاوت نادرستی
برای کل جامعه به دنبال نداشته باشد.
|