نشریه پرواز مهر 95 شماره 44
ژانر: کمدی - درام
کارگردان: آلفونسو گومز-رخون1
نویسنده: جس اندروس2 (بر اساس رمانی از همین نویسنده)
فیلم داستان پسری دبیرستانی و جمع گریز به نام «گِرِگ» (توماس مان) رو روایت می کنه
که به همراه دوست قدیمی خودش، «اِرل»(آرجی سایلر) اوقات فراغت خودشون رو به ساختن
فیلم های کوتاه و آماتور می گذرونن.
مادر
گرگ بهش پیشنهاد می کنه برای کمک به حفظ روحیه ی یکی از دخترهای همبازی دوران
کودکیش به اسم ریچل3(اولیویا کوک) که به سرطان مبتلا شده، با او دیدار کنه تا هم
روحیه ی دختر بهتر بشه و هم پسرش از گوشه گیری دست برداره.
یادداشت:
در بین فیلم های مستقل امریکایی که دور از هیاهوی فیلم های پر زرق و برق هالیوود
ساخته می شن، گاهی فیلم هایی پیدا می شن که با کمترین هزینه و کمترین سر و صدا،
خیلی ساده و به دور از بزرگنمایی، حرف خودشون رو می زنن و بعضا حتی بیشتر از
پرهزینه ترین فیلم های هالیوودی، یا سینمای دولتی بعضی از کشورهای دیگه (!) همه رو
به تحسین وامی دارن.
موضوع فیلم یکی از موضوعات روتین جامعه ی امروز ماست (متاسفانه...). سرطان و مشکلات
و ناراحتی هایی که به واسطه ی اون برای یک فرد و اطرافیانش پیش میاد. شاید از موضوع
فیلم، یا حتی اسم اون اینطور حس کنیم که با فیلمی غمگین و ترحم برانگیز روبروییم.
اما خوشبختانه بر خلاف فیلم های روتین این سبکی4، «من، ارل و دختر در حال مرگ» اصلا
وارد این فضا نمی شه و داستان دلنشین فیلم در محیطی جوان پسند، دور از شعار و نصیحت
و حتی مفرح روایت می شه.
شیوه ی روایی خاص فیلم که بعضا به شیوه ی سورئال و به صورت نقاشی های متحرک روایت
می شه و ماجراهای جانبی که در کنار خط اصلی داستان فیلم وجود داره به خوبی مخاطب رو
همراه خودش می کنه.
بازی درخشان بازیگران اصلی فیلم-که همگی تقریبا ناشناخته هم هستن- به همراه طنز
لطیفی که در دیالوگ ها وجود داره، در کنار فیلمنامه ی دقیق(که از کتابی با همین نام
اقتباس شده) همگی باعث خلق فیلمی تاثیرگذار و خوش ساخت شدند که مخاطبان همیشگی
سینما از دیدنش لذت دو چندانی خواهند برد.
فیلم همچنین جوایزی در جشنواره های مختلف کسب کرده که از مهم ترین اون ها می شه به
جایزه ی اصلی و همچنین بهترین فیلم از دیدگاه تماشاگران جشنواره ی فیلم های مستقل
«ساندنس» اشاره
کرد. اکثر منتقدین نظر مثبتی روی فیلم دارن و یکی از حامیان مهم فیلم، کارگردان
معروف و بزرگ سینمای هالیوود، مارتین اسکورسیزی هست.
امتیاز 82% از سایت rottentomatoes و همچنین 7.9 از IMDB هم حاکی از موفقیت و
محبوبیت فیلم بین مخاطبان هست.
در نهایت، شاید نشه Me, Earl… رو به عنوان اثری ماندگار در تاریخ سینما معرفی کرد،
اما قطعا یکی از خوب های امسال هست که به یک بار دیدنش می ارزه.
پاصفحه:
1.Alfonso Gomez-Rejon
2.Jesse Andrews
3.ریچل در فیلم دختری یهودی هست.
4. در بین فیلم های اخیر سینمای هالیوود می شه به فیلم تاثیرگذار و زیبای The Fault
in our Stars اشاره کرد که اون هم با یک فیلم نامه ی اقتباسی، به موضوع سرطان و
روابط دختر و پسری که درگیر اون هستن می پردازه و انصافا فیلم زیبایی هم هست. هر
چند متاسفانه من فقط فیلم رو دیدم و کتاب رو نخوندم، اما شنیده ها حاکی از اینه که
کتاب مربوط به فیلم مذکور هم، اثری خوندنی و بسیار دوست داشتنی هست.
