نشریه
پروازشماره 47 مرداد 1396
یه روزایی ازخواب که بیدار میشی
دوست داری ساعتها تو تخت خیره به سقف بمونی...
لباسای توکمد همه زشتن
دهنکجی میکنن بهت...
اون روز نمیتونی به عابرا لبخند بزنی...
حتی شاید به اونا اخم کنی...
اون روز
آسمون، آسمونِ همیشگی نیست...
تو چشمات خبری از برق زندگی نیست...
اون روز هیچی تو دنیا سر جای خودش نیست...
اون روز دنیا با همه ی بزرگیش
یه قفس زشت و کوچیک بیشتر نیست.
|