|
نشریه پرواز شماره 52 بهمن 1397
آرش آبائی
با این که تقریبا هیچ‌گاه تلویزیون ملی را تماشا نمی‌کنم، اما صبح یکشنبه 5 آذر ماه
به جهت حضور در شهرستان و عدم دسترسی به رسانه‌ای دیگر، گشتی در شبکه‌ها زدم و به
نظرم آمد که برنامه‌ای در شبکه‌ی 4 با موضوع کنکور، حداقل فایده‌ای برای تماشا
خواهد داشت. موضوع برنامه «یادگیری آسان- تست کنکور عربی» بود. با نهایت حیرت دیدم
که کارشناس برنامه(که مدرس یک موسسه‌ی خصوصی بود) ادعا می‌کرد که دانش‌آموزان تنها
با 100% زدن تست‌های زبان عربی(و سطوح بسیار پایین تر سایر دروس) می‌توانند بر
صندلی رشته‌ی پزشکی دانشگاه تهران بنشینند! برایم عجیب آمد که برنامه‌ای در
تلویزیون، بدیهی‌ترین اصول علمی را که برخورداری دانش‌آموز از علوم تخصصی مورد نیاز
پزشکی (مانند زیست شناسی و شیمی و فیزیک و...) است، نادیده گرفته و راه میان‌بر و
نامربوطی را به ایشان توصیه می‌کند. واقعا چرا باید فردی تنها به صرف تبحر در یک
زبان(آن هم بی ارتباط با متون تخصصی پزشکی) بتواند در جایگاهی بنشیند که بسیاری از
داوطلبان لایق آن به لحاظ علمی، به خاطر رقابت ناسالم از آن باز می‌مانند؟
درگیر این سوال بودم که دیدم اوضاع از این نیز اسف‌بارتر است. آن کارشناس نامحترم
(که مُبلِغ موسسه‌ی کنکوری خودش بود) حتی بر فراگیری و مهارت در زبان عربی نیز
تأکید نداشت و چه بسا آن را بیهوده نیز می‌دانست. وی تنها »تکنیک«های تست زنی در
زبان عربی را برای رسیدن به سطح 100% کافی اعلام می‌کرد. به چه صورت؟
تست اول: یک جمله‌ی عربی مورد سوأل است و 4 گزینه‌ی ترجمه‌ی فارسی به عنوان پاسخ آن
مورد بررسی است. کارشناس می‌گوید: «من اصلا متن سوأل عربی را نمی‌خوانم». تنها به
متن سوأل نگاه می کنم و می‌بینم که «یک ویرگول» در آن قرار دارد. لذا در گزینه‌های
جواب به دنبال ویرگول می‌گردم و گزینه‌ای که «ویرگول» دارد پاسخ صحیح است. به همین
راحتی !!!
تست دوم: مانند تست اول، دوباره بدون خواندن متن عربی سوأل، به دنبال ویرگول
می‌گردم و توجه می‌کنم که چند کلمه قبل از ویرگول ذکر شده؟ اگر مثلا دو کلمه قبل از
ویرگول آمده، در ترجمه‌های فارسی، گزینه‌ای را انتخاب می‌کنم که قبل از ویرگولِ آن،
تنها دو کلمه آمده باشد!
و به همین صورت، چندین تست دیگر با همین تکنیک یا شگردهایی شبیه به آن به مخاطب
تعلیم داده می‌شد و مجری برنامه نیز مرتبا“ با آب و تاب از کارشناس و روش
اعجاب‌انگیزش تعریف و تمجید می‌کرد و البته بارها، دانش‌آموز نگون‌بخت به مراجعه به
دی‌وی‌دی‌ها و جزوات آموزشی آن موسسه ارجاع داده می‌شد.
یک دنیا حرف و تحلیل درباره‌ی این داستان می‌توان گفت، اما تنها اظهار تأسف می‌کنم
به حال و آینده‌ی کشوری که رسانه ی رسمی‌اش، مروج بی‌اخلاقی و تقلب در دستیابی به
حرفه‌ای است که با سلامت مردم مرتبط است و حتی در ظاهر نیز دیگر ارزشی برای علم
آموزی و صداقت قائل نیست.
| 
