امیر فراز نعیموت
آذر 94
«پرتو
افکن می‌شود نور تو در خانه دل
آنگه که نام اعظمت از ذهن و جان می‌گذرد»
بار الهی ...
با نام تو آغاز می‌کنیم، که نام تو آغاز و پایان هر کاری است. به نام خدا می‌گوییم
و کنار می‌ایستیم تا شاهد باشیم، چگونه همه چیز به دست پر توان تو تنها سامان
می‌گیرد.
همان‌طور که در کتابی که بر ما نازل کردی فرمودی: جنگ از آن من خد.است نه شما
بنده‌ها؛ کافی است ما دستان خود را بالا ببریم و نام تو را صدا بزنیم تا تو پیشاپیش
ما، بندگانت حرکت کنی و دشمنان بزرگ ما، ناامیدی، یاس، غرور، خودخواهی و فقر و
نادانی را از پیش روی ما برداری و ما را از هر چه غیر از خودت بی‌نیاز سازی.
بارالهی : بی‌نیازی هیچ نیست جز احتیاج داشتنت
چونکه محتاج توام، تو بی‌نیازم می‌کنی
بارالهی : در عشق به عنایتی رسان مرا که جز تو هیچ نبینم و به هیچ چیز جز تو
نیندیشم و به غیراز تو به هیچ، دل نبندم. که تنها تو لایق پرستش هستی و برای من
بهشت و دوزخ و برزخ، بی تو هر سه یکی است.
بارالهی : قصه عشق تو را صد بار تکرار می‌کنم
هر چه را غیر تو من نادیده انکار می‌کنم
یک نفس دوری ز تو چند سال تعبیر می‌شود
روزه چند ساله را با نامت افطار می‌کنم .
بارالهی : من نیک می‌دانم که سرنوشت همه چیز در دست توست، تو خود به من نشان دادی
که تنها چشم یاری به تو داشته باشم. پروردگارا همیشه ما را در راه شناخت خودت یاری
ده و تک‌تکمان را عاقبت به خیر بگردان.
