دیدار یعقوب با فرعون مصر

دیدار یعقوب با فرعون مصر
بیامد برون یوسف از بارگاه		بیاورد یعقوب را نزد شاه
چو یعقوب آمد به نزدیک او		نمودند با شه بسی گفتگو
بفرعون یعقوب کردی دعا		بگفتش تو را یار باشد خدا
زیعقوب پرسید شاه آن زمان		چقدر است عمرت بمن کن بیان
چنین گفت یعقوب فرعون را		صدو سی بدان سال عمرمرا
مرا سال هست اندک وپرجفا		بسختی گذشته نه اندر صفا
بده عمر اجداد من بیش از این		بفرعون چون گفت او این اینچنین
پس آنگاه دعاهای خیرش نمود		زیعقوب فرعون خوشنود بود
برون آمد از نزد شاه آن زمان		بهمراه یوسف شدندی روان
بمصر اندرون بود ملکی نکو		زمین رعمسس بدی نام او
ب یعقوب با خاندانش چنین		به بخشید ملکی در آن سرزمین
بدانسانکه فرعون فرموده بود		در آنجای مسکن نمودند زود
پدر را و اخوانش با خاندان		همی پرورانید یوسف به نان
که قحطی به مصر وکنعان بدی		ب یعقوبیان نان فراوان بدی
در آن قحطی سخت یعقوبیان		بدندی همه راحت از بهر نان
همه مردم مصر و کنعان زمین		از آن قحط سختی که بد در زمین
سراسر شدندی همه بی نوا		زپول ومواشی شدندی جدا
همه ملک وباغ و زر و مال شان		بیوسف بدادند در وجه نان
زمین ها شدی پادشاهی تمام		بفرعون گشتند جمله غلام
از آن پس به فرعون دهقان شدند		بیوسف جمیعا دعا خوان شدند
چو یوسف نبودی به مصر اندران		ز قحطی کسی در نمی برد جان
همه مصریانش چو بنده شدند		که از سعی او جمله زنده بدند
از آن پس هر آنچه زراعت شدی		یکی خمسشان مال دولت بدی
بشد مال فرعون ملک و زمین		به مصر اندرون ماند قانون چنین
بمانند در مصر یعقوبیان		سکونت نمودند چندی در آن
در آنجا بسی ملک ها ساختند		هر آن یک به کاری پرداختند
در آنجا زلطف خداوند قدیر		بگشتند جمیعتی بس کثیر
خداوند را بد به اوشان نظر		شدندی به مصر اندرون بهره ور