ايرج عمراني
اردیبهشت 79

اكنون بيش از يك نسل است «شموئل يوسف اگنون» نويسنده‌‌اي مشهور و افسانه‌‌اي است. او در هفتاد سالگي هم قدرت خلاقه خود را در نوشتن داستان‌‌هاي نو حفظ نموده است. براي عبري زبانان- انتشار هر اثر جديدي از اگنون باعث خوشحالي، شگفتي و تحسين فراوان است و به اين اميد كه براي نزديك‌‌تر شدن به مختصر دركي از شخصيت معنايي او كليدي بدست آيد. هر سطر از نوشته‌‌هاي او مورد بحث قرار مي‌‌گيرد. شخصيت «اگنون» ممتاز و استثنايي است- علي رغم شهرت بي اندازه‌‌اي كه آثار فراوانش براي او كسب كرده‌‌اند، نه سبك جديدي خلق كرده است- نه به تقليد روي آورده است. نوشته‌‌هايش با آن كه به سبك ميشنا و ميدراش است داراي خصوصيات كاملا منحصر به خود وي مي‌‌باشد. به دليل آن كه ترجمة اصيل نوشته‌‌هاي او خارج از دايره زبان‌‌هاي رايج شناخته شده است. آثار منتشر شدة زيادي از او در دسترس نيست چون ترجمه آثار او كار ساده‌‌اي نيست. و به دانستن زبان و علم عبري نياز است. شكل نوشته‌‌هاي «اگنون» در درجة اول ناشي از سبك اوست- اين نوشته‌‌ها همه واضح و قابل درك‌‌اند و در عين حال داراي ريشه‌‌هاي عميق از سنت‌‌هاي ادبي عبري و پر اشاره و كنايه آميز است. هنگامي كه خواندن يكي از نوشته‌‌هاي او را شروع مي‌‌كنيم-حس مي‌‌كنيم كه نوشته‌‌اي بسيار ساده است اما به زودي با اشاره‌‌ها و كناياتش مواجه مي‌‌شويم كه از آشنايي كامل نويسنده با تمامي ادبيات وسيع عبري سرچشمه مي‌‌گيرد. در نوشته‌‌هاي «اگنون» لغات عبري با تعابير و معاني گوناگون چنان با استادي و باروري به كار رفته كه مقابلة دقيق آن لغات و عبارات نشان مي‌‌دهد كه يك لغت يا عبارت در موارد مختلف داراي مفاهيم گوناگون است و اين جايگزيني به نحو دلپذيري بيان گرديده است. خواننده اي كه بينش عميق‌‌تري داشته باشد، ضمن خواندن نوشته‌‌هاي او به تدريج متوجه مفهوم اضطراب آميز و عمق يافتن داستاني مي‌‌شود كه رنگي كاملا جدا دارد و همين كيفيت است كه چنين حالت سهل و ممتنع و غير قابل تقليد به آثار او مي‌‌دهد. بسياري از آثار «يوسف اگنون» از خاطرات دوران كودكيش در سرزمين گاليسيا «جنوب شرقي لهستان كنوني» سرچشمه مي‌‌گيرد. عمق و باروري زندگي يهوديان اروپاي شرقي با هم- ميراث‌‌هاي گرانبهاي فولكوريك و سنن مذهبي- گرمي روابط انساني در زندگي روزمره- پرهيزگاري و سادگي و علاقه عميق آنها به آموختن در اكثر نوشته‌‌هاي او به چشم مي‌‌خورد. داستان‌‌هاي او سرشار از تحسين و افسوس خودن بر دنياي گذشته است. هر چند كه اين احساس به هيچ وجه به نوشته‌‌هاي او حالت كهنگي و غرابت نمي‌‌دهد. تعداد ديگري از داستان‌‌هاي او، علي‌‌رغم زندگي اولين مهاجران يهودي كه در دهه اول قرن بيستم به سرزمين اسرائيل رفتند و اين مهاجرت انحطاط حياتي يهوديان اروپا را به خاطر خرابي‌‌هاي ناشي از جنگ اول جهاني به دنبال داشت، از حقيقت گرايي چشمگيري برخوردار است. شموئل يوسف اگنون به سال 1888 در بورساكس گاليسيا در لهستان متولد شد. اولين نوشته او در هجده سالگي منتشر شد و در بيست سالگي جلاي وطن كرده و به اورشليم مهاجرت نمود و ساكن آن ديار شد. در اورشليم در اثر حريقي كه در محل سكونت او رخ داد بسياري از نوشته‌‌هايش از بين رفتند و بقيه آثار او كه از برجسته‌‌ترين آنها به شمار مي‌‌آيند مي‌‌توان «سايبان عروس» در 1930 «مهمان شب» در 1940 و «تنها ديروز» را نام برد. اگنون در سال‌‌هاي 1935-1950-1958 و 1951 جوايز ادبي ويژه‌‌اي را نصيب خود نمود و سرانجام در سال 1966 جايزه ادبي نوبل را به مناسبت نشر كتاب «ايدو وانيام» دريافت كرد.





	استفاده از مطالب اين سايت تنها با ذكر منبع (بصورت لینک مستقیم) بلامانع است. .Using the materials of this site with mentioning the reference is free این صفحه بطور هوشمند خود را با نمایشگرهای موبایل و تبلت نیز منطبق می‌کند لطفا در صورت اشکال، به مسئولین فنی ما اطلاع دهید