آذر 1393
تله پاتی را می‌توان پدیده‌ای ذهنی تعریف کرد که از ارتباط مستقیم میان ذهن با ذهن
رخ میدهد. این کلمه که از دو لفظ یونانی مشتق شده یکی تله Tele به معنی دور و دیگری
پاتوس Pathos به معنی احساس می‌باشد. این پدیده شامل دو بخش می‌شود. یکی انتقال فکر
و احساس به قصد اشخاص دیگر و دیگری دریافت افکار و احساس دیگران که آن را فرایابی
می نامیم. تله‌پاتی برای اولین بار توسط محقق فرانسوی «فردریک» در سال 1882 بیان
شد، وی همچنین از بنیانگذاران انجمن تحقیقات روانی در دنیا بوده است.
«تله پاتی» دسترسی به اطلاعاتی است که در فکر شخص دیگری نگهداری می‌شود و شما
خواهان کسب آن هستید، دانشمندان برای اثبات این پدیده می‌گویند: وقتی این امکان
وجود دارد که از طریق یک ایستگاه فرستنده مطالبی را از امواج الکتریکی، از ایستگاه
الکتریکی دیگری جذب کنیم. بنابراین با توجه به فعالیت‌های الکتریکی مغز انسان،
امکان تبادل اطلاعات از راه دور، از طریق «تله‌پاتی» و به صورت مشابه دستگاه‌های
فرستنده گیرنده الکتریکی فراهم می‌شود. برای انجام پدیده‌های «تله‌پاتی» مغز باید
در حالتی قرار داشته باشد که وضعیت آن بیشترین میزان امواج «آلفا» را ایجاد و منتشر
کند. امواج «آلفا» معمولا در شرایطی به وجود می‌آید که فرد در حالت مدیتیشن یا
ریلکس کامل قرار گرفته باشد. پس درمی‌یابیم که کلید اصلی
«تله‌پاتی»
چیزی نیست جز «ریلکس» شدن کامل.
اصولا در هنگام احساس خطر و یا هر ناراحتی دیگر، اعصاب «سمپاتیک» انسان با تولید
«آدرنالین» بدن را تحریک می‌کند، در این حالت زمینه لازم برای «فرستندگی» و در واقع
فرستادن پیام در شخص به وجود می‌آید و او می‌تواند افکار خود را سریع‌تر و قوی‌تر
منتشر کند. در حالت عکس این مسئله، اعصاب «پاراسمپاتیک» با تولید «استیل کولین»
موجب رخوت و سستی بدن می‌شود و استعداد «گیرندگی» امواج «تله‌پاتی» را در شخص تقویت
می‌شود.
با توجه به مطالعات متعدد انجام شده در این زمینه مشخص شده است که بسیاری از زنان
به علت احساسات و هیجانات، گیرنده ارتباط افکار با یکدیگر هستند. البته تله‌پاتی با
عوامل بیولوژیکی نیز مرتبط است، علم ثابت کرده زمانی که تله‌پاتی اتفاق می‌افتد
میزان حجم خون فرد ارسال کننده سیگنال، تغییر می‌کند همچنین امواج مغز گیرنده برای
مطابقت با فرستنده نیز تغییر می‌کند.
یک واقعیت جالب درباره تله پاتی در طی ماموریت آپولو 14 در سال 1971 اتفاق افتاده
است، طی یک آزمایش به اثبات رسیده است که «فاصله» یک مانع برای ارتباط افکار با
یکدیگر نیست. هر چند که این آزمایش توسط سازمان ملی هوانوردی و فضا آمریکا (ناسا)
معتبر شناخته نشده است. حتی اطلاعات مربوط به این آزمایش تا زمانی که ماموریت آن به
پایان رسید نیز اعلام نشد. این آزمایش توسط فضانورد میچل ادگار با چهار دریافت
کننده بر روی زمین در فاصله 240000 کیلومتری انجام شد. میچل با گیرنده‌اش در زمین
با تمرکز در توالی بیست عدد تصادفی در بین 200 توزالی هر دو
به درستی حدس زده بودند که عدد 51 مورد نظر بوده است.
امروزه دستگاه‌های شناسایی امواج مغزی برای کنترل تله‌پاتیک همه چیز از بالگردهای
واقعی گرفته تا شخصیت‌های بازی‌های رایانه‌ای استفاده می‌شوند، اما اکنون این
فناوری پا را فراتر نهاده و به فردی در هند اجازه ارسال ایمیل به همکارش در فرانسه
را تنها با استفاده از قدرت ذهنش داده است.
محققان از هدست‌های الکتروانسفالوگرافی برای ضبط فعالیت الکتریکی نورون‌های شلیک
شده در مغز استفاده کردند و لغات سلام به زبان‌های اسپانیایی و ایتالیایی را به
دودویی تبدیل کردند.
در الکتروانسفالوگرافی، جریان‌های الکتریکی در مغز با تفکرات مختلف مرتبط بوده و
سپس به یک رابط رایانه‌ای مرتبط می‌شوند. این رایانه به بررسی سیگنال و کنترل یک
فعالیت می‌پردازد.
در جدیدترین پژوهش که در مجلهPlos One منتشر شده است، دانشمندان تصمیم گرفتند که
رابط رایانه‌ای را با یک مغز دیگر برای دریافت سیگنال‌ها عوض کنند.
در آزمایش ابتدایی، واژه سلام از یک داوطلب هندی در تریواندروم به استراسبورگ
فرانسه ارسال شد. در آنجا یک رایانه به ترجمه پیام پرداخته و سپس از تحریک الکتریکی
در بافت موجود در مغز دریافت‌کننده استفاده کرد.
این
پیام به شکل فلاش‌های نور در گوشه بینایی آنها ظاهر شد. این نور به شکل توالی‌هایی
ظاهر شد که به دریافت کننده اجازه رمزگشایی اطلاعات درون پیام را میدهد.
محققان سپس یک آزمایش مشابه انجام دادند که در آن تفکرات با موفقیت بین دو
شرکت‌کننده در اسپانیا و فرانسه منتقل شد. نرخ اشتباه آزمایش دوم تنها ۱۵ درصد بود
که پنج درصد آن در بخش کدگذاری و حدود ۱۱ درصد در بخش رمزگشایی اتفاق افتاد.
این فناوری به عنوان بخشی از مشارکت میان دانشگاه بارسلونا در اسپانیا، موسسه
رباتیک آکسیلیوم در فرانسه، دانشکده پزشکی هاروارد و آزمایشگاه Starlab بارسلونا در
اسپانیا تولید شده است.
به گفته محققان، این اولین بار است که انسان‌ها پیامی را تقریبا به طور مستقیم برای
مغز یکدیگر ارسال می‌کنند.
فناوری انسان به انسان اخیرا جذابیت پیدا کرده است. در ماه مه، دانشمندان آلمانی
نشان دادند که هفت خلبان از کنترل ذهنی برای پرواز بسیار دقیق استفاده کردند. در یک
شبیه‌سازی، چندین خلبان سعی کردند هواپیما را در شرایط دید ضعیف فرود بیاورند که در
آن فرد می‌توانست در چند متری خط دفاعی باند فرود بیاید.
همچنین در ماه ژوئن، محققان دانشگاه اورگان از دستگاهی رونمایی کردند که می‌تواند
در زمان وقوع بر خاطرات نظارت داشته و تفکر فرد را مشاهده کند.
