|
ترجمه: دکتر فرزین فرنوشی
بهمن 91
در فصل دوم و آیه پنجم ذکر شده است که مردی یهودی به نام مردخای
در شهر شوشان (شوش) زندگی می‌کرد و .... اما ذکر کلمۀ یهودی در این آیه غیرضروری به
نظر می‌رسد چون از سایر جملات یهودی بودن مردخای مشخص می‌شود ولی این حکم تأکیدی بر
رعایت قوانین و شریعت توسط مردخای و یک یادآوری در جهت ذکر منش الهی مردخای در آن
دوران است که بسیاری از افراد بت‌پرست بودند و از طرفی خداپرستی مردخای در ملاءعام
و ابراهیمی رفتار کردن ایشان در این آیه اشاره می‌شود چون بنابر توصیه (یحزقل
پیامبر) یهودیان در آن دوران به خاطر خطرات جانی موجود برای خداپرستان کمتر در
مجامع عمومی ظاهر می‌شدند ولی مردخای این گونه نبود و با شهامت به خداپرستی خود عمل
و رفتار می‌نمود (در زمان بخت‌النصر بت جدیدی معرفی شد و سه نفر از بزرگان هر قوم
در مراسمی دعوت شده و موظف به پرستش آن می‌شدند و در حالی که سه نفر از قوم یهود
حَنَنیا و میشاعِل و عَزَریا از انجام این امر سرباز زده و به آتش افکنده شدند که
به مانند جد بزرگ خود حضرت ابراهیم (ع) از این امر سربلند بیرون آمده و در معجزه‌ای
بزرگ زنده از آتش بیرون آمدند).
هامان نیز با استفاده از تمثال بت خود به صورت گردن‌آویز ناخواسته افراد را مجبور
می‌ساخت با تعظیم به او به بتش نیز تعظیم و کرنش نمایند ولی مردخای یهودی که در
حوالی قصر بود آشکارا و با شهامت از بت‌پرستی امتناع می‌کرد. در تورات اجرای این
موضوع توسط حضرت یوسف هم ذکر شده است و ایشان حتی در زندان هم رعایت شئونات یهودی
را می‌نمودند تا جایی که یکی از زندانیان پس از آزادی از زندان در تعریف خصوصیات
حضرت یوسف اول از همه به یهودی بودن ایشان اشاره می‌کند. از طرفی به خاطر این که در
آینده گفته نشود که مردخای عامل نجات یهودیان شد، پس از ذکر تاج و تخت و پادشاهی و
کشور گسترده تحت سلطه پادشاه با127 ایالت مختلف، اشاره می‌شود که مردی یهودی به نام
مردخای بود تا نجات قوم یهود از ابرقدرت آن زمان تنها به خداوند نسبت داده شود و نه
به یک مرد یهودی تنها و بدون هیچ مال و مکنت و قدرتی که از اورشلیم توسط بخت‌النصر
به اسارت و بردگی آورده شده بود. (آیه 6)
در آیه 7 از فصل دوم هم به طور واضح به یتیم بودن استر اشاره شده است و خیرخواهی و
خیراندیشی مردخای در به عهده گرفتن سرپرستی او ذکر گردیده است و اسم اصلی استر،
«هَدَسا» به معنی «مورد» (درختی همیشه سبز با برگ‌های معطر و خوش‌بو) می‌باشد که
افراد درستکار که در هر شرایطی نیک‌صفتی خود را حفظ می‌کنند، در یهودیت به این کنیه
نامیده می‌شوند. چون همانند درخت «مورد» که در سرما و گرما همیشه سبز است این افراد
هم در همه شرایط روزگار (سخت و آسان) پاکی و صداقت خود را حفظ می‌کنند و نام استر
از ریشه (סתרپنهان) می‌باشد که اشاره به پنهان شدن او در زمان فراخوانی دختران زیبا
برای همسری پادشاه دارد. که مردخای او را پنهان نمود و متأسفانه چون زنان همسایه او
را می‌شناختند وصف و توضیح مشخصات او به نیت خوش خدمتی به پادشاه صورت گرفت و در
نهایت (ותלקח) استر به زور گرفته و به دربار برده شد. نگهداری مردخای از استر به
بهترین نحو صورت گرفته بود و استر به مانند کودکان یتیم و بی-سرپرست، خسته و
درمانده و نحیف و لاغر نبود.
مقاله مرتبط
پوریم مقاله اصلی
| 
