ساناز نيساني
نشریه متانا آذر 1386
پادشاهي جايزه بزرگي براي هنرمندان گذاشت که
بتوانند به بهترين شکل آرامش را تصوير کنند. نقاشان بسياري آثار خود را به قصر
فرستادند. آن تابلوها، تصاويري بودند از جنگل به هنگام غروب، رودهاي آرام، کودکاني
که در خاک مي‌دويدند، رنگين کمان و قطرات شبنم بر گلبرگ گل سرخ.
پادشاه تمام تابلوها را بررسي کرد اما سرانجام فقط دو اثر را انتخاب کرد. اولي
تصوير درياچه آرامي که کوه‌هاي عظيم و آسمان آبي را در خود منعکس کرده بود و در
جاي‌جايش مي‌شد ابرهاي کوچک و سفيد را ديد و اگر دقيق نگاه مي‌کردند در گوشه چپ
درياچه خانه کوچکي قرار داشت. پنجره‌اش باز بود و دود از دودکش آن بر مي‌خواست.
تصوير دوم نيز کوه‌ها را نمايش مي‌داد، اما کوه¬ها ناهموار بود، قله¬ها تيز و
دندانه¬اي بود، آسمان بالاي کوه‌ها به طور بي رحمانه‌اي تاريک بود و ابرها آبستن،
آذرخش، تگرگ و باران سيل‌آسا بود. اين تابلو با تابلوهاي ديگر هيچ هماهنگي نداشت
اما وقتي آدم با دقت به تابلو نگاه مي¬کرد در بريدگي صخره¬اي، جوجه پرنده¬اي را
مي¬ديد، آنجا درميان غرش وحشيانه طوفان، جوجه گنجشکي آرام نشسته بود.
پادشاه درباريان را جمع کرد و اعلام کرد که برنده مسابقه بهترين تصوير آرامش، تابلو
دوم است. بعد توضيح داد: آرامش آن چيزي نيست که در مکاني بي‌سروصدا، بي مشکل و بدون
کار سخت يافت مي‌شود. بلکه چيزي است که مي‌گذارد در ميان شرايط سخت، آرامش در قلب
ما حفظ شود، اين تنها معناي حقيقي آرامش است.
