شموت- فصل سی و هشتم پاراشای بقودی

وَیقهِل-فصل سی و هشتم

1.      قربانگاه قربانی‌های سوختنی را از چوب اقاقیا ساخت. پنج اَما درازایش و پنج اَما پهنایش (به شكل) مربع بود و سه اَما بلندی آن.

2.      شاخه‌هایش را در چهارگوشه‌هایش درست كرد. شاخه‌هایش از خودش (یك‌پارچه) بود و آن را با مس روكش كرد.

3.      تمام اسباب‌های آن قربانگاه، خاكستردان‏ها، بیلچه‌ها، خونپاش‌ها، چنگال‌ها و مجمرها را ساخت. همه‌ی اسباب‌هایش را از مس ساخت.

4.      برای آن قربانگاه، زیر حاشیه‌اش از پایین تا نیمه‌ی آن شبكه توری مسی ساخت.

5.      چهار حلقه در چهار كنار، جایی برای تیرها برای آن توری مسی، ریخت.

6.      آن تیرها را از چوب اقاقیا درست كرده آن‏ها را با مس روكش كرد.

7.      آن تیرها را در آن حلقه‌های (دو) پهلوهای قربانگاه داخل كرد تا آن را به وسیله‌ی آن‏ها حمل نمایند. آن (قربانگاه) را توخالی از تخته درست كرد.

8.      آن دستشویی را از مس و پایه‌اش را از مس ساخت. (این مس‌ها) از آیینه‌های (مسی) آن زنان (سخاوتمندی) بود كه در درگاه چادر محل اجتماع گردآمده بودند.

9.      حیاط را درست كرد. در جهت جنوب پرده‌های حیاط از كتان تابیده (به درازای) صد اَما بود.

10.  ستون‌هایشان بیست تا و پایه‌های آن‏ها بیست تا از مس. میخ‌های سركج آن ستون‌ها و زه‌هایشان از نقره بود.

11.  و در جهت شمال (به درازای) یك‌صد اَما، ستون‌های آن‏ها بیست تا و پایه‌های آن‏ها بیست تا از مس. میخ‌های سركج آن ستون‌ها و زه‌هایشان از نقره بود.

12.  و در جهت غرب پرده‌هایی (به درازای) پنجاه اَما ستون‌های آن‏ها ده تا و پایه‌های آن‏ها ده تا. میخ‌های سركج آن ستون‌ها و زه‌هایشان از نقره بود.

13.  در جهت شرق (به‌پهنای) پنجاه اَما بود.

14.  طرف آن كناره (ضلع شرقی) پانزده اَما پرده داشت. ستون‌هایش سه‌تا و پایه‌هایش سه‌تا بود.

15.  و در كناره‌ی دوم از این‌طرف و آن‌طرف دروازه‌ی حیاط پانزده اَما پرده داشت. ستون‌هایشان سه‏تا و پایه‌هایشان سه‌تا بود.

16.  تمام پرده‌های گرداگرد حیاط از كتان تابیده بود.

17.  و پایه‌های آن ستون‌ها از مس، میخ‌های سركج ستون‌ها و زه‌هایشان از نقره و روكش سرهای آن‏ها از نقره و آن‏ها یعنی تمام ستون‌های حیاط زه‌شده از نقره بود.

18.  و پرده‌ی دروازه‌ی حیاط از پشم رنگ‌شده (به‌رنگ)‌ لاجوردی و پشم رنگ‌شده (به‌رنگ)‌ ارغوانی و پشم رنگ‌شده (به‌رنگ)‌ قرمز و كتان نازك تابیده كار گلدوزی بود و بیست اَما درازا داشت و بلندی (آن) از طرف پهنا پنج اَما به موازات پرده‌های حیاط بود.

19.  و ستون‌های آن چهارتا، و پایه‌های آن چهارتا از مس. میخ‌های سركج آن‏ها از نقره و روكش سرها و زه‌هایشان از نقره بود.

20.  و تمام میخ‌ها برای میشكان و برای حیاط گرداگرد از مس بود.

پاراشای پِقودِی

21.  صورت‌حساب‌های میشكان (جای لوحه‌های ده‌فرمان) گواه (بر تجلی خداوند به فرزندان ییسرائل (اسرائیل) در كوه سینَی (سینا)) كه به امر مُشه (موسی) به وسیله لِوی‌ (لاوی) ها (ماموران حسابداری) زیرنظر ایتامار پسر اَهَرُون كُوهِن (هارون کاهن) مورد رسیدگی قرار گرفت از این قرار است.

22.  و بِصَلئِل پسر اوری پسر حور از سبط یهودا هر آنچه را كه خداوند به مُشه (موسی) فرمان داده بود ساخت.

23.  و آهُولی‌آو پسر اَحیساماخ از سبط دان استاد فن، نساج و گلدوز در كار پشم رنگ‌شده (به‌رنگ)‌ لاجوردی و پشم رنگ‌شده (به‌رنگ)‌ ارغوانی و پشم رنگ‌شده (به‌رنگ)‌ قرمز و كتان نازك، با وی بود.

24.  و تمام طلای به كار رفته برای آن كار یعنی برای همه‌ی كار مكان مقدس همان طلای هدیه‌شده بیست و نه كیكار[1] و هفتصد و سی شِقِل بر حسب شِقِل مقدس بود.

25.  و نقره‌ی سرشماری آن جماعت یكصد كیكار و یك‏هزار و هفتصد و هفتاد و پنج شِقِل بر حسب شِقِل مقدس بود.

26.  یك بِقَع (وزنه‌ای است معادل 6/9 گرم) یعنی نیم شِقِل بر حسب شِقِل مقدس برای هر فرد از افراد بیست‌ساله به بالا كه از محل سرشماری عبور كردند. برای ششصد و سه‌هزار و پانصد و پنجاه نفر مرد.

27.  برای ریختن پایه‌های (ستون‌های) مكان مقدس و پایه‌های (ستون‌های) پرده‌ی جایگاه لوحه‌های ده‌فرمان یكصد كیكار نقره بود. یك‏صد پایه با یك‏صد كیكار یعنی یك كیكار برای هرپایه.

28.  و با آن یك‏هزار و هفتصد و هفتاد و پنج (شِقِل نقره) میخ‌های سركج برای آن ستون‌ها درست كرد و سر آن‏ها را روكش كرد و آن‏ها را زه‌كشی نمود.

29.  و مس هدیه‌شده هفتاد كیكار و دوهزار و چهارصد شِقِل.

30.  با آن، پایه‌های (ستون‌های) درگاه چادر محل اجتماع و قربانگاه مسی و آن شبكه‌ی (توری) مسی را كه مال آن بود و تمام اسباب قربانگاه (قربانی‌های سوختنی) را ساخت.

31.  و پایه‌های (ستون‌های) پیرامون حیاط و پایه‌های (ستون‌های) دروازه حیاط و تمام میخ‌های سركج میشكان و تمام میخ‌های حیاط را.