ابراهیم سعیدیان (آریا)
تهران 1387

پس خدا بخشید بر زوجِ جوان
کودکانی پُر توان و شادِمان

نامِ یک تَن زان دو تن ،قابیل بود
دوّمین فرزندشان، هابیل بود

اوّلی ، خون‌خوار و با رِیْب و ریا
دوّمی، مظلوم و در راهِ خدا

گفت قابیل :« این جهان، زانِ مَن است
این زمین و کهکشان، زانِ مَن است»

کینهء هابیل، بُد در سینه‌اش
عُقده‌های کهنهء دیرینه‌اش

کُشت او هابیل و بر خاکش فِکند
خاطرش افسرده گردید و نَژَند

ریخت چون خونِ برادر را به خاک
پس پریشان‌حال گشت و بیمناک


 

مقاله های مرتبط:

 کلیمیان و ادبیات ایران

معرفی ابراهیم سعیدیان (آریا)





	استفاده از مطالب اين سايت تنها با ذكر منبع (بصورت لینک مستقیم) بلامانع است. .Using the materials of this site with mentioning the reference is free این صفحه بطور هوشمند خود را با نمایشگرهای موبایل و تبلت نیز منطبق می‌کند لطفا در صورت اشکال، به مسئولین فنی ما اطلاع دهید