نشریه پرواز -
مهر 1391-
شماره31
بانوان
ايراني در يك قدمي ورود به استاديوم هاي فوتبال قرار گرفتند، هر چند ورودي احتمالي
و براساس قوانين كنفدراسيون فوتبال آسيا. البته ورود بانوان ايراني به استاديوم‌هاي
فوتبال نه از مسابقات قهرماني بزرگسالان يا اميد بلكه از مسابقات قهرماني نوجوانان
آسيا كه ميزباني آن با ايران است، آغاز مي‌شود. براساس قوانين كنفدراسيون فوتبال،
كشور ميزبان موظف است اجازه ورود تماشاگران را بدون توجه به جنسيت به آنان بدهد،
اما اين نخستين بار نيست كه موضوع ورود بانوان به استاديوم‌هاي فوتبال در ايران
خبرساز مي شود. در مسابقات فوتبال مقدماتي المپيك 1996 يكي از نشريات ورزشي پيشنهاد
كرده بود كه به خانواده فوتباليست ها اجازه داده شود در استاديوم آزادي حاضر شوند
اما اين درخواست با مخالفت شديدي روبه رو شد. در سال 1384 و در بازي ای كه برد در
آن منجر به حضور تيم ملي كشورمان در جام جهاني 2006 آلمان شد بانوان ايراني براي
ورود به استاديوم آزادي رفتند كه البته راه به جايي نبردند و دست خاي بازگشتند. اين
اتفاق باعث شد تا بحث حضور بانوان در استاديوم ها داغ تر شود. حتي ساخت فيلم آفسايد
با همين مضمون منجر به تشديد اعتراضات مبني بر عدم حضور بانوان در ورزشگاه‌ها شد.
اما حالا با توجه به تاكيد كنفدراسيون فوتبال آسيا براي ورود تماشاگران به
استاديوم‌ها بدون توجه به جنسيت آنها، پرونده ورود بانوان به استاديوم ها دوباره
باز شد که در صورت عدم حضور آنها، واگذاری میزبانی دیگر بازی های گروهی فوتبال به
کشورمان به مخاطره خواهد افتاد.
هر چند كه حضور بانوان در ورزشگاه‌ها مي تواند تحول بزرگي در فوتبال و يا حتي كل
ورزش ايران باشد اما از نظر من ايجاد فضايي سالم در ورزشگاه‌ها بايد در قدم نخست
قرار گيرد به آن جهت كه حتي اگر بانوان مجوز ورود به ورزشگاه‌ها را پيدا كنند اما
از امنيت كامل برخوردار نباشند صدمه‌اي بيشتر به بدنه ی جامعه وارد مي‌شود.
