|
|
نشریه پرواز شماره 50 مرداد 1397
این
نمایشگاه که از 96/08/11 تا 97/01/25 در موزهی هنرهای معاصر تهران برگزار شد،
بزرگترین نمایشگاه علیاکبر صادقی تاکنون بود و در آن بیش از 200 اثر نقاشی،
طراحی، تصویرسازی کتاب، طرحهای گرافیکی، پویا نمایی، مجسمه و انتشارات وی به نمایش
درآمده بود. این نمایشگاه یکی از بهترین نمونه ها برای نمایش تنوع سبک یک هنرمند در
طول مدت کاری خود بود. نقاشیهای این هنرمند در این نمایشگاه شامل مجموعههای
روزمرگی، میخ ها، نانوشته، دیوها،گمشده در شهرت، عشق و جنگ، استتار، سفرنامهها،
افسانه و ریاضی بود. ویژگی نقاشیهای صادقی در مجموعههایی همچون سفرنامهها،
نانوشته وعشق و جنگ کادرهایی پرکار، با حال و هوایی تا حدی شبیه به نگارگری ایرانی
با نمادهای مدرن و گاه شیطنتها و شوخیهایی با سنتهای قدیمی بود؛ و مجموعهای نیز
بود به نام ائتلاف که بر اساس توضیحات نمایشگاه شامل 4 فریم نقاشی بود و تصویری
سورئال و نمادین از چگونگی اتحاد قدرتهای جهانی با هدف نابودی عشق و ارزشهای
انسانی را ارائه میداد. صادقی در این مجموعه هم سیب را به خودی خود یک مفهوم به
حساب آورده، هم از آن مفهوم گرفته و هم آن را به عنوان یک درون مایهی زیبایی
شناختی در نظر گرفته بود. اشکال و رنگهای مختلف سیب با ارزشهای انسانی مرتبط بوده
است. ایدهی ائتلاف تقریبا حول و حوش واقعهی یازدهم سپتامبر به وجود آمد. سیبها
در این رابطه، نشاندهندهی مردم بی گناهی هستند که تحت تاثیر این حملات قرار
گرفتند، نمادی از ظلم و بیرحمی که ویژگی و معرف سیاست جهانی بود. میتوان گفت
مجموعهی ائتلاف تا حدی برخلاف مجموعههای پر کار و شبیه به نگارگری وی بود با
ترکیبهای ناب و قابهای خلاقانه، به طور کلی استفاده از رنگهای ناب و حجیم ویژگی
بارزی بود که در بیشتر آثار علیاکبر صادقی دیده میشد و اما بود آثاری با رنگهای
محدود و البته بدون تنالیته. در نمایشگاه 4 انیمیشن از این هنرمند که با همکاری
کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان ساخته شده، به نمایش گذاشته شده بود. یکی از
این پویانماییها من آنم که.... نام داشت که تصویرسازی متحرکی از رجزخوانیهای
حماسی ایرانی با چاشنیها و شوخیهای بازاری بود. انیمشن دیگری نیز به نام رخ نمایش
داده شده بود که مجموعهای مجسمه نیز با الهام از این پویانمایی در نمایشگاه وجود
داشت. و البته خالی از لطف نیست اشارهای به علاقهی این هنرمند به سربازها داشته
باشیم، بدون شک می توان گفت با تمام تنوع سبکی که در آثار صادقی طی سالها وجود
دارد، سرباز هیچگاه از آنها جدا نشده است.
|
|