|
آندره شواركي
«بيت المقدس برفراز؛ شهري كه نام آن رمز و رازهاي فراوان برمي انگيزد و خيال را بال و پر ميدهد: به نظر ميرسد در اين شهر عجيب و غريب همه چيز بايد عجيب و غريب باشد». شاتوبريان (1811) «سفر از پاريس به بيت المقدس»
بيت المقدس امروزه به سبب تضادهاي چشمگير و گوناگوني هايش، بار ديگر به عنوان عالم صغير كل جهان مطرح شده است. كافي است آدم بر سر يك چهارراه بايستد تا گلچيني از انواع و اقسام مردم جهان را ببينند، جماعتي كه هر كدام متعلق به كشور يا قرن متفاوتي هستند. من از سال 1950 اين جماعت را تماشا كرده ام، جماعتي كه هيچكس نميتوانست شكلگيري آن را تصور يا برنامه ريزي كند. دولت اسرائيل دروازه هاي بيت المقدس را به روي هر يهودي كه مايل به ورود باشد باز كرده است. از آن زمان، يهوديان تقريبا از تمام نقاط جهان به اين شهر آمده اند و در شهر حضرت مسيح با ماگوياهاي ژاپني،1 اعضاي 45 فرقه مختلف مسيحي و مسلمانان با آئينهاي گوناگون و ريشه هاي جغرافيايي مختلف همسايه شده اند. كاسبهاي بخش قديمي شهر، اجناس خود را به عابرين عرضه ميكنند و طبق آئين باستاني كاسبي، بر سر قيمتها چانه ميزنند. پيشخوان مغازه ها، بسته به اين كه در چه فصلي باشيم، پر از پرتقال، خرما، انگور و يا ديگر ميوه ها و سبزيهايي است كه در باغها و جاليزهاي فراوان شهر كشت ميشوند. در خيابانهاي باريك بخش قديمي شهر؛ ادويه، بخور، شيريني، زيورآلات مذهبي و صنايع دستي چوبي و فلزي ساخته شده با تكنيكهاي قديمي، در مغازه ها مشاهده ميشود. در همين جاست كه دهها هزار زائر از همه جاي دنياي مسيحيت براي زيارت آرامگاه مسيح گرد مي آيند. در كنار يهوديت و مسيحيت، دين ديگري توجه ويژه اي در اين شهر برانگيخته است، زيرا بيت المقدس همچنين جايي است كه حضرت محمد(ص) به بهشت خدا عروج كرد تا با ابراهيم، موسي و مسيح ملاقات كند. كل بيت المقدس ( تمام سي قرن تاريخ سرشار) در يك محوطه محصور نود هكتاري تمركز يافته است. اين شهر در تورات (عهد عتيق)، انجيل (عهد جديد) و قرآن (كتاب تجلي تمام كتب الهي از زمان ابراهيم) ريشه دارد. پس از اعلاميه «بالفور (1917)» و قطعنامه هاي 29 نوامبر 1947 سازمان ملل كه زمينه تاسيس دو كشور (يكي اسرائيلي و يكي فلسطيني) را در اطراف بيت المقدس، زير نظر سازمان ملل فراهم آورد، بيت المقدس بازسازي شده به وطن اسرائيلي ها تبديل شد. قرار بود بازگشت به وطن، زمينه ساز آشتي تمام فرزندان ابراهيم (يهوديان، مسيحيان و مسلمانان) شود و آنها را قادر سازد تا با هم به هدف مشتركشان دست يابند: به ميثاق جهانشمول انساني كشمكشي كه سازمان ملل اميدوار بود از ميان برود، تا امروز به شكل جنگ ميان دولت اسرائيل و نمايندگان مردم فلسطين، ادامه يافته است. تاسيس دولت فلسطيني به پايان خشونتي كه هنوز هم شهر صلح و آرامش را به خاك و خون كشانده، كمك خواهد كرد. اتحاد دو حكومت، يكي اسرائيلي و ديگري فلسطيني در يك كنفدراسيون باز به روي ديگر كشورهاي خاورميانه، ميتواند صلح و پيشرفت را در آينده براي همه به ارمغان آورد. اما هيچكس نميتواند از اين شهر سخن بگويد بدون آن كه به پيامبران بيت المقدس، تراژدي هاي تاريخ آن و آوارگي دو هزار ساله مردمش اشاره كند. تاسيس حكومت اسرائيل و پيامدهاي غم انگيز آن براي مسلمانان، مخالفت اعراب با تشكيل يك حكومت فلسطيني، كشمكشهاي لاينحل حاصل از آن و بن بستهاي متعاقب آن، بر اثر جنگي كه آدم جرات نام بردن از آن ندارد، وضعيت را بدتر هم كرد. هيچ جنگي نميتواند اختلاف بين دو ملت و سه مذهبي را كه در بيت المقدس خونين سهيم هستند، فيصله دهد. بياييد بپذيريم و اعلام كنيم كه اين شهر پايتخت تاريخي سه ديني است كه در آن ريشه دارند. بياييد با تقسيم مسئوليتهاي مردمي كه در بيت المقدس زندگي منند، به آنها وحدت بخشيم : هم اكنون هم مكانهاي مقدس هر يك از اديان به دست خود آنها اداره ميشود. بياييد تورات عبري، انجيل يوناني و قرآن عربي به همان چيزي كه در اصل براي آن نازل شده اند برگردانيم: صلح و آشتي. بگذاريم بيت المقدس سرانجام به يك پايتخت الگو براي صلح جهاني تبديل شود: يعني همان روياي پيامبران سه دين ابراهيمي. آيا اين باور كه در كشور جديد و در پايتخت تازه اش، مسلمانان، مسيحيان و يهوديان مي توانند با صلح در كنار هم زندگي كنند، يك رويا بافي است؟ اگر اين طور فكر ميكنيد، بدانيد كه آينده صلح جهاني به تحقق اين آرمان رويايي بستگي دارد. و شايد به همين خاطر است كه در دعاهاي منتسب به حضرت داوود ميخوانيم: براي صلح در بيت المقدس دعا كنيد! ( مزامير داوود تهيليم 6/122 ) چرا به خصوص بيت المقدس؟ زيرا اين شهر جايي است كه در آنجا فرهنگ ها، اديان و مردمان همه عصرها و همه زبان ها با هم تلاقي مي كنند. آري، بيائيد براي صلح در بيت المقدس دعا كنيم، صلحي كه مي تواند صلح ديگر فرهنگ هاي جهان را تحت الشعاع قرار دهد، آن هنگام كه، همه مردان و زنان يكديگر را برادر و خواهر خويش بشمارند
منبع: مجله پيام يونسكو/ بهمن80/ شماره376
1- گروهي از مسيحيان ژاپني كه از زمان جنگ جهاني دوم كوشيده اند با مسيحيت سنتي، «مردمان انجيل» و يهوديت، پيوندهاي نزديكتري برقرار سازند.
*«آندره شواركي» انجيل را ترجمه كرده است و چندين كتاب نوشته
است. |
|
|