پاییز 1387
رودخانه‌های شهری
درتیر ماه سال جاری نمایشگاه عکس‌های داریوش نهداران، در نگارخانه نامی، واقع
در خانه هنرمندان ایران برپا شد. به همین بهانه به این نمایشگاه سری زدیم و با
ایشان گفت و گوی کوتاهی داشتیم:
- در ابتدا، کمی از خودتان بگویید.
* متولد 1362 در اصفهان، کارشناس نقاشی دانشگاه علم و فرهنگ هستم. شرکت در اولین
مسابقه دیجیتال تهران در سال 82، شرکت در جشنواره بین‌المللی فیلم و عکس دانشجویان
ایران در سال 85، شرکت در اکسپو عکس در هتل استقلال در سال 86 از جمله فعالیت‌هایم
بوده است.
- راجع به ایده این کار و انتخاب عنوان «رودخانه‌های شهری» کمی توضیح دهید.
* تقریبا 3 سال پیش، وقتی پیاده از دانشگاه به سمت خانه می‌رفتم، صدای ماشین‌ها را
که پشت سرم می‌شنیدم فکرکردم که این صداها چندان هم صداهای بدی نیستند، در آن لحظه
احساس کردم که این صداها مثل صدای رودخانه‌ای می‌ماند که من از کنارش عبور می‌کنم و
حرکت موج‌گونه طبیعت روی ماشین‌ها برایم بسیار جالب بود. ضمن این که مثل رودخانه‌ها
که انشعابات متعددی دارند و در آخر همه آنها به دریا سرازیر می‌شوند، خیابان‌ها هم
مثل رودهایی هستند که سرانجام به بزرگراه‌ها منتهی می‌شوند. اولین عکسی که گرفتم
همان موقع بود؛ وقتی که آن عکس را دیدم فهمیدم که بسیار جای کار دارد. به همین علت
سعی کردم از زاویه‌های مختلفی عکس بگیرم تا ابهت درختان و طبیعت واقعی در آن دیده
شود.
- آیا در این عکس‌ها دخل و تصرفی هم کرده‌اید؟
* به هیچ وجه، نه در فتوشاب و نه در برنامه‌های گرافیکی دیگر، حتی در کادربندی‌ها
هم هیچ دخل و تصرفی نشده و به همان فرمی است که عکس گرفتم.
- چرا عکس‌ها را به صورت سیاه و سفید کار کردید؟
* دلیل نخست این که، من کنتراست را خیلی دوست دارم دیگر برای نشان دادن ابهت
درختان. چون احساس کردم رنگ، ابهت درخت را اذیت می‌کند.
- ظاهرا، در این نمایشگاه اسپانسر هم داشته‌اید؟
* بله، در عکس‌هایی که گرفته بودم، از آرم بنز خیلی خوشم می‌آمد به خاطر این که روی
کاپوت قرار دارد و چون من می‌خواستم شناور بودن یک حجم فلزی را روی یک فلز دیگر
نشان بدهم، این آرم بسیار به من کمک کرد.
روز آخری که عکس‌ها را برای چاپ دادم، موقع برگشتن به نمایندگی بنز رفتم و عکس‌هایم
را به مسئولشان نشان دادم، خوششان آمد و به این ترتیب اسپانسر من شدند.
- درباره موسیقی‌ای که در نمایشگاهتان از آن استفاده کرده‌اید، بگویید.
* موسیقی نمایشگاه کار رامیار بهزادی، جوان‌ترین رهبر ارکستر ایران است که 2 تا از
موزیک‌ها ساخته ایشان و بقیه انتخابی است.
