دبورا همداني كهن
نشریه متانا مرداد 1388
مایکل
جوزف جکسون (زادة ۲۹ اوت ۱۹۵۸، درگذشت ۲۵ ژوئن ۲۰۰۹) موسیقیدان، سرگرمی‌ساز و
بازرگان آمریکایی بود. فرزند هفتم خانوادة جکسن. فعالیت حرفه‌ای خود را در عرصة
موسیقی از سن ۱۱ سالگی بعنوان یکی از اعضای گروه جکسن فایو آغاز نمود و در حالی که
هنوز عضوی از گروه بود، در سال ۱۹۷۱ کار خود را به عنوان یک تک‌خوان شروع کرد. او
را سلطان پاپ می‌نامند، پنج آلبوم از آلبوم‌های استودیویی او جزء پر فروش ترین
آلبوم‌های جهان هستند: جدا از بقیه، دلهره آور، بد، خطرناک، تاریخ.
در اوایل دهه هشتاد میلادی، او به عنوان برترین نماد موسیقی پاپ، و اولین سرگرمی
ساز آمریکایی آفریقایی تبار شناخته شد که موج قدرتمند و ساختار شکنی عمیقی را
بنیانگذاری نمود، آغاز این موج از شبکة MTV بود. محبوبیت موزیک ویدئوهای او مثل
«بیلی جین»، «بزن به چاک» و «Thriller» (دلهره آور)، باعث تحول ساختار موزیک ویدئو
به صورت یک فرم هنری و ابزار تبلیغاتی شد، و شبکة تازه تاسیس MTV را به شهرت رساند.
در دهة نود نیز ویدئوهایی مثل «Black White or» و «Scream»، آثار جکسن را به طور
مداوم در لیست برنامه‌های اصلی MTV قرار داد. جکسن با اجراهای روی صحنه و موزیک
ویدئوهایش ، حرکات تکنیکی پیچیدة رقص مثل روبات و مون واک را به محبوبیت رساند.
شیوة منحصر به فرد او در موسیقی و سبک آوازش، تعداد بیشماری از هنرمندان هیپ هاپ،
پاپ و آر اند بی معاصر را تحت تاثیر قرار داد.
در ۲۵ مارس ۱۹۸۳، جکسن بطور زنده برنامة ویژة تلویزیونی «موتاون ۲۵: دیروز، امروز،
برای همیشه» را با برادرانش اجرا نمود و بعد "Billie Jean" را به تنهایی اجرا کرد.
او برای اولین بار امضای هنریش ـــ مون واک ـــ را به نمایش گذاشت. در بار اول پخش
تلویزیونی این مراسم, ۴۷ میلیون بیننده شاهد اجرای او بودند، و اجرای او با حضور
الویس پرسلی و بیتلز در برنامة اد سالیوان مقایسه شد. نیویورک تایمز گفت, «مون واکی
که او به شهرت رساند، استعاره‌ای از سبک رقص اوست. او چطور این کار را انجام
می‌دهد؟ بعنوان یک تکنسین او یک تردست بزرگ است، یک بیان بی کلام خالص. توانایی او
در نگهداشتن یک پا بصورت صاف و ثابت، در حالی که او می‌لغزد، پای دیگرش کمانه
می‌زند و به نظر می‌آید که دارد قدم می‌زند نیازمند یک زمانبندی بی نقص است».
جکسن تک آهنگ خیریة «We Are the World» (ما دنیاییم) را با همکاری لاینول ریچی
نوشت، این آهنگ برای جمع آوری کمک برای مبارزه با فقر در آفریقا و آمریکا در سراسر
دنیا منتشر شد. او یکی از ۳۹ مشاهیری بود که در این اثر به اجرا پرداختند. این تک
آهنگ یکی از پرفروش ترین تک آهنگ‌های تمام دوران شد و با فروشی نزدیک به ۲۰ میلیون
کپی، میلیون‌ها دلار برای رهایی مردم از قحطی و گرسنگی مهیا نمود. این اولین باری
بود که جکسن به عنوان یک خیّر دیده می‌شد.
او توسط بنیاد و تک آهنگ‌های خیریة خود، و پشتیبانی ۳۹ جنبش خیرخواهانه، میلیون‌ها
دلار برای اهداف خیریه وقف یا جمع آوری کرده‌است. در ۱۴ مه ۱۹۸۴، جکسن به کاخ سفید
دعوت شد
تا جایزه‌ای را از دستان رئیس جمهور وقت آمریکا رونالد ریگان دریافت کند. جایزه
برای قدردانی از حمایت‌های جکسن از حرکت‌های خیریه بر علیه اعتیاد به الکل و مواد
مخدر به او داده شد.
موفقیت جکسن باعث شد که لقب “سلطان پاپ “را دریافت کند، عنوانی که ایده‌اش را
الیزابت تیلر، بازیگر و دوست جکسن پیشنهاد کرد، تیلر هنگامی که جایزة «هنرمند دهه»
را در ۱۹۸۹ به او تقدیم می‌کرد، جکسن را” سلطان حقیقی پاپ” خواند. برای قدردانی از
اثراتی که جکسن بر دهة هشتاد گذاشت، رئیس جمهور جرج H. W. بوش (George H. W. Bush)
جایزة مخصوص "هنرمند دهه‌ی" کاخ سفید را به او تقدیم کرد؛ بوش جکسن را به خاطر«عظمت
محبوبیتش» تحسین نمود.
جکسن با خواننده و ترانه نویس، لیزا ماریا پرسلی، دختر الویس پرسلی، ازدواج کرد.
آن‌ها در سال ۱۹۷۵، در یکی از گردهمایی‌های فامیلی جکسن در (هتل و کازینوی بزرگ
MGM|MGM گرند)، برای اولین بار یکدیگر را ملاقات کردند. جکسن و پرسلی کمتر از دوسال
بعد از یکدیگر جدا شدند، آن‌ها دلیل جدایی را اختلافات غیر قابل حل اعلام کردند و
ارتباطشان دوستانه باقی ماند.
تور جهانی HIStory در ۷ سپتامبر ۱۹۹۶ آغاز شد و در ۱۵ اکتبر ۱۹۹۷ خاتمه یافت. جکسن
۸۲ کنسرت در ۵۸ شهر برای ۴٫۵ میلیون طرفدار اجرا کرد. نمایش در ۵ قاره و ۳۵ کشور،
اجرا و تبدیل به موفق ترین تور جکسن از نظر تعداد تماشاگران شد; او از آن زمان تا
کنون تور اجرا نکرده‌است. در قسمت استرالیایی تور جهانی HIStory، جکسن با پرستار
متخصص پوست، دبورا جینی رو (Deborah Jeanne Rowe)، ازدواج کرد و از او صاحب یک
فرزند پسر, بنام مایکل جوزف جکسن پسر، (معروف به «پرنس»), و یک فرزند دختر, بنام
پاریس مایکل کاترین جکسن شد. این زوج در سال ۱۹۹۹ از یکدیگر جدا شدند، گرچه جکسن از
توضیح دلیل جدایی خودداری کرد و آن را جزء "اطلاعات خصوصی" دانست، اما دبی رو به
این سؤال پاسخ گفت و علت جدایی را غیر قابل تحمل بودن تلاش بی وقفه ی رسانه‌ها در
تحت نظر گرفتن زندگی خصوصی جکسن برای او اعلام کرد و در ادامه گفت که به جکسن علاقه
ی بسیاری دارد و برای او هر کاری می‌کند. از این رو حضانت کامل فرزندان را به جکسن
داد، آن‌ها با هم دوست باقی ماندند.
سومین فرزند جکسن، پرنس مایکل جکسن دوم (معروف به بلنکت) در سال ۲۰۰۲ متولد شد.
جکسن هویت مادر او را فاش نکرد.
پوست جکسن در تمام دوران کودکی و نوجوانی اش به رنگ قهوه‌ای متوسطی بود، اما از
اوایل دهة هشتاد، رنگ پوست او روشن تر شد. این تغییر بطور وسیعی تحت پوشش رسانه‌ها
قرار گرفت، از جمله شایعه‌هایی که ادعا می‌کردند جکسن پوست خود را سفید می‌کند. در
اواسط دهة هشتاد، تشخیص داده شد که جکسن مبتلا به برص و لوپوس است؛ جکسن مبتلا به
لوپوس خفیف بود، اما هر دوی این بیماری‌ها او را حساس به نور خورشید می‌کنند. شیوة
درمانی که جکسن برای این بیماری‌ها استفاده می‌کرد باعث روشن تر شدن پوست او می‌شد،
و با گریم پن کیکی که برای پوشاندن لکه‌ها و یکدست کردن رنگ پوستش اجرا می‌شد، پوست
او خیلی روشن به نظر می‌رسید. شکل چهره‌اش هم تغییر کرده است؛ چند جراح نظر
داده‌اند که او چند عمل جراحی بینی، جراحی پیشانی، نازک کردن لب و یک جراحی گونه را
پشت سر گذاشته است. تغییرات چهرة او تا قسمتی به خاطر کاهش وزن شدید بود. در اوایل
دهـه هشتاد بدن جکسن
بخاطر تغییر در رژیم غذایی و تمایلش برای داشتن «بدن یک رقصنده» قلمی‌تر شد. شاهدان
اظهار کرده‌اند که جکسن اغلب سرگیجه داشت و به نظرشان او در مورد چگونه به نظر
رسیدن بدنش وسواس پیدا کرده بود.
او جزو تعداد معدودی از هنرمندان است که برای بار دوم به تالار مشاهیر راک اند رول
راه یافته‌است. در صنعت موسیقی جایزه‌ای نمانده که جکسن به خانه نبرده باشد. همچنین
او یک تاجر بسیار زیرک بود، بسیاری او را یک نابغه در تجارت توصیف کرده‌اند و هیچ
هنرمندی از نظر وسعت توانایی کنترل امور مالی و تجاری با او قابل مقایسه نیست.
تقریبا چهار دهه است که کنکاش‌های بسیار موشکافانه در زندگی خصوصی جکسن همراه با
دوران فعالیت درخشانش، او را جزئی از فرهنگ مردمی کرده‌است. او به عنوان یکی از
مشهورترین مردان جهان شناخته می‌شد.
در ۲۵ ژوئن ۲۰۰۹ جکسن در خانه‌ای اجاره شده در بلوار نورث کارل وود در منطقة هومبلی
هیلز لوس آنجلس در حالی که بیهوش بود بر روی تختش پیدا شد. تلاش برای به هوش آوردن
او توسط پزشک شخصی‌اش ناموفق بود. ادارة آتش‌نشانی لوس آنجلس در ساعت ۱۲:۲۱ تماسی
دریافت کرد و ۹ دقیقة بعد به محل رسید. گزارش شده که او نفس نمی‌کشید و عملیات
احیای قلب انجام شد. تلاش برای احیای او در راه و برای یک ساعت دیگر در مرکز پزشکی
یو سی ال ای، بعد از رسیدن به آنجا تا حدود ساعت ۱۳:۱۴ ادامه یافت. به گزارش
پزشک‌هایی که به خانة او رفتند او در همان زمان هم در حالت ایست قلبی قرار گرفته
بود. مرگ او در ساعت ۲:۲۶ دقیقه به وقت محلی اعلام شد. بسیاری از سازمان‌های خبری
دربارة انتشار اولیة اخبار مرگ او بسیار محتاط بودند. جسد او برای بررسی بیشتر به
پزشکی قانونی لوس آنجلس برده شد و توسط هلی کوپتر از مرکز پزشکی به پزشکی قانونی در
ارتفاعات لینکلن حمل شد.
در این زمان او در حال آماده شدن و تمرین برای یک سری 50 تایی از کنسرت ها به نام
"این است" که قرار بود در لندن برگزار شود بود. درگذشت جکسون باعث سوگ طرفدارانش در
سراسر جهان در سطح بسیار وسیعی شد. اخبار مرگ جکسن بسرعت در سطح اینترنت منتشر شد و
به علت هجوم ناگهانی کاربران بسیاری از وب سایت‌ها دچار مشکلات فنی شدند.
در ساعات بعد از مرگ جکسن فروش آثار او بشدت افزایش یافت. دلهره‌آور به جایگاه نخست
جدول آمریکن آی تون موزیک در حالی که ۸ تای دیگر وارد ۴۰ اثر برتر شدند. در
بریتانیا جایی که جکسون باید تا کمتر از سه هفتة دیگر اجرا می‌کرد آلبوم‌های او به
جایگاه ۱۴ از ۲۰ اثر برتر جدول فروش آلبوم در جایگاه نخست رسید. هشت عدد از
آلبوم‌های او در رده‌های نخست ۱۰ آلبوم دانلود شدة برتر و پنج ویدئوی برتر نیز کلا
ویدئوهای جکسن بودند. علاوه بر این‌ها او با آهنگ «مردی در آینه» وارد ۱۰ اثر برتر
دانلود شده شد.
