ابراهیم سعیدیان (آریا)
تهران 1387

خواب و رؤیایش به اِخوان باز گفت
بی ریا، آن نکته های راز گفت

پس بگفتا یوسف،آن مردِ خدا
آن نجیبِ پاک و خوبِ بی ریا

« دشت و صحرا دیدم و غلّّه، زیاد
دسته می‌بستیم ما، خرسند و شاد

دسته های من، بلند و خوشه‌دار
لیک از آنِ شما، زرد و نَزار

خَم شدند آن خوشه‌های بس نژند
از سرِ تعظیم و از بیمِ گزند

سجده کردند از دل و از جان وتن
بر تمامِ خوشه‌های خوبِ من»

 

مقاله های مرتبط:

 کلیمیان و ادبیات ایران

معرفی ابراهیم سعیدیان (آریا)





	استفاده از مطالب اين سايت تنها با ذكر منبع (بصورت لینک مستقیم) بلامانع است. .Using the materials of this site with mentioning the reference is free این صفحه بطور هوشمند خود را با نمایشگرهای موبایل و تبلت نیز منطبق می‌کند لطفا در صورت اشکال، به مسئولین فنی ما اطلاع دهید