|
| |||||||||||||||||
|
|
تعليمات ديني و فرهنگ قوم يهود دعاهاي هجده گانه
شكي نيست كه مهمترين قسمت نماز ما همان دعاهاي هجده گانه اي است كه در نمازهاي مختلف ميخوانيم. در ميشنا اين دعاها را نماز (تفيلا) نام گذارده اند. اين نماز را رَبان گَمليئل اهل شهر يونه در قرن اول ميلادي تنظيم نموده است. عدهاي ديگر عقيده دارند كه مدتي قبل از او صد و بيست نفر از پيران قوم كه در بين آنها عدهاي پيامبر وجود داشت، اين نماز را تنظيم نمودند. قديميترين قسمتهاي اين نماز سه دعاي اولية آن است كه در حدود چهارصد سال قبل از ميلاد به وسيلة اعضاي بِتهَكِنِسِت هَگِدولا (مجمع بزرگان قوم يهود) فراهم شده است. سه دعاي آخر آن احتمالا درحدود دويست سال قبل از ميلاد در دورة مكابيها نوشته شده است. دوازده دعاي وسطي به دوران معبد دوم مربوط است. امروز اين نماز در نوزده دعا خوانده ميشود و قسمت نوزدهم آنرا شموئيل جوان اهل يَونِه تنظيم نموده است. اين نماز را عميدا يعني ايستاده نيز نام نهاده اند و اين نام مناسبتر از شِمونِه عِسره است، زيرا فقط در حال ايستادن خوانده ميشود. در روزهاي شنبه و اعياد و در نماز موساف سيزده قسمت وسطي نماز را نميخوانيم و بدين طريق در اين روزهاي استراحت و آسايش، فكر خود را از تمام ناراحتيها و تقاضاها آزاد مينمائيم. در اين روزها بجاي اين سيزده قسمت، نمازهايي مختص آن عيد را ميخوانيم.
دعاهاي هجدهگانه را ابتدا به آرامي ميخوانيم سپس پيش نماز (شاليَح صيپور) آنرا با صداي بلند تكرار ميكند. علت تكرار آنست كه اگر كسي نماز را بلد نباشد بتواند، هنگام تكرار، آنرا به آساني دنبال نمايد. علت اينكه اين نماز را در ابتدا آهسته ميخوانيم آن است كه به نمازگزار فرصت بدهيم تقاضاهاي شخصي خود را هم بيان كند. اين موضوع را از بحثي كه در تلمود، نوشته شده است (بين ربي اِليعِزر و ربي يشوآ) نتيجه ميگيريم (عَبودا – زارا 7ب)
در سه قسمت اولية اين نماز نام پيامبران بزرگ خد.ا (ابراهيم، اسحق و يعقوب) را ذكر نموده و از خد.ا ميخواهيم كه به خاطر نيكي و پاكي و صداقت آنها، به ما احسان نمايد. در دعاي دوم اَتا گيبور از قدرت خد.اوند سخن ميگوييم. اعتراف ميكنيم كه او روزي ما را ميدهد و بيماران را شفا ميبخشد. براي اينكه كشاورزي ما بركت داشته باششد تقاضا ميكنيم كه در فصل پاييز و زمستان بارانهاي مفيدي ببارد. آنگاه خد.ا را تقديس نموده به رحمت و احسان او اعتراف مينماييم.
در دعاي پنجم اظهار ندامت نموده از خد.ا ميخواهيم كه ما را به سوي تورات و قوانينش بازگرداند. آنگاه از او تقاضا مينمائيم كه به زندگي و كشاورزي و كار ما بركت بدهد. در آخرين قسمت نماز از خد.ا ميخواهيم كه به دعا و استغاثة بندگان خود گوش دهد و رحم و شفقت خود را از آنان دريغ ننمايد.
همچنین بخوانید: |
|
|
