بمیدبار-فصل سی و سوم- پاراشای مسعه

پاراشای مَسْعِه-فصل سی و سوم

1.      این‌ها منزل‌گاه‌های فرزندان ییسرائل (اسرائیل) می‌باشد كه با جمعیت خود تحت رهبری مُشه (موسی) و اَهَرُون (هارون) از سرزمین مصر بیرون آمدند.

2.      مُشه (موسی) طبق امر خداوند مبداءهای خروج آن‌ها را برحسب مسافرت‌هایشان نوشت و منزل‌گاه‌های آن‌ها را برحسب مبداءهای خروجشان این‌ها هستند.

3.      در ماه اول در روز پانزدهم ماه اول، از رَعْمِسِس حركت نمودند. یعنی فرزندان ییسرائل (اسرائیل) فردای (عید) پِسَح با دست بلند جلوی چشم همه‌ی مصری‌ها بیرون آمدند.

4.      مصری‌ها كسانی را كه خداوند از میان آن‌ها كشته بود، یعنی هر اول‌زادی را دفن می‌كردند و خداوند معبودهای آن‌ها را هم كیفر داده بود.

5.      فرزندان ییسرائل (اسرائیل) از رَعْمِسِس حركت نموده در سوكُوت اردو زدند.

6.      از سوكُوت حركت نموده در اِتام كه در گوشه‌ای از بیابان است اردو زدند.

7.      از اِتام حركت نموده به كنار پی‌حیرُوت كه مقابل بَعَل‌صِفُون است برگشتند و جلوی میگدُل اردو زدند.

8.      از جلوی حیرُوت حركت نموده از میان دریا به سوی آن بیابان عبور كردند و در بیابان «اِتام» راه سه روزه رفتند و در «ماراه» اردو زدند.

9.      از «ماراه» حركت نموده به «اِلیم» آمدند و در «اِلیم» دوازده چشمه آب و هفتاد درخت خرما بود. آن‌جا اردو زدند.

10.  از «اِلیم» حركت نموده كنار دریای سرخ اردو زدند.

11.  از دریای سرخ حركت كرده در بیابان «سین» اردو زدند.

12.  از بیابان «سین» حركت كرده در «دُفقا» اردو زدند.

13.  از «دُفقا» حركت نموده در «آلوش» اردو زدند.

14.  از «آلوش» حركت نموده در «رِفیدیم» اردو زدند و آن‌جا برای آن قوم آب جهت نوشیدن نبود.

15.  از «رِفیدیم» حركت نموده در بیابان »سینَی (سینا)» اردو زدند.

16.  از بیابان «سینَی (سینا)» حركت نموده در «قیورُوت هَتَأوا» اردو زدند.

17.  از «قیورُوت هَتَأوا» حركت نموده در «حَصِرُوت» اردو زدند.

18.  از «حَصِرُوت» حركت نموده در «ریتما» اردو زدند.

19.  از «ریتما» حركت نموده در « ریمُون‌پِرِص » اردو زدند.

20.  از «ریمُون‌پِرِص» حركت نموده در «لیوْنا» اردو زدند.

21.  از «لیوْنا» حركت نموده در «ریساه» اردو زدند.

22.  از «ریساه» حركت نموده در «قِهلاتاه» اردو زدند.

23.  از «قِهلاتاه» حركت نموده در كوه «شِفِر» اردو زدند.

24.  از كوه «شِفِر» حركت نموده در «حَراداه» اردو زدند.

25.  از «حَراداه» حركت نموده در «مَقهِلُوت» اردو زدند.

26.  از «مَقهِلُوت» حركت نموده در «تَحَت» اردو زدند.

27.  از «تَحَت» حركت نموده در «تِرَح» اردو زدند.

28.  از «تِرَح» حركت نموده در «میتقاه» اردو زدند.

29.  از «میتقاه» حركت نموده در «حَشمُوناه» اردو زدند.

30.  از «حَشمُوناه» حركت نموده در «مُوسِرُوت» اردو زدند.

31.  از «مُوسِرُوت» حركت نموده در «بِنه‌یعَقان» اردو زدند.

32.  از «بِنه‌یعَقان» حركت نموده در «حُرگیدگاد» اردو زدند.

33.  از «حُرگیدگاد» حركت نموده در «یوطواتاه» اردو زدند.

34.  از «یوطواتاه» حركت نموده در «عَوْرُوناه» اردو زدند.

35.  از «عَوْرُوناه» حركت نموده در «عِصیون گِوِر» اردو زدند.

36.  از «عِصیون گِوِر» حركت نموده در بیابان صین كه همان قادِش است اردو زدند.

37.  از قادِش حركت نموده در كوه هُر در انتهای سرزمین اِدُوم اردو زدند.

38.  اَهَرُون (هارون) برحسب امر خداوند از كوه هُر بالا رفت. در سال چهلم بیرون آمدن فرزندان ییسرائل (اسرائیل) از سرزمین مصر در ماه پنجم در اول ماه در آن‌جا درگذشت.

39.  و اَهَرُون (هارون) موقع درگذشتنش در كوه هُر یكصد و بیست و سه ساله بود.

40.  كِنَعَنی پادشاه عَراد كه ساكن نِگِو در سرزمین كِنَعَن (کنعان) بود از آمدن فرزندان ییسرائل (اسرائیل)(و درگذشت اَهَرُون(هارون))، آگاهی یافت.

41.  از «كوه هُر» حركت نموده در «صَلمُوناه» اردو زدند.

42.  از «صَلمُوناه» حركت نموده در «پونُون» اردو زدند.

43.  از «پونُون» حركت نموده در« اُووُت» اردو زدند.

44.  از« اُووُت» حركت نموده در «عییِه» (خرابه‌های) هاعَواریم در مرز مُوآوْ اردو زدند.

45.  از «عیییم» (خرابه‌ها) حركت نموده در «دیوُون گاد» اردو زدند.

46.  از «دیوُون‌گاد» حركت نموده در «عَلمُون دیوْلاتایماه» اردو زدند.

47.  از «عَلمُون دیوْلاتایماه» حركت نموده در كوه‌های «عَواریم» روبروی نِووُ اردو زدند.

48.  از كوه‌های «عَواریم» حركت نموده در «بادیه‌ی مُوآوْ» كنار یردِن یرِحُو اردو زدند.

49.  كنار یردِن از بِت‌یشیمُوت تا آوِل‌شیطیم در بادیه‌ی مُوآوْ اردو زدند.

50.  خداوند در بادیه‌ی مُوآوْ كنار یردِن یرِحُو به مُشه (موسی)، چنین سخن گفت:

51.  به فرزندان ییسرائل (اسرائیل) سخن گفته به آن‌ها بگو هنگامی كه از یردِن به طرف سرزمین كِنَعَن (کنعان) عبور می‌كنید،

52.  تمام ساكنین آن سرزمین را از پیش خود برانید و سنگ‌های مصور آن‌ها را نابود كنید و همه‌ی پیكره‌های ریختگیشان را از بین ببرید و تمام مكان‌های بلند (قربانگاه‌های)شان را نابود سازید.

53.  آن سرزمین را وارث گشته در آن ساكن شوید زیرا آن سرزمین را برای ارث بردن به شما دادم.

54.  و از آن سرزمین برای قبیله‌های خود با قرعه سهم ملك ببرید. سهم زمین (قبیله) پرجمعیت را زیاد و سهم زمین (قبیله) كم‌جمعیت را كم بدهید. هرجایی كه قرعه به نامش اصابت كند، آن‌جا مال او باشد. برحسب سبط‌های پدری‌تان سهم ملك ببرید.

55.  و اگر ساكنین آن سرزمین را از پیش خود نرانید، كسانی كه از آن‌ها باقی بگذارید چون خارهایی در چشم‌های شما و چون تیغ‌هایی در پهلوهای شما خواهند بود و در آن سرزمینی كه شما در آن ساكن می‌باشید با شما دشمنی خواهند ورزید.

56.  پس آن‌چه را كه قصد داشتم بر سر آن‌ها بیاورم نسبت به شما عمل خواهم نمود.