ابراهیم سعیدیان (آریا)
تهران 1387

چون نَوَد بُگذشت و نُه آمد پدید
بَر خلیل الله ، زِ رَب آمد نوید

من، خدا هستم؛ خدای این جهان
خالق و حاکم بر این کَون و مکان

ای خلیل الله! مرا اندیشه کن
عدل و انصاف و شرف را پیشه کن

خَتنه،هم پیمان و عهدِ بِین ما
وارثِ جاویدِ این اَرضِ خدا

چون پسر، زاییده شد در خانه‌ات
روزِ هشتم، خَتنه کن دُردانه‌ات
 

مقاله های مرتبط:

 کلیمیان و ادبیات ایران

معرفی ابراهیم سعیدیان (آریا)





	استفاده از مطالب اين سايت تنها با ذكر منبع (بصورت لینک مستقیم) بلامانع است. .Using the materials of this site with mentioning the reference is free این صفحه بطور هوشمند خود را با نمایشگرهای موبایل و تبلت نیز منطبق می‌کند لطفا در صورت اشکال، به مسئولین فنی ما اطلاع دهید