|
ابراهیم سعیدیان (آریا)
تهران 1387
به‌راه خاکِ ایران، جان سپاریم
تسلّط بر خلیجِ فارس داریم
خلیجِ فارس،یک مهرِ خدایی
مقدّس، آبِ پاکِ آریایی
عطا فرموده، آن دادارِ سُبحان
به این قوم و به این خَلق و به ایران
جوانان در رهش از جان گذشتند
چو خون خویش با خاکش سرشتند
ستیز و جنگ، بس بی باک کردند
وطن از بدسگالان ، پاک کردند
اگر دِیْهیمِ ایران بر فراز است
زِ خونِ شاهدانِ پاک باز است
اگر دشمن به سویش پا گذارد
تَلی از کُشتگان، بر جا گُذارد
که آب و خاک ایران، مشک بیز است
برای مردم ایران، عزیز است
چنین گفت (آریا) با جان و با دل
سزا نَبْوَد شدن یک لحظه، غافل
سر و جانم فدای خاکِ میهن
نثارش می‌کنم جان و سر و تن
مقاله های مرتبط:
کلیمیان و ادبیات ایران
معرفی ابراهیم سعیدیان (آریا)
| 
