4- میوه‌ها
قبلاً اشاره‌ای به علاقه و دلبستگی قوم یهود به کشاورزی و این که افراد این قوم
اصولاً مردمی کشاورز و زراعت‌پیشه بودند، شده بود به همین مناسبت بدیهی است که از
محصولات کشاورزی مانند غلات و حبوبات و میوه‌ها چه به منظور تغذیه یا دادوستد بهره
فراوان می‌بردند زیرا موقعیت جغرافیایی سرزمین کنعان طوری بود که انواع درخت‌های
میوه در آن به خوبی رشد ونمو می‌کرد.(XXXسفر اعداد، باب13: آیهی23.: به وادی اشکول
آمدند و شاخه با یک خوشه‌ی انگور بریده آن را بر چوب‌دستی میان دو نفر با قدری از
انار و انجیر برداشته آوردند.YYY). حتی نام برخی از شهرها و زمین‌ها با نام یکی از
درخت‌ها که زیاد در آنجا کاشته می‌شد مترادف( سفر تثنیه، باب34: آیهی3.) بود یا به
نام آن درخت(XXX سفر اعداد، باب13: آیهی24: و آن مکان به سبب خوشه‌ی انگور که
بنی‌اسراییل از آنجا بریده بودند به وادی اشکول نامیده شد.ایضاً سفر داوران، باب1:
آیهی16. سفر داوران باب3: آیهی13. YYY) نامیده می‌شد. میوه‌ها بعد از گندم
پرمصرف‌ترین محصولات کشاورزی بوده و آن را بصورت تازه یا خشک مصرف می‌کردند و قوم
یهود از روش خشک کردن آنها بخوبی با اطلاع بودند و چون حمل‌ونقل میوه‌های خشک
آسانتر از تر و تازه بود بنابراین برای مسافرین و کسانی که خسته از راه
می‌رسیدند(XXX کتاب اول سموئیل، باب30: آیهی12: و پاره‌ای از قرص انجیر و دو قرص
کشمش به او دادند و چون خورد روحش به وی بازگشت زیرا که سه روز و سه شب نه نان
خورده و نه آب نوشیده بود.ایضاً کتاب اول سموئیل، باب25آیهی18. ایضاً کتاب دوم
سموئیل، باب16 آیهی1. کتاب اول توراریخ ایام، باب12: آیهی40.YYY) غذای خوب و
مناسبی بود و یا اینکه میوه‌های خشک را به عنوان توشه‌ی راه مسافرین بصورت هدیه به
آنها می‌دادند.
از عمده‌ترین میوه‌هایی که بصورت خشک شده استفاده می‌کردند عبارت بودنداز: خرما-
انجیر-کشمش. در کتاب مقدس قوانین زیادی راجع‌به چگونگی برداشت محصول درخت‌ها و
تشویق مردم به امر درختکاری و اهدا میوه‌های نوبر به خانه‌ی خد-ا و برحذر داشتن
مردم از بریدن درخت‌ها بخصوص درخت‌های میوه به چشم می‌خورد که در قسمت کشاورزی و
قوانین مربوط به آن تعدادی از آنها اشاره شده‌است.
گذشته از اینها هر کدام از درخت‌های میوه در کتاب مقدس به عنوان نمونه‌ای از صلح و
آرامش وشادی و فتح معرفی شده‌است حتی در پیشگویی‌‌های انبیا‌ء یهود آنجایی که صحبت
از صلح و آرامش و دوستی و سلامتی می‌شود درخت‌های میوه را مانند مو و انجیر( کتاب
اول پادشاهان، باب4: آیهی25.) به عنوان نمونه‌ای از موارد ذکر شده‌ی بالا مثال
زده‌اند و به عنوان نمونه گفته‌اند: که ایامی می‌رسد که هر کس زیر درخت انجیر خود
بدون ناراحتی خیال و فارغ‌البال و آسوده و بی‌تشویش بنشیند(کتاب زکریای‌نبی، باب3:
آیهی10.) در قرآن کریم آیه‌ای هست که علاقه‌ی بنی‌اسراییل را به محصولات کشاورزی
بیان کرده(قرآن کریم، سوره‌ی بقره، آیهی61.) است. وَإِذْ قُلْتُمْ يَا مُوسَى
لَنْ نَصْبِرَ عَلَى طَعَامٍ وَاحِدٍ فَادْعُ لَنَا رَبَّكَ يُخْرِجْ لَنَا مِمَّا
تُنْبِتُ الْأَرْضُ مِنْ بَقْلِهَا وَقِثَّائِهَا وَفُومِهَا وَعَدَسِهَا
وَبَصَلِهَا (و هنگامی که گفتید ای موسی ... پس بخوان برای پروردگارت که بیرون آورد
برای ما آنچه می رویاند زمن از سبزیش و خیارش و سیرش و عدسش و پیازش ...)
