ابراهیم سعیدیان (آریا)
تهران 1387

 
یک برادر گفت ، یوسف را چنین:
« این گُنَه بر ما ببخش، ای نازنین!

ما پشیمانیم، از کردارِ خویش
هم زِ کارِ خویش و هم، رفتارِ خویش

شرمسار و روسیاه و نادِمیم
خاکسارِ دَرگَهیم و خادمیم »

چون که گفتِ سِبطیان، یوسف شنید
پس جَببین ِ خویش را درهم کشید

گفت: «تقدیر، این چنین بود و قضا
مصلحت بودست و فرمانِ خدا»

مقاله های مرتبط:

 کلیمیان و ادبیات ایران

معرفی ابراهیم سعیدیان (آریا)





	استفاده از مطالب اين سايت تنها با ذكر منبع (بصورت لینک مستقیم) بلامانع است. .Using the materials of this site with mentioning the reference is free این صفحه بطور هوشمند خود را با نمایشگرهای موبایل و تبلت نیز منطبق می‌کند لطفا در صورت اشکال، به مسئولین فنی ما اطلاع دهید