بِشَلَح-فصل هفدهم
1.
تمام جماعت فرزندان ییسرائل (اسرائیل) بنابر امر خداوند از بیابان به ترتیب
به منزلگاههایشان سفر نمودند و در رِفیدیم اردو زدند. آب برای
نوشیدن آن قوم نبود.
2.
آن قوم با مُشه (موسی) جدال نموده گفتند: به ما آب بدهید تا بنوشیم. مُشه
(موسی) به آنها گفت: چرا با من جدال میكنید؟ چرا خداوند را آزمایش مینمایید؟
3.
آن قوم در آنجا تشنهی آب بود. پس آن قوم برضد مُشه (موسی) غرولند كرده
گفت: برای چه ما را از مصر بیرون آوردی كه مرا و بچههایم
و مواشیام
را از تشنگی بكشی؟
4.
مُشه (موسی) نزد خداوند فریاد برآورده گفت: با این قوم چه كنم؟ اندك مدتی
دیگر مرا سنگسار خواهند كرد.
5.
خداوند به مُشه (موسی) گفت: از جلو آن قوم بگذر و از محترمین ییسرائل
(اسرائیل) همراهت ببر و عصایت را كه با آن رود نیل را ضربت زدی، بهدست
خود بگیر و برو.
6.
اینك من پیش تو آنجا روی آن صخره در حُورِو ایستادهام.
به آن صخره بزن تا از آن آب بیرون آید و آن قوم بنوشد. مُشه (موسی) در نظر
محترمین ییسرائل (اسرائیل) همینگونه عمل كرد.
7.
بهخاطر جدال فرزندان ییسرائل (اسرائیل) و برای اینكه
خداوند را آزموده گفتند: «آیا خداوند در میان ما هست یا نه» نام آن مكان را
مَسا و مِریوا (آزمایش و جدال) گذاشت.
8.
عَمالِق آمده، با ییسرائل (اسرائیل) در رِفیدیم جنگید.
9.
مُشه (موسی) به یهُوشوعَ (یُوشَع) گفت: برای خودمان نفراتی انتخاب كن و
برو با عَمالِق بجنگ. فردا من بر سر آن تپه میایستم
و عصای خداوند در دستم است.
10.
یهُوشوعَ (یُوشَع) همانگونه كه مُشه (موسی) برای جنگیدن با عَمالِق گفته
بود عمل كرد و مُشه و اَهَرُون (هارون) و حور از تپه بالا رفتند.
11.
و
چنین میشد
كه وقتی مُشه (موسی) دستش را بلند میكرد
ییسرائل (اسرائیل) قوی میشد. و وقتی كه دست خود را پایین میآورد عَمالِق قوی میشد.
12.
و
دستان مُشه (موسی) سنگینی میكرد
سنگی برداشتند زیر او نهادند و او بر آن نشست و اَهَرُون (هارون) و حور
دستانش را یكی از این طرف و آن یكی از آن طرف نگهداشتند. دستانش تا غروب
آفتاب ثابت بود.
13.
یهُوشوعَ (یُوشَع) عَمالِق و قومش را به ضرب شمشیر ضعیف كرد.
14.
خداوند به مُشه (موسی) گفت: این را به عنوان یاد بود در این كتاب بنویس و
به سمع یهُوشوعَ (یُوشَع) برسان كه حتماً نام عَمالِق را از زیر آسمان محو
خواهم ساخت.
15.
مُشه (موسی) قربانگاهی بنا كرد و نامش را «خداوند نیسی» (قربانگاه خداوند
معجزه كنندهی من) گذاشت.
16.
(مُشه (موسی)) گفت: نظر به اینكه نیروی (عَمالِق)
بر ضد مقام خداست، خداوند نسل اندر نسل (تا نابودیش) با عَمالِق جنگ دارد. |