انجمن کلیمیان تهران
   

شموت- فصل هفدهم

   

 

 

 

بِشَلَح-فصل هفدهم

1.      تمام جماعت فرزندان ییسرائل (اسرائیل) بنابر امر خداوند از بیابان به ترتیب به منزلگاههایشان سفر نمودند و در رِفیدیم اردو زدند. آب برای نوشیدن آن قوم نبود.

2.      آن قوم با مُشه (موسی) جدال نموده گفتند: به ما آب بدهید تا بنوشیم. مُشه (موسی) به آن‏ها گفت: چرا با من جدال میكنید؟ چرا خداوند را آزمایش مینمایید؟

3.      آن قوم در آن‏جا تشنهی آب بود. پس آن قوم برضد مُشه (موسی) غرولند كرده گفت: برای چه ما را از مصر بیرون آوردی كه مرا و بچههایم  و مواشیام را از تشنگی بكشی؟

4.      مُشه (موسی) نزد خداوند فریاد برآورده گفت: با این قوم چه كنم؟ اندك مدتی دیگر مرا سنگسار خواهند كرد.

5.      خداوند به مُشه (موسی) گفت: از جلو آن قوم بگذر و از محترمین ییسرائل (اسرائیل) همراهت ببر و عصایت را كه با آن رود نیل را ضربت زدی، بهدست خود بگیر و برو.

6.      اینك من پیش تو آن‏جا روی آن صخره در حُورِو ایستادهام. به آن صخره بزن تا از آن آب بیرون آید و آن قوم بنوشد. مُشه (موسی) در نظر محترمین ییسرائل (اسرائیل) همینگونه عمل كرد.

7.      بهخاطر جدال فرزندان ییسرائل (اسرائیل) و برای اینكه خداوند را آزموده گفتند: «آیا خداوند در میان ما هست یا نه» نام آن مكان را مَسا و مِریوا (آزمایش و جدال) گذاشت.

8.      عَمالِق آمده، با ییسرائل (اسرائیل) در رِفیدیم جنگید.

9.      مُشه (موسی) به یهُوشوعَ (یُوشَع) گفت: برای خودمان نفراتی انتخاب كن و برو با عَمالِق بجنگ. فردا من بر سر آن تپه میایستم و عصای خداوند در دستم است.

10.  یهُوشوعَ (یُوشَع) همان‏گونه كه مُشه (موسی) برای جنگیدن با عَمالِق گفته بود عمل كرد و مُشه و اَهَرُون (هارون) و حور از تپه بالا رفتند.

11.  و چنین میشد كه وقتی مُشه (موسی) دستش را بلند میكرد ییسرائل (اسرائیل) قوی میشد. و وقتی كه دست خود را پایین میآورد عَمالِق قوی میشد.

12.  و دستان مُشه (موسی) سنگینی میكرد سنگی برداشتند زیر او نهادند و او بر آن نشست و اَهَرُون (هارون) و حور دستانش را یكی از این طرف و آن یكی از آن طرف نگهداشتند. دستانش تا غروب آفتاب ثابت بود.

13.  یهُوشوعَ (یُوشَع)  عَمالِق و قومش را به ضرب شمشیر ضعیف كرد.

14.  خداوند به مُشه (موسی) گفت: این را به عنوان یاد بود در این كتاب بنویس و به سمع یهُوشوعَ (یُوشَع) برسان كه حتماً نام عَمالِق را از زیر آسمان محو خواهم ساخت.

15.  مُشه (موسی) قربانگاهی بنا كرد و نامش را «خداوند نیسی» (قربانگاه خداوند معجزه كنندهی من) گذاشت.

16.  (مُشه (موسی)) گفت: نظر به اینكه نیروی (عَمالِق) بر ضد مقام خداست، خداوند نسل اندر نسل (تا نابودیش) با عَمالِق جنگ دارد.

 

Back • Next


دیگر فصلهای این کتاب:

شموت- فصل اول پاراشای شموت
شموت- فصل دوم
شموت- فصل سوم
شموت- فصل چهارم
شموت- فصل پنجم
شموت- فصل ششم پاراشای وائرا
شموت- فصل هفتم
شموت- فصل هشتم
شموت- فصل نهم
شموت- فصل دهم  پاراشای  بُو
شموت- فصل یازدهم
شموت- فصل دوازدهم
شموت- فصل سیزدهم پاراشای بشلح
شموت- فصل چهاردهم
شموت- فصل پانزدهم
شموت- فصل شانزدهم
شموت- فصل هفدهم
شموت- فصل هجدهم پاراشای ييترُو
شموت- فصل نوزدهم
شموت- فصل بیستم
شموت- فصل بیست و یکم پاراشاي ميشپاطيم
شموت- فصل بیست و دوم
شموت- فصل بیست و سوم
شموت- فصل بیست و چهارم
شموت- فصل بیست و پنجم پاراشاي تِروما
شموت- فصل بیست و ششم
شموت- فصل بیست و هفتم پاراشای تصوه
شموت- فصل بیست و هشتم
شموت- فصل بیست و نهم
شموت- فصل سی پاراشای کی تیسا
شموت- فصل سی و یکم
شموت- فصل سی و دوم
شموت- فصل سی و سوم
شموت- فصل سی و چهارم
شموت- فصل سی و پنجم پاراشاي ویهقِل
شموت- فصل سی و ششم
شموت- فصل سی و هفتم
شموت- فصل سی و هشتم پاراشای بقودی
شموت- فصل سی و نهم
شموت- فصل چهلم

 

پنج سفر توراه:

کتاب برشیت-آفرینش
کتاب شموت-خروج
کتاب وییقرا-لاویان
کتاب بمیدبار-اعداد
کتاب دواریم-تثنیه

 



 

 

 

Back Up Next 

 

 

 

 

استفاده از مطالب اين سايت تنها با ذكر منبع (بصورت لینک مستقیم) بلامانع است.
.Using the materials of this site with mentioning the reference is free

این صفحه بطور هوشمند خود را با نمایشگرهای موبایل و تبلت نیز منطبق می‌کند
لطفا در صورت اشکال، به مسئولین فنی ما اطلاع دهید