|
تِصَوِه-فصل بیست و نهم
1.
و
كاری كه برای آنها می‌كنی تا آنها را اختصاص دهی برای من كِهانَت كنند
اینست. یك گاو نر جوان و دو قوچ بی‌عیب
بگیر.
2.
و
نانهای فطیر و قرص‌های فطیر سرشته در روغن و فطیرهای نازك روغن‌مالی شده. آنها را از آرد نرم گندم درست كن.
3.
آنها را روی سبدی بگذار. آنها را با آن سبد و همراه آن گاو و آن دو قوچ
تقدیم بدار.
4.
و
اَهَرُون (هارون) و پسرانش را نزد درگاه چادر محل اجتماع نزدیك كرده آنها
را در آب غسل بده.
5.
لباس‌ها؛ آن پیراهن و ردای (حامل) آن پیش‌بند و خود آن پیش‌بند
و آن سینه‌بند
را بردار و به اَهَرُون (هارون) بپوشان و با بند پیش‌بند
به آن ببند.
6.
آن عمامه را بر سرش بنه و آن تاج مقدس را كنار آن عمامه قرار بده.
7.
روغن مسح را بردار و بر سرش بریز و او را مَسح كن.
8.
پسرانش را پیش‌آور و به آنها پیراهن بپوشان.
9.
به (كمر) آنها به اَهَرُون (هارون) و پسرانش كمربند ببند و كلاه‌های
لبه‌دار بر سرشان بگذار و كِهانَت به‌صورت قانون ابدی متعلق به آنها باشد و اَهَرُون و
پسرانش را منصوب كن.
10.
آن گاو نر را به پیش چادر محل اجتماع نزدیك كن و اَهَرُون (هارون) و پسرانش
دست‌های خود را روی سر آن دو گاو تكیه دهند.
11.
و
آن گاو نر را به حضور خداوند در درگاه چادر محل اجتماع ذبح كن.
12.
از خون آن گاو نر بردار و با انگشت روی شاخ‌های
آن قربانگاه بمال و تمام (بقیه‌ی)
آن خون را بر پایه‌ی آن قربانگاه بریز.
13.
و
تمام آن پیهی كه احشاء را می‌پوشاند
و آن غشای روی جگر و آن دو كلیه و پیهی را كه روی آنهاست بردار و بر آن
قربانگاه دود نما.
14.
و
گوشت آن گاو نر و پوستش و مدفوعش را بیرون از اردوگاه در آتش بسوزان.
قربانی خطاست.
15.
یك قوچ را بردار و اَهَرُون (هارون) و پسرانش دستان خود را بر سر آن قوچ
تكیه دهند.
16.
آن قوچ را ذبح كن و خونش را برداشته روی آن قربانگاه گرداگرد بپاش.
17.
و
آن قوچ را به قطعاتش تقسیم نموده احشایش و پاچه‌هایش را بشوی و كنار قطعات و كله‌اش بگذار.
18.
و
تمام آن قوچ را بر قربانگاه دود كن. برای خداوند قربانی سوختنی است. بوی
خوش‌آیند بوده برای خداوند قربانی طعمه‌ی آتش (قربانگاه) می‌باشد.
19.
و
آن قوچ دوم را بردار و اَهَرُون (هارون) و پسرانش دستان خود را روی سر آن
قوچ تكیه دهند.
20.
آن قوچ را ذبح كن و از خونش بردار و روی نرمه‌ی
گوش راست اَهَرُون (هارون) و پسرانش و روی شست دست راستشان و روی شست پای
راستشان بمال و (بقیه‌ی)
آن خون را روی قربانگاه گرداگرد بپاش.
21.
و
از آن خونی كه روی قربانگاه است و از آن روغن مسح بردار و بر اَهَرُون
(هارون) و بر لباس‌هایش
و بر پسرانش و بر لباس‌های پسرانش همراه وی بیفشان تا او و لباس‌هایش و پسرانش و لباس‌های
پسرانش با او تقدیس شوند.
22.
و
از آن قوچ پیه و دنبه و پیهی كه احشاء را می‌پوشاند
و غشای جگر و دو كلیه و پیهی كه بر آنهاست و ساق راست را بردار چونكه
قوچی است تقدیمی به مناسبت انتصاب (كُوهِن (کاهن)).
23.
و
یك گرده نان و یك قرص نان روغنی و یك نان نازك از سبد فطیرهایی كه حضور
خداوند است (بردار).
24.
و
همه را بر كف دستان اَهَرُون (هارون) و بر كف دستان پسرانش بگذار و آنها
را به حضور خداوند تكان بده.
25.
سپس آنها را از دستشان بگیر و بر قربانگاه با آن قربانی سوختنی به‌منظور بویی مطبوع به حضور خداوند دود كن. سهم
خداوند طعمه‌ی آتش (قربانگاه) است.
26.
و
آن سینه را از قوچ نمایانگر انتصاب كُوهِن (کاهن) كه متعلق به اَهَرُون
(هارون) است بردار و آنرا به حضور خداوند تكان بده و سهمی برای تو باشد.
27.
آن سینه‌ی
جنبانیدنی و ساق (پای) هدیه‌ای را كه جنبانیده شد و هدیه گشت از آن قوچ
نمایانگر انتصاب كُوهِن (کاهن) از آنچه كه متعلق به اَهَرُون (هارون) و از
آنچه متعلق به پسرانش است (به‌خودت) اختصاص بده.
28.
(سینه‌ی جنبانیدنی و ساق پای هدیه) از مال فرزندان
ییسرائل (اسرائیل) به‌صورت
قانون ابدی متعلق به اَهَرُون (هارون) و پسرانش باشد. چون هدیه است هدیه‌ای
كه از مال فرزندان ییسرائل از ذبایح تندرستیشان خواهد بود. این هدیه‌ی آنها متعلق به خداوند است.
29.
و
لباس‌های
مقدسی كه مال اَهَرُون (هارون) است بعد از وی از آن پسرانش باشد تا به‌وسیله‌ی آن (لباس)ها مسح شوند و به‌وسیله‌ی
آنها آنان را منصوب كنند.
30.
از پسرانش آن كُوهِنی (کاهنی) كه برای خدمت كردن در مكان مقدس به چادر محل
اجتماع جای وی بیاید هفت روز آنها را بپوشد.
31.
و
از آن قوچ تقدیمی به مناسبت انتصاب (اَهَرُون (هارون) و پسرانش به كِهانَت)
بردار و (بقیه‌ی)
گوشتش را در مكان مقدس بپز.
32.
اَهَرُون (هارون) و پسرانش در درگاه چادر محل اجتماع، گوشت آن قوچ و نانی
را كه در آن سبد است بخورند.
33.
و
آن (چیز)ها را كه به‌وسیله‌ی آنها گناهشان بخشوده شده است، بخورند تا آنها
را منصوب كرده و تقدیس نمایی و نظر به اینكه آن (گوشت قربانی) مقدس می‌باشد بیگانه‌ای
(غیر كُوهِن (کاهن) از آن) نخورد.
34.
و
اگر از این گوشت تقدیمی به مناسبت انتصاب كُوهِن (کاهن) و از این نان تا
بامداد زیاد آمد، زیادی را با آتش بسوزان. نظر به اینكه مقدس است خورده
نشود.
35.
در مورد اَهَرُون (هارون) و پسرانش اینطور عمل كن. طبق آنچه كه به تو
فرمان دادم هفت روز برنامه‌ی
انتصاب شدنشان را اجرا كن.
36.
و
هر روز گاو نری به‌عنوان
قربانی خطا به‌خاطر بخشودگی‌ها
تقدیم كن و در حین طلب عفو كردنت كنار آن قربانگاه آن را مطهر كن و آنرا
مسح كن تا آنرا تقدیس نموده باشی.
37.
هفت روز قربانگاه را تطهیر نموده مقدسش كن تا آن قربانگاه فوق‌العاده مقدس گردد. آنچه با آن قربانگاه تماس یابد
مقدس شود.
38.
و
آنچه بر قربانگاه تقدیم خواهی كرد اینست: بره‌ی (هشت روزه تا) یكساله به‌طور دائم هر روز دو رأس.
39.
یك بره را در بامداد تقدیم نموده و آن بره‌ی
دوم را هنگام عصر تقدیم كن ...
40.
و
یك دهم (ایفا) آرد نرم سرشته در یك چهارم هین (پیمانه‌ی مایعات) روغن (زیتون) كوبیده، و مایع ریختنی یك
چهارم هین شراب برای هر بره‌ای.
41.
و
بره‌ی دوم را هنگام عصر (از نیم ساعت بعدازظهر تا غروب
آفتاب) تقدیم كن و برای آن مانند هدیه‌ی
آردی و مایع ریختنی آن در بامداد تقدیم نما. به منظور بوی خوش‌آیند
برای خداوند قربانی طعمه‌ی
آتش (قربانگاه) است.
42.
قربانی سوختنی دائم (همه روزه) برای نسل اندر نسل شما در درگاه چادر محل
اجتماع در حضور خداوند باشد همان جایی كه با شما ملاقات خواهم كرد تا در
آنجا با تو صحبت كنم.
43.
آنجا با فرزندان ییسرائل (اسرائیل) ملاقات خواهم كرد تا (آن میشكان) به‌وسیله‌ی
جلال من مقدس شود.
44.
چادر محل اجتماع و آن قربانگاه را مقدس خواهم كرد و اَهَرُون (هارون) و
پسرانش را مقدس خواهم نمود تا برایم كِهانَت كنند.
45.
در میان فرزندان ییسرائل (اسرائیل) ساكن گشته برای آنها داور خواهم بود.
46.
تا بدانند كه من خداوند خالقشان هستم كه آنها را از سرزمین مصر بیرون
آوردم تا در میان آنان ساكن شوم. من خداوند خالق ایشان هستم.
|
