خرداد 89

2700 سال زندگی مسالمت آمیز یهودیان در کنار ایرانیان و نیز احترام خاص یهودیان جهان در طی تاریخ به ملت خدا پرست ایران به پاس خدمات و برخورد مناسب ایرانیان با آنها و وجود مقبره پیامبران و بزرگان یهود در ایران همه حکایت گر وجود پیوندی قوی و مستحکم بین ایرانیان و یهودیان است که با سم پاشی برخی افراد مغرض معلوم الحال خدشه پذیر نمی باشد.

یکی از اعیاد و "روزه های واجب" یهودی که طی سالیان اخیر بیشتر مورد توجه عموم قرار گرفته است جشن پوریم است که به علت تحریکات برخی افراد ناآگاه یا مغرض تعبیراتی نا صواب از آن بعمل آمده است لذا سعی می گردد به صورت خلاصه به شرح تاریخچه و کیفیت این واقعه بپردازیم.

پس از شکست پادشاهان کلدانی (حکومت بابل در عراق امروزی) از پادشاهان ایران ، یهودیان که پیش از این توسط بخت النصر به بابل آورده شده بودند تحت حکومت ایران قرار گرفتند که با لطف و آزاد اندیشی کورش کبیر نسبت به آزاد گذاشتن اقوام و ملل در اعتقاد و آئین عبادی خود، به یهودیان اجازه داده شد تا به میل خود در ایران ساکن شده یا به سرزمین مقدس برگردانند و معبد بیت المقدس را از نو بنا نمایند. که برخی یهودیان از این فرصت استفاده نموده و به سرزمین مقدس برگشتند ولی عده زیادی سکونت در شهرهای ایران را انتخاب نمودند بعدها در زمان حکومت خشایار شاه وزیری ملقب به هامان به مقام صدر اعظمی می رسد که به خاطر عقاید الحادی و کفر آمیزش و اینکه مردخای یکی از بزرگان و انبیاء یهود حاضر به تعظیم به او که تمثالی از بت خود را به گردن آویخته بود، نیست تصمیم به نابودی یهودیان ایران که در واقع همه یهودیان دنیای آن روز را شامل می شد ، می گیرد. هامان مُشرک  که تبار ایرانی ندارد و از نسل اگاگ (اَجاج) عمالقی می باشد که با زدوبند های مختلف به مقام درباری رسیده و پیش از این پیشنهاد برکناری ملکه قبلی ایران وشتی را داده است با ترفندی اجازه قتل عام عمومی قومی بی نام و نشان را که فایده ای برای کشور نداشته و عمر خود را به بطالت می گذرانند را از پادشاه می گیرد تا همگی را در یک روز نابود سازد (طومار استر فصل 3 ،آیه 10-8) و بدنبال آن به همه سران حکومتی در 127 ایالت امپراطوری ایران نامه ارسال می گردد تا همه یهودیان از کودک تا پیر ، مرد و زن در یک روز ، روز سیزدهم ماه دوازدهم (ادار) قتل عام گردند و همه اموال آنها غارت شود .این نامه در سیزدهم ماه اول در اختیار عموم قرار می گیرد تا همه برای این اقدام آماده باشند.(همان فصل 4 آیه 15-12)
پوریم و توبه: مردخای با مطلع شدن از این قضیه مردم را به روزه و توبه فرا می خواند و با کمک استر ،عموزاده اش ،که به عنوان ملکه ایران انتخاب شده سعی در نجات قوم خود دارد که با الطاف الهی ،توطئه هامان بر ملا گشته و هامان در16 ماه اول( نیسان)(طومار استر فصل 7) به دار آویخته می شود.
دورواقع  پیش از این مردخای به علت بر ملا ساختن "توطئه قتل توسط دو تن از نگهبانان" نسبت به پادشاه ایران مورد لطف و عنایت پادشاه قرار گرفته بود (همان فصل 6) ولی الرقم این محبت،  هنوز پادشاه ادعا داشت که نامه ی قبلی اش که به هامان سپرده بود (چون با مهر سلطتنی ممهور شده) قابل ابطال نیست، تا اینکه با در خواست های استر ، پادشاه راضی می گردد که نامه ی دیگری نوشته و در آن به یهودیان سراسر کشور نیز اجازه داده شود تا در روز توطئه به دفاع از خود پرداخته و از جان خود و افراد خانواده شان حمایت نمایند(طومار استر فصل 8 آیه 11) این نامه در 23 ماه سوم تقریبا 70 روز پس از نامه اول نوشته و به والیان -127 استان - ارسال گردد (طومار استر فصل 8 آیه 9)
در فرا رسیدن روز توطئه ی هامان ، دشمنان یهود منتظر بودند بر یهودیان استیلا یابند ولی با لطف خداوند این امر بر عکس شد و یهودیان بر دشمنان خویش استیلا یافتند .(همان فصل 9 آیه 1)
یهودیان سایر استانها نیز جمع شدند و از خود دفاع کردند آنها- جمعا ً- 75 هزار نفر از دشمنان خود را کشتند (همان فصل 9 :16) که اگر عدد فوق را بر 127 استان تقسیم کنیم متوجه می شویم که در هر ایالت از 127 ایالت ایران که در آن زمان از هند تا حبشه گسترده است بین 500 تا 600 نفر از دشمنان کشته شده اند آن هم افرادی که عموماً تباری ایرانی نداشته و  با یهودیان دشمنی تاریخی داشتند  و یا جزو مزدوران هامان بودند و در آن روز خود را آماده ستیز با یهودیان در روز 13 آدار کرده بودند. و نه افراد عادی
همچنین در همین طومار بارها اشاره شده که هیچ کدام از اموال کشته شدگان را غارت نکردند.
 و این با مفهوم نسل کشی که عده ای از آن استفاده می کنند، فرق داره.

روزه گرفتن یهودیان: (13 آدار) روزه استر یا پوریم یکی از 6 روزه واجب یهودیان می باشد که بنا بر دستور مردخای نبی، یهودیان هر ساله روز سیزدهم ماه آدار را روزه گرفته (هیچ نمی خورند و نمی آشامند) و به مناجات می پردازند. تا از خد-ا طلب رحمت کنند. چرا که در چنین روزی قرار بود تمام یهودیان توسط دشمنانشان قتل عام شوند. و هرچند متاسفانه این اتفاق در برخی از جاهای دور افتاده ی امپراطوری ایران نیز افتاد. چون نامه دوم پادشاه، (مبنی بر دفاع از خود) هنوز به آنجاها نرسیده بود.

و همچنین یهودیان  روز چهاردهم و پانزدهم ماه ادار را به مناسبت نجات یهودیان از چنگ دشمنانشان جشن می گیرند به یادبود الطاف الهی و نجات خود و نه به خاطر کشتار دیگران (همان فصل 9 آیه 20تا 22).
*** 2700 سال زندگی مسالمت آمیز یهودیان در کنار ایرانیان و نیز احترام خاص یهودیان جهان در طی تاریخ به ملت ایران به پاس خدمات و برخورد مناسب ایرانیان با آنها و وجود مقبره پیامبران و بزرگان یهود در ایران همه حکایت گر وجود پیوندی قوی و مستحکم بین ایرانیان و یهودیان است که با سم پاشی برخی افراد مغرض معلوم الحال خدشه پذیر نمی باشد.

باید به این نکته اشاره کنیم که واقعه ی پوریم دقیقا در تاریخ 3405 عبری ( حدودا 356 قبل از میلاد مسیح) به وقوع پیوسته و همچنین هیچ سند تاریخی دیگری  غیر از تومار استر یا مگیلت استر  به این واقعه مذهبی اشاره نکرده است. مگیلت استر جزو کتب مقدس یهود بشمار می رود. که حاوی مطالب دقیق فلسفی و مذهبی است. و در تاریخ 5 آدار 3406 عبری  نوشتن آن توسط مردخای و استر به پایان رسیده است.

پوریم در گوگل





	استفاده از مطالب اين سايت تنها با ذكر منبع (بصورت لینک مستقیم) بلامانع است. .Using the materials of this site with mentioning the reference is free این صفحه بطور هوشمند خود را با نمایشگرهای موبایل و تبلت نیز منطبق می‌کند لطفا در صورت اشکال، به مسئولین فنی ما اطلاع دهید