وَييقْرا-فصل دوازدهم-پاراشای تزریعَ

پاراشای تَزریعَ-فصل دوازدهم

1.      خداوند به مُشه (موسی) چنین سخن گفت:

2.      به فرزندان ییسرائل (اسرائیل) چنین سخن بگو. هرگاه زنی زمینه را برای پذیرش نطفه‌ی مرد آماده نماید پسر خواهد زایید. هفت روز ناپاك خواهد بود. مثل روزهای دوره قاعدگیش ناپاك خواهد بود.

3.      در روز هشتم زائده‌ی پوستی (سر) آلت آن (پسر) را ختنه كنند.

4.      و (آن زن) سی و سه روز (به‌خاطر احتمال خونریزی) در دوره‌ی پاكی صبر كرده و تا كامل شدن روزهای پاكی‏اش هیچ چیز مقدسی را لمس نكند و به بِت‌همیقداش (خانه‌ی مقدس) نیاید.

5.      اگر دختر بزاید مانند (دوره‌ی) قاعدگیش دو هفته و (به‌خاطر احتمال خونریزی) در دوره‌ی پاكی شصت و شش روز (از نزدیك شدن به بِت‌همیقداش) خودداری كند.

6.      موقع كامل شدن روزهای پاكی‏اش برای پسر یا دختر بره‌ای (از هشت روزه تا) یكساله برای قربانی سوختنی و جوجه‌ی كبوتر یا یك قمری برای قربانی خطا جلو درگاه چادر محل اجتماع پیش كُوهِن (کاهن) بیاورد[1].

7.      و (كُوهِن (کاهن)) آن را به حضور خداوند تقدیم بدارد و برایش طلب عفو كند. (آن زن) پس از خونریزی رحمش، پاك خواهد بود. این است قانون زنی كه پسر یا دختر بزاید.

8.      اگر به اندازه‌ی (تهیه‌ی) بره مقدورش نباشد، دو قمری یا دو جوجه‌ی كبوتر یكی برای قربانی سوختنی و یكی برای قربانی خطا بگیرد (كُوهِن (کاهن)) برایش طلب عفو نماید تا پاك شود.