|
پاراشای صَوْ-فصل ششم
1.
خداوند به مُشه (موسی) چنین سخن گفت:
2.
به اَهَرُون (هارون) و پسرانش چنین سفارش كن. قانون قربانی سوختنی این است:
قربانی سوختنی تمام مدت شب تا صبح روی آتشدان بر قربانگاه خواهد بود و آتش
قربانگاه فروزان بماند.
3.
و
كُوهِن (کاهن) پیراهن كتانی و شلوار كتانی خود را بر تن كند و خاكستر
قربانی سوختنی را كه آتش سوزانده است بردارد و كنار قربانگاه بگذارد.
4.
لباس‌هایش را بیرون آورده و لباس‌های دیگری بپوشد و آن خاكستر را خارج از اردوگاه به
مكان پاكی بیرون ببرد.
5.
و
آن آتش روی قربانگاه سوزان بوده خاموش نگردد و هر صبح كُوهِن (کاهن) بر آن
هیزم بسوزاند و قربانی سوختنی را روی آن چیده و پیه‌های
قربانی سلامتی را بر آن دود كند.
6.
آتش روی قربانگاه دائماً مشتعل باشد و خاموش نگردد.
7.
این است قانون هدیه آردی که فرزندان اَهَرُون (هارون) آن را بر قربانگاه به
حضور خداوند تقدیم كنند.
8.
از آرد نرم آن هدیه و از روغنش و تمام كندری كه روی آن هدیه است با مشت
برداشته و بر قربانگاه به‌عنوان یادبود دود كند. برای خداوند بوی خوش‌آیندی است.
9.
باقیمانده‌ی آن را اَهَرُون (هارون) و فرزندانش بخورند. در
محل مقدس (به صورت) فطیر خورده شود. آن را در داخل حیاط چادر محل اجتماع
بخورند.
10.
به‌صورت حامِص (ورآمده) پخته نشود آن را از هدیه‌های طعمه‌ی
آتش (قربانگاه) متعلق به خودم به آنها سهم دادم مانند قربانی خطا و قربانی
تقصیر فوق‌العاده مقدس است.
11.
هر مذكری از فرزندان اَهَرُون (هارون) آن را بخورد، برای نسل‌های شما در مورد هدیه‌های
طعمه‌ی
آتش (قربانگاه) خداوند قانون ابدی باشد هرچه كه با آنها تماس یابد مقدس
شود.
12.
خداوند به مُشه (موسی) چنین سخن گفت:
13.
تقدیمی اَهَرُون (هارون) و فرزندانش كه در روز مسح‌شدن،
آن را به خداوند تقدیم خواهد داشت این است. یك دهم ایفا آرد نرم هدیه‌ی دائم، نیمی از آن در صبح و نیمی از آن در شام.
14.
(آن‌را) روی تابه با روغن خمیر كرده و آب‌پز شده بیاور. نانك‌های
برشته‌ی
تنوری تقدیم كن. برای خداوند بوی خوش‌آیند
است.
15.
از بین فرزندان (آن كُوهِن (کاهن)) كُوهِنی که به جای او مسح شود آن را
درست كند. برای خداوند قانون ابدی است تماماً دود شود.
16.
و
هر هدیه‌ای
از جانب كُوهِن (کاهن) باشد، تماماً طعمه‌ی
آتش قربانگاه شده، خورده نشود.
17.
خداوند به مُشه (موسی) چنین سخن گفت:
18.
به اَهَرُون (هارون) و فرزندانش بگو. قانون ابدی قربانی خطا این است. در
جایی كه قربانی سوختنی ذبح شود قربانی خطا (هم) ذبح شود. در حضور خداوند
فوق‌العاده مقدس است.
19.
كُوهِنی (کاهنی) كه آن را به صورت قربانی خطا تقدیم می‌كند آن را بخورد. در محل مقدس داخل حیاط در چادر
محل اجتماع خورده شود.
20.
هرچه با گوشت آن تماس یابد مقدس شود و چنانچه خونش بر لباسی افشانده شود،
موضعی را كه (خون) بر آن افشانده شده در مكان مقدس بشوی.
21.
ظرف سفالینی كه در آن پخته شود، شكسته گردد و اگر در ظرف مسی پخته شده باشد
آن‌را بسایند و با آب آبكشی شود.
22.
هر مذكری از كُوهِن (کاهن)ها
از آن بخورد. (قربانی خطا) فوق‌العاده
مقدس است.
23.
هر قربانی خطا كه از خون آن در مكان مقدس برای طلب عفو به چادر محل اجتماع
وارد گردد خورده نشود و در آتش سوزانده شود.
|
