وَييقْرا-فصل نوزدهم-پاراشای قدوشیم

پاراشای قِدُوشیم-فصل نوزدهم

1.      خداوند به مُشه (موسی) چنین سخن گفت:

2.      به تمام جمعیت فرزندان ییسرائل (اسرائیل) خطاب كرده به آن‏ها بگو مقدس باشید چون‏كه من مقدسم. من خداوند خالق شما هستم.

3.      هر یك از شما از پدر و مادر خودتان ترس داشته باشید و تعطیلات (شبات‌های) مرا مراعات نمایید. من خداوند خالق شما هستم.

4.      به بت‌ها گرایش نداشته باشید و معبودهای ریختگی برای خودتان نسازید. من خداوند خالق شما هستم.

5.      و هرگاه قربانی سلامتی برای خداوند ذبح می‌كنید آن را با رضایت خودتان ذبح كنید.

6.      در روز ذبح كردنتان و فردای آن روز خورده شود. بقیه تا روز سوم در آتش سوزانده شود.

7.      و اگر روز سوم خورده شود (قربانی) مردود است، مورد قبول واقع نخواهد شد.

8.      و خورندگان آن (هركدام) گناهش را به گردن می‌گیرند زیرا چیز مقدس خداوند را بی‌حرمت كرده است و آن شخص از قومش نابود خواهد شد.

9.      هنگامی كه حاصل زمین را درو می‌كنید گوشه‌ی صحرایت را كاملاً درو نكن، خوشه‌ی ریخته‌ی درو خود را برنچین.

10.  خوشه‌های كم دانه تاكت را نچین. دانه‌های ریخته‌شده‌ی انگور تاكستانت را جمع نكن. آن‏ها را برای فقیر و غریب رها كن. من خداوند خالق شما هستم.

11.  دزدی نكنید. حاشا نكنید و به همنوع خود دروغ نگویید.

12.  به نام من به دروغ سوگند یاد نكنید كه نام خداوندت را بی‌حرمت كنی. من خداوند هستم.

13.  به همنوعت ستم نكن، به حق او تجاوز منما. مزد مزدور (روزكار) تا صبح پیش تو نماند.

14.  كر را دشنام نده و سر راه كور مانع نگذار و از خداوندت ترس داشته باش. من خداوند هستم.

15.  در داوری بی‌عدالتی نكنید، از فقیر طرفداری نكن و بزرگ را محترم ندار و همنوعت را با عدالت داوری نما.

16.  در میان قومت برای سخن‏چینی رفت‏وآمد نکن، خطر جانی همنوعت را نادیده نگیر. من خداوند هستم.

17.  برادرت را در دل دشمن مدار، همنوعت را حتماً نصیحت (توام با احترام) بنما تا به‌خاطر وی خطاكار نشوی.

18.  از افراد قومت انتقام نگیر. كینه‌توزی نكن. همنوعت را چون خودت دوست بدار. من خداوند هستم.

19.  قانون‌های مرا مراعات كنید. چارپایت را با غیر جنس خودش جفت نكن. مزرعه‏ات را با دو جنس تخم کشت نکن. لباس دو جنسه از پشم و کتان، بر تن خود نکن.

20.  اگر مردی با زنی خوابیده و نزدیكی كند در حالی كه آن (زن) كنیز[1]  نامزد شده‌ی دیگری بوده، بازخرید كامل نشده باشد یعنی به او آزادی (كامل) داده نشده باشد محاكمه به عمل آید. آن‏ها كشته نشوند زیرا آن زن (كاملاً) آزاد نبوده است.

21.  (آن مرد) جریمه‌اش را برای خداوند یك قوچ قربانی تقصیر به درگاه چادر محل اجتماع بیاورد.

22.  و كُوهِن (کاهن) با آن قوچ قربانی تقصیر، به خاطر خطایی كه آن مرد مرتكب شده است برایش از حضور خداوند طلب عفو كند. خطایی كه مرتكب شده است بخشوده می‌شود.

23.  هرگاه وارد آن سرزمین شده و هر نوع درختی كه میوه‌اش خوردنی است بكارید (در سال‌های اول) از میوه‌اش استفاده نكنید. میوه‌اش برای شما سه سال غیرقابل استفاده باشد. خورده نشود.

24.  و در سال چهارم تمام میوه‌اش را برای شكرگزاری خداوند وقف كنید.

25.  و از سال پنجم میوه‌اش را بخورید تا حاصلش را برای ما افزایش دهد. من خداوند خالق شما هستم.

26.  چیزی را با خونابه[2] نخورید فال نگیرید. غیب‏گویی نكنید.

27.  دور سر خود را نتراشید و گوشه‌(های) ریشت را (با تیغ) نزن.

28.  به‌خاطر (درگذشت) كسی بدنتان را خراش ندهید. بر (تن) خودتان خالكوبی نكنید. من خداوند هستم.

29.  دخترت را بدون عقد به كسی مده كه او را به فاحشگی واداری تا مردم آن سرزمین مرتكب زنا نشوند و آن سرزمین پر از كار زشت نشود.

30.  تعطیل‌های مرا مراعات كنید و مكان مقدس مرا مورد احترام قرار دهید من خداوند هستم.

31.  به احضاركنندگان روح و جادوگران مراجعه نكنید. خواستار ناپاك شدن به وسیله‌ی آن‏ها نباشید. من خداوند هستم.

32.  از پیش پای ریش‌سفید (به حالت احترام) برخیز و عالم دینی را احترام بگذار و از خدایت ترس داشته باش. من خداوند هستم.

33.  هرگاه در سرزمینتان غریبی نزد تو اقامت داشته باشد او را مغبون نكنید.

34.  آن غریبی كه با شما اقامت دارد چون تابعی از (كشور) خودتان باشد. او را چون خودت دوست بدار چون‏كه در سرزمین مصر غریب بودید. من خداوند خالق شما هستم.

35.  در داوری و اندازه‌گیری و وزن و پیمانه بی‌انصافی نكنید.

36.  ترازوی درست وزنه‌های درست، ایفای (پیمانه برای جامدات) درست و هین (پیمانه برای مایعات) درست داشته باشید. من خداوند خالق شما هستم كه شما را از سرزمین مصر بیرون آوردم.

37.  تمام قانون‌ها و احكام مرا رعایت نموده آن‏ها را انجام دهید من خداوند هستم.