|
پاراشای اَحَرِی‌مُوت-فصل شانزدهم
1.
بعد از فوت دو نفر پسران اَهَرُون (هارون) كه هنگام نزدیك شدن به حضور
خداوند مردند خداوند با مُشه (موسی) سخن گفت.
2.
خداوند به مُشه (موسی) گفت: به اَهَرُون (هارون) و برادرت بگو كه همه وقت
به مكان مقدس داخل پرده‌ی جایگاه لوحه‌های
ده‌فرمان به طرف جلو سرپوش كه روی صندوق‌های لوحه‌های
ده فرمان است نیاید تا نمیرد. زیرا روی آن سرپوش در ابر ظاهر خواهم شد.
3.
اَهَرُون (هارون) با این (چیزها) به مكان مقدس بیاید: با گاو نر جوانی برای
قربانی خطا و قوچی برای قربانی سوختنی.
4.
پیراهن كتانی مقدس بپوشد و شلوار كتانی بر بدنش باشد و كمرش را با كمربند
كتانی ببندد و با عمامه‌ی كتانی (سر خود را) بپیچد. اینها لباس‌های مقدس هستند. بدن خود را در آب غسل داده، آنها
را بپوشد.
5.
و
از جماعت ییسرائل (اسرائیل) دو بز نر برای قربانی خطا بگیرد و قوچی برای
قربانی سوختنی.
6.
و
اَهَرُون (هارون) گاوی برای قربانی خطای خود تقدیم نماید و برای خود و
خانواده‌اش طلب عفو كند.
7.
این دو بز نر را گرفته آنها را به حضور خداوند جلو درگاه چادر محل اجتماع
وادارد.
8.
اَهَرُون (هارون) قرعه‌هایی بر آن دو بز نر بگذارد یكی برای خداوند و یكی
برای (بردن به كوه) عَزازِل.
9.
اَهَرُون (هارون) بز نری را كه بر آن قرعه‌ی
خداوند (از صندوق) بیرون آید، نزدیك نموده و آن را به صورت قربانی خطا
تقدیم كند.
10.
و
آن بز نری كه قرعه‌ی
عَزازِل بر آن از صندوق بیرون آید، زنده در حضور خداوند قرار داده شود تا
روی آن طلب عفو نموده آن را به طرف (كوه) عَزازِل به بیابان روانه سازد.
11.
اَهَرُون (هارون) گاو قربانی خطایی را كه مال خودش است پیش‌آورده برای خودش و برای خاندانش (یعنی خاندان
كُوهِن (کاهن)) طلب عفو نموده گاو قربانی خطای خود را ذبح کند.
12.
و
مجمری پر از ذغال‌های
افروخته را از روی قربانگاه از حضور خداوند و دو مشت پر از داروهای معطر
(یازده‌گانه) به‌صورت
گرد را برداشته و به داخل پرده‌ی
جایگاه لوحه‌های ده‌فرمان
بیاورد.
13.
و
آن بخور را در حضور خداوند روی آتش بنهد تا دود بخور سرپوش صندوق را كه روی
لوحه‌های ده‌فرمان
(گواه بر تجلی خداوند به فرزندان ییسرائل (اسرائیل) در كوه سینَی (سینا))
است بپوشاند، تا نمیرد.
14.
از خون گاو برداشته با انگشت سبابه‌اش
به سمت شرق در جهت بالای سرپوش لوحه‌های
ده‌فرمان بیفشاند و در جلو سرپوش صندوق هم (بر زمین)
با انگشت سبابه‌اش
هفت مرتبه از آن خون بیفشاند.
15.
و
بز نر قربانی خطا را كه مال مردم است ذبح كرده خونش را از پرده‌ی جایگاه لوحه‌های
ده‌فرمان به داخل بیاورد و همانطوری كه با خون گاو
عمل كرد با خون آن عمل نماید. یعنی آن را در جهت بالای سرپوش (صندوق لوحه‌های ده‌فرمان)
و در جلو آن (بر زمین) بیفشاند.
16.
برای فرزندان ییسرائل (اسرائیل) كه سهواً یا قصداً خبط و خطا كرده، در حال
ناپاكی وارد مكان مقدس شده‌اند
طلب عفو نماید و همینطور از خیمه‌ی
محل اجتماع جایی كه خداوند (حتی) در حال ناپاكی آنها در میان آنان ساكن می‌باشد،
همین كار رفع ناپاكی را انجام دهد.
17.
و
موقعی كه (كُوهِن (کاهن)) می‌آید
تا از مكان مقدس رفع ناپاكی كند تا هنگام خارج شدنش هیچ آدمی در چادر محل
اجتماع نباشد و برای خود و برای خانواده‌اش
و برای تمام جمعیت ییسرائل (اسرائیل) طلب عفو نماید.
18.
به سوی قربانگاه كه به حضور خداوند است پیش رفته و برای آن رفع ناپاكی كند
و از خون گاو و از خون بز نر برداشته روی شاخ‌های
قربانگاه به اطراف بمالد.
19.
و
از آن خون با انگشتش هفت مرتبه بر آن بیفشاند و از ناپاكی‌های فرزندان ییسرائل (اسرائیل) پاك و مقدسش نماید.
20.
پس از رفع ناپاكی از مكان مقدس و چادر محل اجتماع و قربانگاه، بز نر زنده
را پیش‌آورد.
21.
اَهَرُون (هارون) دو دست خود را روی سر آن بز نر زنده تكیه داده تمام
گناهان فرزندان ییسرائل (اسرائیل) و تمام تقصیرات با تمام خطاهایشان را روی
آن اعتراف نماید و آنها را (آن گناهان را) بر سر آن بز نهاده و (آن بز را)
به‌وسیله‌ی
مرد معین شده‌ای به آن بیابان (به كوه عَزازِل) روانه نماید.
22.
آن بز نر تمام گناهان ایشان را با خود به سرزمین ویران و پر از صخره خواهد
برد. پس آن بز نر را در آن بیابان (به كوه عَزازِل) روانه سازد.
23.
اَهَرُون (هارون) به چادر محل اجتماع آمده لباس‌های
كتانی را كه هنگام ورودش به مكان مقدس پوشیده بود كنده آنها را آنجا
بگذارد.
24.
و
بدنش را در محل مقدس در آب غسل داده و لباس‌هایش
را بپوشد. (آنگاه) خارج‌شده
قربانی سوختنی خود و قربانی سوختنی مردم را تقدیم بدارد و برای خود و برای
مردم طلب عفو نماید.
25.
و
پیه قربانی خطا را بر قربانگاه دود كند.
26.
و
كسی كه آن بز نر را از (كوه) عَزازِل رها می‌كند
لباس‌هایش
را بشوید و بدنش را در آب غسل داده بعد از آن وارد اردوگاه شود.
27.
و
گاو نر قربانی خطا و بز نر قربانی خطا را كه خونشان برای (طلب عفو مردم و)
رفع ناپاكی مكان مقدس به مكان مقدس آورده شده بود به خارج از اردوگاه بیرون
ببرد و پوست و گوشت و مدفوعشان را بسوزاند.
28.
و
كسی كه آنها را می‌سوزاند
لباس‌هایش را بشوید و بدن خود را در آب غسل بدهد و بعد
از آن وارد اردوگاه شود.
29.
برای شما قانون ابدی باشد. خواه تابع و خواه غریبی كه در میان شماست در ماه
هفتم در دهمین روز جان‌های خود را رنج داده (روزه بگیرید). هیچ كاری نكنید.
30.
زیرا در این روز (كُوهِن (کاهن) بزرگ) برای شما طلب عفو می‌كند تا شما را مبرا نماید. لذا شما از تمام خطاهای
خود كه نسبت به خداوند (مرتكب شده‌اید)
مبرا خواهید شد.
31.
برای شما شبات یعنی تعطیل كامل است جان‌های
خود را رنج بدهید (روزه بگیرید). قانون ابدی است.
32.
و
كُوهِنی (کاهنی) كه (مرجع صلاحیت‌دار)
وی را مسح كرده و منتصب نماید كه جای پدرش كُوهِنی كند (آن) لباس‌های كتانی یعنی لباس‌های
مقدس را بپوشد و طلب عفو نماید.
33.
از آن مكان مقدس و از خیمه‌ی
محل اجتماع و از قربانگاه، رفع ناپاكی كند و برای كُوهِن (کاهن)ها و برای تمام اجتماع مردم طلب عفو نماید.
34.
این (دستورات) برای شما قانون ابدی باشد كه سالی یك مرتبه برای فرزندان
ییسرائل (اسرائیل) از تمام خطاهایشان طلب عفو كنید (اَهَرُون (هارون))
همانطوری كه خداوند به مُشه (موسی) فرمان داد عمل نمود.
|
